สวัสดีครับผมชื่อ "หนุ่ม" นะครับ กำลังเริ่มต้นทำช่องชื่อ "numthewalker" ครับ 

ผมมีโอกาสได้ไปที่พม่า (ย่างกุ้ง) เมื่อปลายปี 2023 มาครับ ผมเป็นหนึ่งในคนไทยหลายๆ คนครับที่พอพูดชื่อพม่าขึ้นมาก็จะรู้สึกเฉยๆ และไม้ได้มีแรงบันดาลใจในการจะไปประเทศเพื่อนบ้านนี้ ช่วงนั้นพอมีเวลาว่างจากงานอยู่นิดหน่อยก็เลยตัดสินใจจองตั๋วเครื่องบินแบบกระทันหันแล้วบินวันนั้นเลยครับ (ปกติผมเริ่มเดินทางคนเดียวมาได้สักพักแล้วครับ จะชินกับการเที่ยวแบบ no-plan แบบนี้ครับ) 

อย่าทำตามนะครับ !! ปกติผมเป็นคนไม่ซื้อประกันการเดินทางเลย เพราะมีความคิดว่า "เสียดายเงิน" และคิดว่าตัวเองไม่เป็นอะไร ครั้งนี้ก็เช่นเดียวกันครับ ระหว่างนั่งรถผมก็เช็คอินออนไลน์ และลองเช็คข้อมูลในกลุ่ม Facebook และเพิ่งได้ข้อมูลว่าจะเป็นต้อง "ซื้อประกันการเดินทาง" และปริ้นท์ออกไปด้วย ทำให้ต้องวิ่ง 100 x 100 เพื่อหาร้านถ่ายเอกสาร โชคดีที่มีอยู่ร้านเดียวในสนามบินดอนเมืองเลยทำให้รอดหวุดหวิดครับ เพราะ ณ เวลานั้นผมไม่ได้เผื่อเวลาสำหรับเรื่องนี้เลย

ประมาณ​ 1 ชั่วโมงก็มาถึงสนามบินย่างกุ้งครับ บนเครื่องส่วนมากเป็นชาวพม่าเยอะเลยครับ พอมาถึงสนามบินก็มีพนักบนเครื่องตามมาช่วยครับ (ทราบทีหลังว่าถ้าผู้โดยสารทั้งหมดไม่ผ่าน ตม. ก็ไม่สามารถบินกลับได้) สนามบินก็บรรยากาศอึมครึมนิดนึงครับช่วงนั้นครับเนื่องจากมีข่าวสถานการณ์ด้านการเมือง และผมก็เรียก Grab ครับจากสนามบินไปยังที่พักซึ่งสะดวกและราคาไม่แพงเลยครับ

ภาพแรกที่เห็นก็ทำให้รู้สึกได้ว่าเราอยู่ที่พม่าจริงๆ แล้วครับ พอไปถึงผมเช็คอินเข้าโรงแรมได้มาในราคาคืนละ 500 บาท จำนวน 3 คืนซึ่งที่พักอยู่ใน location ีที่เงียบและสงบมากครับ

หลังจากนั้นผมก็ออกมาเดินเล่นตามตลาด ที่ย่างกุ้งรถติดมากเหมือนกรุงเทพเลยครับ ถนนก็ข้ามค่อนข้างยากครับ ต้องขอบคุณคุณป้าในรูปมากๆ ครับที่เดินนำและทำให้ผมแอบตามหลังเงียบๆ ครับ

ชมเมืองไปเรื่อยๆ ครับ ไม่น่ากลัวอย่างที่คิดและที่สำคัญของกินเยอะมากครับ คนที่นี่ดูไม่แตกต่างจากคนไทยเท่าไรครับ แต่อาจจะมีบางคนที่มีการนุ่งผ้าโสร่งหรือทาแป้งทะนาคาก็ทำให้รู้ว่านี่คือพี่น้องชาวพม่าของจริงครับ

ผมเดินไปตามตลาดเรื่อยๆ มีรถเข็นริมถนน คนเดินริมถนน คนเดินไปมาเยอะมาก บนถนนมีทั้งรถยนต์ จักรยาน ผู้คนขวักไคว่และไม่ได้มีใครสนใจนักท่องเที่ยวต่างถิ่นแบบผมมากนัก นั้นอาจจะเป็นเพราะเราเป็นประเทศเพื่อนบ้านที่มีพรมแดนติดกันขนาดนี้ทำให่หน้าตาผิวพรรณไม่ได้ต่างกันเท่าไรนักครับ

ของกินคล้ายบ้านเราเลยครับ

ผมลองชิมอันนี้ คล้ายๆ ก๋วยเตี๋ยวผสมกับขนมจีน อร่อยมากครับ ราคาตกประมาณ​ 20-25 บาทครับ ถูกมาก!!

แตงโม แตงโม แตงโม ราคาประมาณ​ 8 บาท !!

ผมเข้าไปเดินในตลาดสดของที่นี่ด้วยครับ ได้ฟีลของคนท้องถิ่นสุดๆ ครับ 

ลองขนมครกพม่าครับ คุณยายทำอร่อยมากกและราคาถูกมากด้วยครับ และซ้ายมือก็มีเด็กๆ เขามาขอเงินด้วยครับ ถ้าได้ให้ไปคนนึงจะมาตามมาเรื่อยๆ ครับ อาจจะต้องระวังเรื่องคนขอเงินที่พม่าด้วยนะครับ

ทุกคนครับ อันนี้ผมอยากลองมากกกก แต่ไม่มีโอกาสได้ลองเป็นพวกเครื่องในต่างๆ เสียบไม้ครับ จะมีเพื่อนๆ ชาวพม่าเขานั่งทานรอบๆ โต๊ะเลยครับ

ตอนเย็นผมว่าจะไปหาอะไรดื่ม ปรากฎว่าไม่มีคนตามร้านบาร์ต่างๆ เลยครับ ผมเลยเดินเล่นรอบๆ ในใจกลางเมือง ตามที่เห็นเลยครับโซนนั้นคือมืดและปิดไฟทั้งหมดเลยครับ ยกเว้นพวกร้านค้าเอกชน มีรถยนต์ขับไปมาและจักรยานที่ไม่มีไฟอยู่เท่านั้นครับ

ในเมืองย่างกุ้ง **รัฐบาลไม่อนุญาตให้มีมอเตอไซค์** นะครับ และรถที่นี่บีบแตรทุก 2 วินาทีจริงๆ ครับ ผมเดินอัดวีดีโอไปเรื่อยๆ และกะจะหาอะไรกินครับ

และเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นครับ ผมเดินตกฟุตบาทที่มีความสูงพอสมควรครับ ทำให้ผมข้อเท้าพลิกอย่างรุนแรงและเจ็บแบบเดินไม่ได้ครับ ผมลงไปกองกับพื้นและนั่งอยู่กับกลิ่นขยะประมาณ 30 นาทีเลยครับ ตอนนั้นประมาณ 4 ทุ่มกว่าๆ แล้วครับและพอหาข้อมูลทำให้รู้ว่า Grab จะวิ่งไม่เกิน 23:00 น.​ เป็นช่วง curfew ของรัฐบาลพม่าด้วยครับ ทำให้ผมต้องเรียดรถกลับที่พักด่วน ระหว่างทางคือเจ็บและทรมานมากครับ

ห้องที่ผมจองคือไม่มีห้องในตัวครับ เหมือนโชคชะตาทำจะเล่นงานครับ TT และคืนนั้นผมอาบน้ำแบบทรมานมากและมีไข้ทั้งคืนครับ เช้ามาคิดว่าอาการจะดีขึ้นปรากฎว่าเป็นหนัก เลยหา รพ. ที่ใกล้ๆ ไปเช็คอาการครับ เพราะกลัวว่าจะมีตรงไหนที่แตกหรือหักหรือเปล่าครับ

โรงพยาบาลที่นั้น จนท. พูดภาษาอังกฤษได้น้อยครับ การรักษาก็รอนานมากผมใช้เวลาเกือบทั้งวันรอคุณหมอที่นั่นครับ คุณหมอให้เอ็กซเรย์ซึ่งค่าใช้จ่ายน่าตกใจมากครับคิดเป็นไงไทยเกือบ 7000 บาทครับ (สำรองจ่ายและเบิกได้ทีหลังครับ โชคดีที่รัฐพม่าบังคับให้มีประกันก่อนเข้าประเทศครับ)

ผมรอคอยนานมากครับ พอตรวจเสร็จโชคดีที่คุณหมอบอกไม่ได้มีส่วนไหนแตกหรือหักและได้ยามาครับ

ฟิล์มเอ็กซเรย์ที่พม่าครับ

ผมทรมานจากอาหารหิวเพราะไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้าครับ รถก็ติดมากและก็ช้ามากครับ เวลานั้นคิดถึงเมืองไทยสุดๆ ครับ

นี่ครับไก่ทอดสัญญาณเกาหลี Lotteria ในเวอร์ชั่นพม่า รสชาติดีครับหรืออาจจะเป็นเพราะหิวไม่รู้ครับ กลับไปนอนพักและทานยาก็ค่อยอาการดีขึ้นมาหน่อยครับ ผมทรมานกับการกระโดดขาเดียวไปห้องน้ำมากครับ นึกย้อนไปทำไมไม่ขอย้ายห้องแล้วย้ายไปห้องใหม่อะไรแบบนี้ แต่ก็ไม่เป็นไรครับ 55

อีกวันเริ่มสามารถกระโดดขึ้นรถชเวดากองได้ครับ แต่ก่อนตั๋วราคา 10,000 จ๊าดครับ แต่ช่วงที่ผมไปปรับมาเป็น 20,000 จ๊าด (350 บาท) ครับ อย่างน้อยมาย่างกุ้งก็ต้องมาให้ได้ครับ 

สวยมากครับ เดินชมได้แปบเดียว ...
ด
ฝนตกลงมาเลยครับ ก็ได้เพื่อนเป็นคุณลุงขาวพม่าที่เขาเข้ามาคุยด้วยครับ

แถมมาดูดวงให้ผมแบบฟรีๆ ก็ถือว่าหายเหงาไปสักนิดนึงครับ

คนไทยอยู่ในร่ม แต่เพื่อนๆชาวพม่าเขาวิ่งตากฝนกันหลายคนเลยครับ นึกย้อนไปน่าไปยืนตากฝนด้วยน่าจะดีครับ

เย็นบ่ครับอ้าย

รถเมล์อัดแน่นแบบปลากระป๋องเรียกพี่เลยครับ

โบสถ์สวยๆ แบบนี้ก็เจอได้ง่ายๆ ใกล้ประเทศไทยเราเลยครับ

แท็กซี่เปิดประทุน โซนนี้เป็นโซนที่เป็นระเบียบสวยงามครับ โซนสถานที่สำคัญต่างๆ

ตึกนี้ปิดครับตอนผมไป เพราะเย็นแล้ว ครั้งหน้าจะกลับไปให้ได้เลย

ลองหมากที่ย่างกุ้ง

รสชาติเป็นไงต้องตามดูได้นะครับ

ลองดูสีหน้าผมได้ครับ แต่หลังจากเคี้ยวหมากแล้วทำให้ผมรู้ว่าหมากแต่ละคำรสชาติต่างกันครับ

ผมได้ห่อกลับบ้านครับ กินต่อไม่ไหวจริงๆ ครับ

ภาพนี้ตั้งกล้องถ่ายได้ที่สนามบินย่างกุ้งครับ


โบสถ์มีหลายที่นะครับ แต่ผมเก็บได้ 2-3 ที่เองครับ

ตอนเย็นอย่างสวยเลยครับ

แอบวางช่องครับ ชมวีดีโอฉบับเต็มของ numthewalker ได้นะครับ


สุดท้ายนี้ การไปพม่าครั้งนี้ทำให้ความคิดผมเปลี่ยนไป
คนพม่าชอบและรักคนไทยมากๆ ครับ พวกเขาใจดีและยิ้มง่ายมากๆ ครับ
ภาษาอังกฤษสำคัญแต่ภาษามือก็สื่อสารได้ไวกว่าครับ

ผมออกเดินทางเพื่อทำให้ทำให้ชีวิตมีความหมายครับ 
ฝากติดตามช่องผมทางยูทูปด้วยนะครับ 

ขอบคุณมากครับ

ื"numthewalker" in Myanmar, 2023