เคยเห็นคนที่เวลาเจอคนประหม่าจะยิ่งแกล้งเลย  อันนั้นไม่นับ

แต่เคยเจอคนที่เจอคนประหม่า  เขาช่วยนะ  แต่ช่วยแบบคุยแซวๆ หยอกนิดๆ
แต่เคยเห็นบางคน  เขาจะใช้วิธีตั้งใจฟัง  ช่วยเหลือ ไม่แสดงท่าทีตลกให้เห็นเลย มีแต่ความเข้าใจ   = บางคนเก่งถึงขั้นชงให้คนประหม่านั้นรู้สึกมั่นใจในตัวเอง   พูดแบบให้เกียรติจนรู้สึกว่าเมื่อสักครู่ไม่มีอะไรต้องอายเลย และทำได้เนียนด้วยไม่ให้คนฟังรู้สึกว่าทำพูดเพื่อปลอบใจ

โดยเฉพาะร้านข้างทางนี่  มาตรฐานการแสดงออกกับลูกค้าที่ประหม่าจะออกไปในแนวทางช่วยเหลือ  ปนๆตลกขำๆไปด้วย
แต่ถ้าร้านในห้างนี่ลูกค้าจะเอ๋อๆ ประหม่า  ยังไงก็แล้วแต่  ส่วนใหญ่เขาจะเก็บอาการตลกไว้ได้ดีกว่า  และช่วยเหลือแบบเข้าใจลูกค้าด้วยซ้ำ

เลยสอบถามว่าโดยส่วนใหญ่เวล่เห็นคนประหม่าเราควรช่วยเหลือแบบเข้าใจใช่ไหมไม่ใช่ตลก