คือเราทำเรื่องผิดมาเรื่องนึงค่ะ เราก็สำนึกผิดนะคะ เเล้วเราก็เสียใจมากเเล้วมันทำให้เรารู้สึกเศร้ามากเลยค่ะ เเต่มันไม่มีใครรับรู้ เราไม่อยากให้ใครรู้ว่าเราทำอะไรมา เราอยากฮีลใจด้วยตัวเองอะค่ะ ลองทำวิธีเบื้องต้น อย่างเขียนใส่กระดาษพูดให้กำลังใจตัวเองก็ยังไม่ดีขึ้นอะค่ะ อยากรู้ว่ามีวิธีไหนที่ช่วยได้อีกมั้ยคะ เราอยากกลับไปร่าเริงเร็วๆ หรือว่าเราควรรอให้เราหายจากอาการนี้ไปเอง เราเครียดมากเลยค่ะ ตอนนี้รู้สึกไม่อยากคุยกับใครเลย เเต่เราอยากกลับมาร่าเริงเร็วๆ เราไม่อยากให้คนรอบข้างเขาอึดอัดไปด้วยอ่ะค่ะ หรือเราควรไปพบจิตแพทย์หรืออะไรดีมั้ยคะ เพราะเราเป็นอย่างนี้ตลอดเวลาเราทำอะไรผิด มันจะผิดหวังกับตัวเองเเล้วก็เสียใจที่รู้ว่าพ่อเเม่ต้องผิดหวัง เวลาเราทำผิดแม่เราเขาก็พูดว่าเราไม่สงสารพ่อแม่หรอ เราสงสารมากนะคะ เเต่เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ตลอด เเล้วเวลาผ่านไปนานๆ ถึงจะนานเเค่ไหนเวลาเราย้อนกลับมาคิดว่าเราทำอะไร เราก็จะรู้สึกเศร้าตลอดค่ะ แล้วก็รู้สึกโกรธตัวเองมากๆ มีวิธีไหนจะช่วยได้บ้างมั้ยคะ ถ้าพิมพ์ผิดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ🙏🏻ขอบคุณล่วงหน้าด้วยค่ะ
ทุกคนมีวิธีฮีลใจตัวเองในเรื่องที่เราผิดเราสำนึกผิดมากกันอย่างไรคะ