เรื่องของเรื่องคือผมเป็นหนี้ครับ ถ้าไม่รวมหนี้บ้านที่กำลังผ่อนอยู่ 1.2 ล้าน หนี้ตัวอื่นอีกสองตัวรวมกันก็เกือบล้านแล้วครับ

ผมเป็นพ่อค้าขายของตามตลาดนัด ก่อนหน้าโควิดมาขายดีมากได้เดือนละ 30000 - 40000 แต่พอโควิดมาทำเอารายได้หดไปหมดเลยจำเป็นต้องไปกู้หนี้ยืมสินมาเพื่อช่วยทั้งค่าบ้าน ค่าของขาย ค่ากินอยู่ โดยที่คิดว่าพอโควิดผ่านไปทุกๆอย่างน่าจะดีขึ้นเอง แต่มันก็ไม่เป็นอย่างที่คิดครับ ตอนนี้ขายของแทบไม่ได้เลย บางวันดีหน่อยได้กำไร 1000 นิดๆ บางวันแย่หน่อยก็ขาดทุนเข้าเนื้อ โชคยังดีที่มีคุณแฟนคอยหาเงินมาช่วยกันทำให้พอผ่านไปแบบเดือนชนเดือนได้ครับ

แต่ล่าสุดคือหนี้ตอนที่ผมไปกู้มาช่วงโควิด เขาส่งฟ้องครับเพราะผมขาดส่งไปนานมาก (เจ้าเดียว แต่ครึ่งล้าน) ตอนที่ได้หมายศาลไอ้ผมก็เครียดพยายามคิดหาทางต่างว่าจะต้องผ่อนเท่าไหร่ ต้องทำยังไงถึงจะพอประคับประคองให้มันผ่านไปได้ แล้วจากที่คิดคือต้องมีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นมาอีกอย่างน้อย 10000 (สำหรับสองเจ้า) ซึ่งลำพังแค่ค่าบ้าน ค่ากิน ค่าอยู่ทุกวันนี้มันก็แทบจะหายใจไม่ออกแล้วครับ ผมเครียดมากๆจนมาแว่บนึงว่าแบบ "กูต/ยดีกว่าไหมวะ" แต่คุณแฟนก็เข้ามาปลอบใจแล้วเสนอทางออกให้

คือบ้านหลังที่อยู่ปัจจุบันเป็นชื่อของผมครับ ส่วนรถกับมอไซต์ที่ใช้อยู่ทุกวันเป็นของคุณแฟน เขาเลยเสนอว่าเขาจะเอาเงินเก็บส่วนตัวที่มีไปซื้อห้องเช่าถูกๆสักห้องแล้วปล่อยให้ยึดบ้านไป เพราะถึงยังไงก็ไม่มีทางผ่อนบ้านหมดเร็วๆนี้แน่และอีกอย่างจะได้ลดค่าใช้จ่ายไปด้วย อาจจะต้องทนหน่อยสัก 10 - 15 ปี  แต่พอผ่านไปได้ทุกอย่างก็จะดีเอง

ไอ้ผมที่ได้ยินก็คิดว่ามันคงไม่มีทางอื่นที่ดีกว่านี้แล้วครับ คือมันไม่ใช่ว่าผมไม่อยากจ่ายนะครับ ผมอยากจะใช้หนี้แต่มันไม่มีจริงๆตอนนี้ เลยอยากจะมาขอความเห็นหน่อยครับว่าควรทำอย่างที่คุณแฟนว่ามาดีไหม

ปล.ผมกับคุณแฟนไม่ได้จดทะเบียนสมรสนะครับ แค่มาอาศัยอยู่ด้วยกันเฉยๆ