สวัสดีค่ะทุกคนคงได้ยินคำว่า"พ่อกับแม่รักลูกเท่ากันหมด"พี่คนโตอาจโชคร้ายเพราะน้องต้องมาก่อนในครอบครัวอื่นแต่ในครอบครัวของดิฉัน
พี่คนโตคือที่สุดหรือเกี่ยวว่าเราเป็นผญ.พี่คนโตของเราเป็นผช.คำว่า"พ่อแม่รักลูกเท่ากัน"เราว่ามันไม่จริงค่ะพี่ชายเราอยากได้ไปซะทุกอย่างเลยค่ะ
เรารู้สึกว่าลูกคนเล็กกดดดันไอคำที่ว่า"ทำไมทำไม่ได้อย่างพี่เขาล่ะ"ประโยคนี้ทำเราเจ็บที่สุดเลยค่ะเหมือนโดนเปรียบเทียบกดดันครอบครัวอื่นๆที่มีน้อง
อาจมองว่าพ่อแม่รักน้องมากกว่าเราว่าอาจไม่ใช่เสมอไปค่ะเราเป็นน้องพ่อแม่ครอบครัวอื่นต้องตามใจใช่ไหมคะแต่ครอบครัวเรามันไม่ใช่ค่ะกลับเป็นพี่เรา
ต่างหากค่ะเราอยากได้อะไรก็ได้ค่ะแต่ต้องทำงานแลกส่วนพี่เราอยู่เฉยๆก็มีคนมาประเคนให้แล้วค่ะวันหนึ่งวันที่เรากัดของเล่นๆเพราะอยู่ในช่วงฟันน้ำนมจะหมดแล้วเรากดเพราะเราคันฟันพี่เรามาเห็นพี่เราว่าเราใหญ่เลยค่ะทุกคนอาจมองว่าพี่เขาก็แค่ห่วงเดี๋ยวเราฟันไม่สวยความคิดที่ผิดค่ะพี่เราใช้คำรุน
แรงกับเราตอนพี่เราได้ฟ้องแม่แม่โกรธเราใหญ่เลยค่ะเรารู้ค่ะเขาห่วงเราแต่เราก็โดนตีหาว่าที่ฟันสวยแล้วรึไงถึงกัดตอนนั้นเขาบอกเราว่าออกจากโรงเรียนเลยไหมจบแค่นี้ดีกว่าเราได้อธิบายค่ะแต่เขาไม่ฟังเราพี่เราไม่สงสารเราซักนิดมีแต่หน้าตาเยาะเย้ยเราตอนนั้นเราโกรธมากเราเลยบอกว่าพี่พูดคำหยาบใส่เราแม่เราบอกว่า"อยู่ที่โรงเรียนก็ใช้คำหยาบไม่ใช่หรอพอพี่ใช้บ้างทำเป็นรับไม่ได้"เราแบบโอ้โห้นในครอบครัวต้องพูดคำหยาบด้วยหรอเขารักพี่มากกว่าเราค่ะ
ทุกคนล่ะคะคิดว่าพ่อแม่รักลูกเท่ากันรึป่าว?