ฤดูกาลผ่านไปไวมาก ต้นไม้ต้นเล็กๆ
ที่เราเคยประคบประหงม เติบใหญ่ให้ร่มเงา
สวนพร้อมแล้ว พร้อมที่จะให้เราเป็นส่วนหนึ่ง
แต่เรายังไม่พร้อมครับ ยังต้องต่อสู้ดิ้นรน
ผ่อนบ้าน ผ่อนรถ รับ_ส่งลูกไปโรงเรียน
แต่สวนก็ยังเป็นจุดหมายปลายทางของเราเสมอ

จากหน่อ กลายเป็นกอ จากลุ้นว่าจะรอดไม่รอด
กลายเป็นร่มเงาเขียวขจี ลมหายใจของสวน
บอกว่าเรามาถูกทาง แต่ละต้นแต่ละสายพันธุ์ โอบกอด พึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน


เมื่อสวนร่มรื่น เราจึงลองปลูกมะม่วงอีกครั้ง
แต่ปรับแผน คือปลูกแทรกไปตามไม้ป่า และคราวนี้ผมเปลี่ยนเป็นกะล่อนทองเพาะเม็ด ผมหวังว่าสวนจะเห็นความตั้งใจของเรา




เราลุ้นกันมากว่ามะม่วงจะรอดมั้ย
ปีที่ 4 ถ้าผ่านแล้งนี้ไปได้ เราก็จะมีต้นมะม่วงในสวนแล้ว มาลุ้นกันครับ