คนที่คุยด้วยบล็อกไอจีและเงียบหายไป ไลน์ก็ไม่อ่านทั้งๆที่ไม่บล็อก

กระทู้สนทนา
คือผมชอบผู้หญิงคนนึง เป็นคนที่เรียนอยู่คณะเดียวกันและเคยเรียนอยู่เซคเดียวกัน ตอนแรกผมก็ไม่ได้รู้จักและไม่ได้หวังว่าจะได้สานต่ออะไร แต่ก็ชอบเขาตั้งแต่แรก แล้วยิ่งตอนติดโควิดเข้าเคยทักแชทมาหา แล้วอวยพรให้หายเร็วๆ แถมตอนวันเกิดก็มาแฮปให้ในไลน์(ยังไม่ได้ฟอลไอจีกันเพราะผมไม่รู้ชื่อไอจีเขาและรู้แค่ชื่อเล่น)ทั้งๆที่ไม่ได้สนิท มันยิ่งทำให้ผมชอบมากขึ้นเพราะข้อดีตรงนี้ของเขาที่เฟลนลี่ แต่มารู้ทีหลังว่าพอจบปีนั้นไปเขาจะไปเรียนต่อที่จีน เพราะคนใกล้ตัวเขาพูด แล้วผมได้ยิน
 
ต่อมาช่วงกลางปีที่แล้วเป็นช่วงที่เขาไปจีน จู่ๆเขาก็ฟอลไอจีผมมา คือผมดีใจมากๆ เพราะผมหาไม่เจอ ดูแค่รูปโปรก็รู้แล้วว่าเป็นเขา แต่ผมก็ยังไม่ได้อะไร ก็แอบชอบข้างเดียวไป พอมีอะไรพิเศษของเขาผมก็ไปยินดีให้ตลอด แบบที่เขาทำให้ผมเลย แต่พอมาปลายปีเขาก็เริ่มกดใจสตอรี่ให้ ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่เคยทำเลย ช่วงแรกก็กดให้แค่เรื่องดีๆที่ผมแชร์ ไม่รู้ว่าเข้าข้างตัวเองเฉยๆรึเปล่า ผมเรียนวิชาโทเกาหลี เขาก็เรียนเหมือนกัน ผมเคยลงสตอรี่เกี่ยวกับการเรียนเกาหลี ต่อมาเขาก็ลงบทเรียนเกาหลีด้วยเหมือนกัน ผมก็สงสัยว่าเขาจะชอบเราเหมือนกันไหม แถมตอนผมลงรูปเขียนแคปชั่นประมาณว่ายังไม่มีใครนะ เขาก็ลงรูปกับสตอรี่แล้วเขียนแคปชั่นประมาณแบบเดียวกันอีก มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกไปอีก พอช่วงต้นปีม.ค.-มี.ค เขาก็กดหัวใจสตอรี่ผมบ่อยขึ้น แล้วรีพายมาคุยเล่นบ่อยมากๆ ผมก็ทำแบบเดียวกันเหมือนกันจนรู้สึกสนิทมากขึ้น
 
เม.ย.ที่ผมเริ่มมั่นใจว่าเขาน่าจะมีใจให้เหมือนกัน ผมก็เลยลองส่งเพลงไปจีบเลย แล้วเขาก็ชอบจริงๆมีใจให้เหมือนกัน แล้วก็เริ่มดูใจกันตั้งแต่นั้น เราคุยกันดีมากๆถึงเขาจะค่อนข้างตอบช้าเพราะเรียนที่จีนมันเรียนหนัก ผมก็เขาใจเลยไม่ได้ว่าอะไร เราคุยกันทั้งให้กำลังใจ แชร์โพสตลกๆ หวานๆ คุยกัน เขาก็เคยถามว่ารอเขาได้ไหม ผมก็บอกรอได้ มีซื้อของคู่ให้กันรอวันเขากลับมาไทย(ทั้งเขาทั้งผมซื้อให้เหมือนกัน) จนถึงขึ้นที่ว่ามันพัฒนาให้เราบอกรักให้กันได้แล้ว(อาจจะเร็วไปสำหรับบางคน) ผมก็บอกรักเขาทุกวัน เขาก็ตอบมาว่ารักเหมือนกันทุกครั้ง ทุกอย่างคือมันไปได้ดีมากไม่เคยมีปัญหาอะไรเลย 
 
จนมาวันที่ 10 พ.ค. ที่จู่ๆเขาก็บล็อกไอจีผมแบบไม่บอกและไม่เคยมีสัญญานเตือนอะไรเลย ผมก็เข้าไปถามในไลน์ต่อว่ามีอะไรรึเปล่า เขากลับตอบมาว่า เราก็ขอโทษเหมือนกัน เรายังมูฟออนไม่ได้ ขอบคุณทุกอย่างจ้า แล้วจากนั้นก็ไม่เคยอ่านไลน์ผมอีกเลย แต่เขาก็ไม่ได้บล็อกไลน์เหมือนแบบไอจี แต่ตอนนั้นผมก็โกรธแต่โกรธตัวเองที่ทำอะไรไม่ได้เลย ก็เลยพิมแรงๆไปเหมือนกัน ไม่รู้ว่าเขาอ่านตรงหน้าโนฟิคของไอโฟนรึเปล่า ผมไม่รู้ผมก็เลยส่งทั้งในโน้ตของไลน์ โพสในวูมแล้วแท็กอีก เพราะตอนนั้นผมนึกว่าเขาจะกลับไปหาคนคุยเก่า เลยพยายามจะตัดเหมือนกัน แต่วันต่อมาก็ลองไปคุยกับเพื่อนเขาดูว่ารู้อะไรบ้างรึเปล่า เพื่อนเขาก็บอกมาว่าเขาเคยคุยกับคนคุยเก่า แต่ก็จบไม่ดีเพราะคนคุยเก่าไม่ชัดเจน แต่ก็เลิกกันไปแล้ว แต่ที่เขายังรู้สึกน่าจะเพราะไอคนคุยเก่ามันก็ไปเรียนที่จีนที่เดียวกันกับเขาอีก เจอหน้ากันทุกวันแต่ก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะกลับไปคุยกัน พอผมรู้อย่างนั้นผมก็ไม่อยากตัดจากเขาแล้วเพราะจริงๆผมรักเขามาก รักมานานจนผมก็อยากรอเขากลับมา วันก่อนผมก็เลยส่งข้อความไปขอโทษกับสิ่งที่พิมแรงๆไป และอยากขอโอกาสให้เขามาปรับความเข้าใจกันก่อน จะตอนไหนก็ได้ที่เขารู้สึกพร้อมค่อยมาคุยกัน ยังเป็นห่วงด้วย เสริมอีกหน่อยว่าตอนยังฟอลกันอยู่ เขาก็ไม่เคยเพ้อถึงคนคุยเก่า ไม่เคยพูดถึง ผมก็นึกว่าเขาจะไม่มีอะไรต่อกันแล้ว มันคงเป็นความผิดผมเองแหละ 
 
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมจะทำยังไงต่อดี เพราะเขาก็เหมือนจะไม่ยอมอ่านไลน์ผมต่อ ผมก็อยากที่จะรอเขาอยู่เหมือนกัน จะให้อยู่สถานะไหนก็ได้ แต่สิ่งที่ผมต้องการแค่ไม่อยากให้เขาหายไป ผมรักเขาจริงๆ ทุกอย่างที่ผมเคยบอกเขาผมพูดมันจากใจจริงๆ ตอนคุยกันผมก็วางเขาไว้ในอนาคตด้วย ผมอยากดูแลเขาจนแก่จริงๆ แต่แค่ผมยังไม่เคยพูดออกไปเพราะกลัวว่าเขาจะคิดว่ามันเร็วไป จริงๆไม่ใช่ว่าผมไม่สามารถมูฟออนจากเขาได้ ถ้าผมทำจริงๆผมมั่นใจว่าทำได้ แต่ตอนนี้มันคือผมยอมโง่ที่ที่จะวิ่งไล่งับหางตัวเองเพื่อให้เขากลับมาเปิดใจกับผมอีกสักครั้งก็พอ
 
ยาวไปสักหน่อย แต่ก็ขอบคุณสำหรับพื้นที่และคนอ่านจนถึงตรงนี้นะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่