เหตุการณ์เกิดขึ้น เมื่อคืนนี้เอง  ไปทำธุระที่ฝั่งพม่ากลับมา ออกจาก อ.แม่สาย จะกลับเข้าเชียงราย  บังเอิญว่ามีพายุฝนกระหน่ำเข้ามา ทำให้ไฟฟ้าดับ ไฟเกาะกลางถนน (ซึ่งมีจำนวนน้อยอยู่แล้ว) ดับหมด ก็จะมีแต่แสงไฟจากรถราที่วิ่งกันบนถนนเท่านั้น 
ก็ระหว่างที่ขับรถกลับ ผมก็อยู่เลนซ้าย ขับมาเรื่อยๆ ขับไวไม่ได้ เพราะฝนตกหนัก  บนไหล่ทางมีรถกระบะ ขับย้อนศรมา 
ที่น่าเกลียดและน่าตกใจที่สุดคือ มัน เอ้ย เขาเปิดไฟสูงขับย้อนมา  หมดคำพูดที่จะพูดได้เลย  แสงไฟมันจ้ามากและเข้าตาเต็มๆ ฝนก็ตก มองทางก็ยากแล้ว ดันมาเจอ พวกย้อนศรตบไฟสูงใส่อีก ทำอะไรไม่ถูกเลย
เอาไงล่ะ จะอยู่ซ้าย ก็กล้วจะไปบวกกันเพราะมองไม่เห็นถนนแล้ว จะออกขวา ก็กลัวรถหลังตามมาอีก ฝนก็ตก ไม่รู้จะมีรถวิ่งซ้ายวิ่งขวามากน้อยแค่ไหน 
ทำได้อย่างเดียวชลอจนเกือบจอดบนถนนนั่นแหละ แล้วก็เปิดไฟสูงตบใส่คืน เพื่อจะบอกว่า ไฟสูงฝั่ง มัน เอ้ยฝั่งเขา (อีกแล้วเผลอหลุดคำสุภาพอีกแล้ว) มันกระทบสายตานะ  
สรุปคือ ไม่สนค่อยๆย้อนมา เปิดไฟสูงมา จะจนผ่านรถไป  รถที่ตามหลังผมมาก็ตบไฟสูงเตือนกันเป็นแถว  อันตรายโคตรๆ 

สังเกตุดูวุฒิภาวะของคนขับรถสมัยนี้มันต่ำลงมาก  ขับรถได้ แต่ขับรถไม่เป็น อย่างกรณีนี้ ไม่มีจิตใต้สำนึกอะไรบอกไว้เลยเหรอว่า มันอันตราย แค่ย้อนศรธรรมดาก็อันตรายแล้ว ยังมาเปิดไฟสูงใส่อีก  ไม่เข้าใจ สมองบนหัวมีไว้ทำอะไร ถ่วงร่ายกายอย่างเดียวเหรอ  เมื่อคืนโมโหมากๆ 
แล้วก็ยังมาเจอ รถสวนคนละฝั่งถนน เปิดไฟสูงตลอด อันนั้นยังพอรับได้ตรงที่ว่าอยู่คนละฝั่งถนน แต่อย่างน้อยๆก็น่าจะลดไฟ เมื่อเห็นมีรถสวนมา 
เดี๋ยวนี้แทบจะไม่เคยเห็นเลย  สมัยก่อนวุฒิภาวะในการขับรถสูงกว่านี้มาก  ขับๆมา เจอรถเปิดไฟสูง ถ้ามีแสงไฟรถสวนมาแต่ไกล ก็จะลดไฟสูงลงทันที เมื่อขับผ่านก็จะตบไฟขึ้นใหม่ ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน  เดี๋ยวนี้แทบจะหาไม่เจอ   แย่มากนิสัยคนขับรถสมัยนี้ 

ใครเคยเจอประสบการณ์ แย่ๆอย่างนี้มาเล่าสู่กันฟังบ้าง