คือว่า ที่บ้านเเฟนมีงานบวชน้องเเถวบ้าน เเล้วเราเป็นคนที่ไม่ชอบเข้าสังคมมาก เพราะติดกับการใช้ชีวิตไม่เข้าสังคมหรืองานอะไรต่างๆนาน ด้วยการที่เราทำงานกลางคืนยังไม่นอนเราจึงขอกลับไปนอนเเต่เเฟนก็จะเอาเราไปให้ได้ เขาเลยไล่เรากลับบ้านโดนบอกเราขี่รถกลับบ้านไปนอนให้ตายไปเลย เเล้วเขาก็เดินหนี ด้วยความนั้นคือรถเขาเเล้วเราพึ่งคบกันไม่นาน เราเลยเลือกที่จะเดินกลับเอง พอเขาเห็นว่าเราเดินกลับเขาก็ใส่อารมโยนของใส่เรา จนเรากลัวเเล้วบอกถ้าไม่กลับไปนั่งที่งานก็เลิก บอกเลิกเราหลายครั้ง เราก็บอกว่าถ้าเรื่องเเค่นี้ถึงกับเลิกก็ไปเถอะ เขาก็ยังบอกพูดดีๆเอาดีเเล้วนะ เเต่เราก็เงียบเขาก็ย้ำถามจะเลิกไหมๆใส่อารมอีกเราก็บอกอีกว่าตามใจ เขาก็เริ่มใส่อารมรุนเเรงขึ้น จนเรากลัวตัวสั่นสุดท้ายเราต้องไป เเล้วเขาก็มาขอโทษว่าเขาทำเเรงเกินไป เราควรให้อภัยเขาไหม เขาไม่เข้าใจเราหรือเราผิดเองที่ดูเด็กน้อยเกินไป