จากนั้นก็เดินเล่นที่ถนนคนเดิน
ระหว่างเดินเพลินๆ มีเด็กมัธยมต้นสามคน ชายทั้งหมด เล่นดนตรีเปิดหมวกอยู่
เมื่อผมเดินเข้าไปใกล้ เสียงดนตรีท่วงทำนอง และเนื้อเพลงที่ผมชอบก็ปรากฎ

"ได้แอบมองเธอข้างเดียวอยู่ที่มุมนี้ ก็พอแล้วไม่มีเงื่อนไขใดๆ ในความหวังดี
แค่ได้ชอบเธออยู่ตอนนี้ ก็ถือเป็นโชคชะตาดี ๆ ที่คนอย่างฉัน ได้เกิดมาพบกับเธอ
หากเราใกล้กันมากกว่านี้ สักวันมันอาจจะไม่ดี บางสิ่งในใจฉันอาจทำเธอลำบาก
ก็ปล่อยเธอลอยอยู่บนฟ้า ขอมองดูเธอจากพื้นดิน แค่เพียงได้เห็นเธอ ฉันก็สุขใจแล้ว..."

ผมหยุดเดินยืนนิ่งเงียบ มองไปทางน้องๆที่กำลังบรรเลงอยู่
นึกถึงคนที่ผมแอบชอบ แอบชอบมามากกว่าสามปี ชอบจนเธอมีแฟนแต่งงานมีลูก ผมก็เลิกชอบ เสา เส้าสิ

สิ่งที่ผมประทับใจสองอย่างคือ
หนึ่ง ผมเดินถนนคนเดิน ดูดนตรีเปิดหมวกมากมายมากหลายที่ แต่ไม่เคยเจอใครเล่นเพลงนี้เลย
คืนนั้นแบงค์แดงหนึ่งใบ จึงลอยลงกล่องใส่กีตาร์ของน้องๆ  
สอง คนแต่งคนเล่นคนร้องเพลงนี้ เค้าคือโอตะของจริงของแทร่ และฝีมือในการแต่งเพลงของเค้า คือต้องกราบสองครั้ง

พี่ติ๊ก Playground คือปรมาจารย์ลัทธิไอดอลญี่ปุ่นประจำประเทศไทย ไม่แพ้พี่แสตมป์เลยครับ