รู้ตัวไหมว่า เวลาที่คุณดูละครพาฝัน
มีฮอร์โมนกี่ประเภทที่หลั่งออกมา
ระบบฮอร์โมนดี มีผลต่อสุขภาพและปัญญาความคิด
เวลาที่เรารู้สึกว่า คนนี้ มองสบายตา
คนนี้ มีออร่า คนนี้ เก๋จี๊ดดี คนนี้ ท่วงท่าการขยับชวนมอง
ละครพาฝัน คือ ละครที่ดูจบแล้วหลับสบาย
มีปมความขัดแย้ง งอนกันนิดๆหน่อยๆ
แต่ไม่ถึงกับให้คุณนำความเครียดขึ้นสู่เตียงนอน
ช่วงหลังๆ หนังตะวันตกที่บทดีมาก แต่ไม่ตีตลาดโลก
ปัญหาหนึ่ง คือ การคัดดารา ที่ไม่สามารถทำเงินได้
ขาดเสน่ห์ทางการแสดง ที่ดึงดูดผู้ชมนานาชาติได้
ความหวานของรอยยิ้มเป็นสิ่งที่ดาราไทยได้เปรียบ
วันนี้ ขอกล่าวถึง ภาครัช - ปกเกศ แสดงโดยกาจบัณฑิต และ สราลี
ปกเกศ
(เจ้าของซีนให้ดูบัตรประชาชน ทุบสถิติเทวพรหม-จุฑาเทพ เกือบทะลุหกแสนวิวยูทูป ยังไม่นับใน Tiktok)
1. การใช้สายตา สื่อสารได้ดี แม้แต่เวลาเป็นผู้ฟังในซีน
หรือ สายตาที่ไม่พยายาม จะเล่นหูเล่นตา หรือ เล่นให้ดุ จนตาแทบทะลุจอ
เล่นพีเรียด เป็นลูกขุนน้ำขุนนาง หรือ นางฟ้าใจดี ก็น่าจะเหมาะ
2. การเดิน เดินแบบมีสกุลรุนชาติ ออร่ากระจาย
3. น้ำเสียง ให้ความรู้สึก ฉลาด แต่ไม่ก้าวร้าว
ภาพรวม เป็นนักแสดงที่เล่นออกมาดูไม่เกินมนุษย์
ไม่ต้องใช้พลังเยอะ เพื่อให้โลกเห็น
แค่ดีดนิ้ว โลกก็หมุนรอบตัวเธอ
ภาครัช
(แว๊บแรก เฉยๆ แต่พอดูนานๆ ละสายตาไม่ได้เลย
มีเสน่ห์แบบผู้ชายตัวใหญ่ เสียงหนักแน่น
อย่างพระเอกซีรี่ย์เกาหลี Crash Landing on U)
1. รอยยิ้ม หวานใส ร่าเริง ผู้ชมลืมได้ยาก
2. รูปร่าง สูง ใหญ่ สมาร์ท เรียบง่ายแต่ดูแพง
3. น้ำเสียง ทุ้ม ลื่นไหล เป็นเสียงพูดแมนๆ มั่นคง
จุดแข็งของทั้งสองคน คือ ดูรีแลกซ์
เป็นธรรมชาติ ซ่อนความกดดันได้ดี
ทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่าย
หลายซีนมีความละมุน เช่น ซีนที่ภาครัชไปหา มล ปกเกศ ณ ที่ทำงาน
แล้ว มล ปกเกศ จับโป๊ะได้พอดี กล้องถ่ายผ่านบานประตูสีขาว
ให้เห็นใบหน้าของทั้งสองคนผ่านกระจกคนละช่อง
ซีนนี้ สดใส คล้ายๆโฆษณาครีมบำรุงผิว
แนะนำ อย่าทำศัลยกรรม
รักษาความไม่เพอเฟ็กซ์แต่เป็นธรรมชาติเอาไว้
เพราะถ้าใครสักคนจะมีงานแสดง เข้ามาเรื่อยๆ
ไม่ใช่เพราะหน้าตาเขาเพอร์เฟค แต่เขาอินกับบท
และถ่ายทอดให้คนเข้าใจได้อย่างมีศิลป์
นักแสดงคงไม่นั่งอย่างคนธรรมดานั่ง แต่ต้องไม่ดูเกร็งจนผิดธรรมชาติ
การแสดงที่มีจังหวะจะโคน อ้อยอิ่ง มีลูกเล่น จะน่าสนใจกว่า การแสดงแบบบุกๆๆ
เพื่อสื่อเพียงอารมณ์เน้นๆอารมณ์เดียว (ไม่รวมซีนอารมณ์ที่ต้องพีค)
แม้จะออกหน้าจอเพียงเสี้ยวนาที ก็ต้องออกแบบการแสดงให้น่าสนใจ
ปกเกศ-ภาครัช ปัจจัยที่ได้รับความนิยม
มีฮอร์โมนกี่ประเภทที่หลั่งออกมา
ระบบฮอร์โมนดี มีผลต่อสุขภาพและปัญญาความคิด
เวลาที่เรารู้สึกว่า คนนี้ มองสบายตา
คนนี้ มีออร่า คนนี้ เก๋จี๊ดดี คนนี้ ท่วงท่าการขยับชวนมอง
ละครพาฝัน คือ ละครที่ดูจบแล้วหลับสบาย
มีปมความขัดแย้ง งอนกันนิดๆหน่อยๆ
แต่ไม่ถึงกับให้คุณนำความเครียดขึ้นสู่เตียงนอน
ช่วงหลังๆ หนังตะวันตกที่บทดีมาก แต่ไม่ตีตลาดโลก
ปัญหาหนึ่ง คือ การคัดดารา ที่ไม่สามารถทำเงินได้
ขาดเสน่ห์ทางการแสดง ที่ดึงดูดผู้ชมนานาชาติได้
ความหวานของรอยยิ้มเป็นสิ่งที่ดาราไทยได้เปรียบ
วันนี้ ขอกล่าวถึง ภาครัช - ปกเกศ แสดงโดยกาจบัณฑิต และ สราลี
ปกเกศ
(เจ้าของซีนให้ดูบัตรประชาชน ทุบสถิติเทวพรหม-จุฑาเทพ เกือบทะลุหกแสนวิวยูทูป ยังไม่นับใน Tiktok)
1. การใช้สายตา สื่อสารได้ดี แม้แต่เวลาเป็นผู้ฟังในซีน
หรือ สายตาที่ไม่พยายาม จะเล่นหูเล่นตา หรือ เล่นให้ดุ จนตาแทบทะลุจอ
เล่นพีเรียด เป็นลูกขุนน้ำขุนนาง หรือ นางฟ้าใจดี ก็น่าจะเหมาะ
2. การเดิน เดินแบบมีสกุลรุนชาติ ออร่ากระจาย
3. น้ำเสียง ให้ความรู้สึก ฉลาด แต่ไม่ก้าวร้าว
ภาพรวม เป็นนักแสดงที่เล่นออกมาดูไม่เกินมนุษย์
ไม่ต้องใช้พลังเยอะ เพื่อให้โลกเห็น
แค่ดีดนิ้ว โลกก็หมุนรอบตัวเธอ
ภาครัช
(แว๊บแรก เฉยๆ แต่พอดูนานๆ ละสายตาไม่ได้เลย
มีเสน่ห์แบบผู้ชายตัวใหญ่ เสียงหนักแน่น
อย่างพระเอกซีรี่ย์เกาหลี Crash Landing on U)
1. รอยยิ้ม หวานใส ร่าเริง ผู้ชมลืมได้ยาก
2. รูปร่าง สูง ใหญ่ สมาร์ท เรียบง่ายแต่ดูแพง
3. น้ำเสียง ทุ้ม ลื่นไหล เป็นเสียงพูดแมนๆ มั่นคง
จุดแข็งของทั้งสองคน คือ ดูรีแลกซ์
เป็นธรรมชาติ ซ่อนความกดดันได้ดี
ทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่าย
หลายซีนมีความละมุน เช่น ซีนที่ภาครัชไปหา มล ปกเกศ ณ ที่ทำงาน
แล้ว มล ปกเกศ จับโป๊ะได้พอดี กล้องถ่ายผ่านบานประตูสีขาว
ให้เห็นใบหน้าของทั้งสองคนผ่านกระจกคนละช่อง
ซีนนี้ สดใส คล้ายๆโฆษณาครีมบำรุงผิว
แนะนำ อย่าทำศัลยกรรม
รักษาความไม่เพอเฟ็กซ์แต่เป็นธรรมชาติเอาไว้
เพราะถ้าใครสักคนจะมีงานแสดง เข้ามาเรื่อยๆ
ไม่ใช่เพราะหน้าตาเขาเพอร์เฟค แต่เขาอินกับบท
และถ่ายทอดให้คนเข้าใจได้อย่างมีศิลป์
นักแสดงคงไม่นั่งอย่างคนธรรมดานั่ง แต่ต้องไม่ดูเกร็งจนผิดธรรมชาติ
การแสดงที่มีจังหวะจะโคน อ้อยอิ่ง มีลูกเล่น จะน่าสนใจกว่า การแสดงแบบบุกๆๆ
เพื่อสื่อเพียงอารมณ์เน้นๆอารมณ์เดียว (ไม่รวมซีนอารมณ์ที่ต้องพีค)
แม้จะออกหน้าจอเพียงเสี้ยวนาที ก็ต้องออกแบบการแสดงให้น่าสนใจ