สิ่งที่เราเจออยู่ตอนนี้ไม่รู้จะอธิบายว่ายังไงเราเป็นนักกีฬาที่ตอนแรกเรารักที่จะเล่นแต่พอผ่านไปซักพักเรารู้สึกว่าสิ่งที่เราทำอยู่มันเริ่มไม่ใช่ความรักมันเริ่มทำเพราะเป็นหน้าที่มีหลายอย่างที่ทำให้เราคิดแบบนี้ต้องบอกเลยว่าสภาพแวดล้อมรอบตัวเราแย่มากโค้ชก็มีพฤติกรรมที่ไม่ดีเพื่อนร่วมทีมบางทีก็มีนิสัยแย่ๆแต่เราก็เข้าใจนะเพราะทุกคนมาจากร้อยพ่อพันแม่ก็ต้องต่างกันเป็นเรื่องปกติความรู้สึกเราตอนนี้คือเราอยากที่จะเลิกเล่นแล้วเพราะที่ผ่านมาเหมือนกับเราโดนหลอกสิ่งที่โค้ชบอกตอนแรกว่าทีมดีอย่างงู้นอย่างงี้แต่ที่จริงแล้วมันปลอมเรื่องซ้อมดีจริงแต่เรื่องความเป็นอยู่แย่มากขางวันแทบจะไม่มีข้าวกินด้วยซ้ำ แต่เพราะคำว่าอนาคตที่ทำให้เราอดทนแต่พอมาถึงตอนนี้ความอดทนของเรามันหมดลงแล้ว เราได้แต่กับมาคิดว่าเอาเวลาตรงนี้กับไปตั้งใจเรียนดีมั้ย แต่มันเป็นเรื่องยากในการตัดสินใจไม่รู้ว่าจะเริ่มบอกครอบครัวยังไง