1.คือเราก็ย้ายมาอยู่ชลฯกะแม่ค่ะ
-เหตุผลเพราะเราอยากเปลี่ยนบรรยากาศโรงเรียน
-บ้านอยู่นอกเมือง รรอยู่ในเมือง
กว่าจะติดต่ออะไรได้ก็ต้องเข้าไปตัวเมืองตลอดๆค่ะ ทำให้เราต้องใช้เวลาและระยะทางค่อนข้างไกลค่ะไป-กลับรวมๆ100กม.
-นั่งรถตู้ไปเรียนทุกวันค่ะ ตื่นตี5 ได้กลับ5-6โมงเย็น เสียเวลามากค่ะ
แทบไม่ได้พัก เหนื่อยกว่าเพื่อนคนอื่นค่ะ กลับมาก็เคลียร์งาน อาบน้ำ กินข้าว แปปๆ3-4ทุ่มแล้วค่ะ

2.ไม่ชอบเพราะเขาพูดเสียงดัง พูดคำหยาบ ใจร้อน โมโหร้ายได้ง่าย ชอบล้อให้อายอะค่ะ ทำให้ดูตลกแต่ไม่เลย
(หนูเคยโดนเขาตะโกนใส่หน้า
ไล่กลับตจว. โดนถีบที่หลังจนเป็นรอย ตอนป.2-3ค่ะ ตอนนั้นย้ายมาอยู่แรกๆ
เพิ่งมารู้ทีหลังว่าเล่นยาค่ะ)
ทำให้มันติดอยู่ภายในใจมาตลอด

3.เราไม่อยากให้เขามามีบทบาทในชีวิตค่ะ แต่ตอนนี้ก็ต้องทำเออๆออๆไป
ตอนเด็กเราก็รู้ค่ะว่าคนนี้ไม่ใช่พ่อเราแต่เราก็คุยด้วย หยอกล้อเล่นกัน ตามประสาเด็ก แต่พอโตมาเริ่มเข้าใจมากขึ้นค่ะ เราเพิ่งเริ่มมารู้ว่าตัวเองอคติกับเขา เพราะเราไม่ชอบที่เขาทำตัวแบบนี้ค่ะ แต่ทำอะไรไม่ได้ค่ะ ต้องเก็บไว้ในใจ
รอให้วันเวลาผ่าน แล้วไปจากเขาค่ะ
ไม่อยากเจออีก ไม่อยากรู้จักค่ะ

5.ตอนนี้เราพยายามเมิน ไม่คุย
เขาก็เหมือนดูออกอะค่ะ เเล้วก็พูดพล่อยๆ แบบจะว่าเราค่ะ
:ถ้าไม่อยากคุยจะมาอยู่ด้วยทำไม
:ทำตัวงี่เง่าน่ารำคาญ
:กลับบ้านนอกไป
ตอนนั้นเรากินข้าวอยู่ค่ะ แล้วแม่ออกไปข้างนอกพอดี เลยได้จังหวะจะพูดมั้งคะ
ก็เมินต่อค่ะ ไม่ได้ใส่ใจอะไร เพราะไม่อยากคุยด้วยค่ะ

6.เราทำแบบนี้ได้ใช่ไหมคะ?
หนูไม่สบายใจจริงๆค่ะที่จะต้องพูดคุย
หนูต้องทนอีก3ปีค่ะ กว่าจะจบม.ปลาย