คือเราคุยกับคนๆนึงมาไม่ถึงเดือน ซึ่งเราชอบเค้าเลยลองคุยกับเค้า ตอนแรกเค้าไม่ได้สนใจอะไรเราเลย แต่พอเริ่มคุยได้ 1 อาทิตย์ เค้าบอกรักเรา
เค้าบอกชอบเรา เค้าชมเรา ซึ่งเค้าเคยบอกเราว่า ถ้าอยากจะคบกับเค้าต้องรอคุยกันสักเดือนก่อน แล้วก็ถามว่า จะรอได้มั้ย เรารักเค้ามากเลยบอกไปว่า
รอได้อยู่แล้ว หลังจากนั้นก็เริ่มคุยกันมีโทรกันก่อนนอน จนมันดีมากเลย เราเลยตัดสินใจถามเค้าว่า ช่วยเล่าเรื่องแฟนเก่าได้มั้ย เค้าก็เล่าว่า โดนแฟนเก่านอกใจไปมีคนอื่น แล้วเราก็ถามว่าทุกคนเลยหรอที่คบมา เค้าก็บอกว่าใช่ไม่มีใครดีกับเค้าเลย จนมาเจอเราเป็นคนแรกที่ทำให้เค้ายิ้มได้หัวเราะได้เยอะที่สุด
จนมาถึงตอนนี้ เค้าทักมาบอกว่า แม่เค้าเข้ามาในห้องแล้วบอกว่า อย่าพึ่งมีคนคุยได้ไหม อย่าพึ่งมีแฟนได้ไหม อยากให้โฟกัสเรื่องเรียนมากกว่า แล้วเค้าเเลยบอกแม่ว่า ทำไมต้องขัดขวางด้วยเวลาที่เค้าเจออะไรดีๆด้วย แล้วแม่เค้าก็บอกว่าก็ตอนนั้นแกยังอยู่ประถมไม่ต้องจริงจังมาก แต่ตอนนี้อยู่มัธยมแล้ว
ก็อยากให้โฟกัสเรื่องเรียนมากกว่า แล้วน้องก็ทักมาว่า ความจริงวันนี้ผมจะขอพี่เป็นแฟนด้วยซ้ำ เราโครตเจ็บเลย เพราะเรารอคำนี้มาตลอดแต่มันกลับต้อง
รอต่อไป แล้วน้องก็ถามว่าพี่รอผมจบม.6ได้มั้ย ซึ่งมัน4ปี เพราะตอนนี้เราทั้งคู่อยู่ม.2 เราเลยถามเค้าว่า แล้วน้องจะรอพี่มั้ย น้องเค้าบอกรอแแน่นอนเราก็เลยยอมรอเค้า เพราะรัก และเพราะเค้าไม่เคยเจอความรักที่ดีเลย เราคือคนแรก เลยพยามเต็มที่เพื่อให้เค้ามีความสุข
แม่ของคนคุยขัดขวาง
เค้าบอกชอบเรา เค้าชมเรา ซึ่งเค้าเคยบอกเราว่า ถ้าอยากจะคบกับเค้าต้องรอคุยกันสักเดือนก่อน แล้วก็ถามว่า จะรอได้มั้ย เรารักเค้ามากเลยบอกไปว่า