เริ่มมาตั้งแต่เด็กๆก็คือละครหลังข่าว ที่ผู้หญิงตบตีแย่งดุ้นผู้ชายกัน ชอบดูฉากตบกันมากเลยค่ะ สนุกดี

แต่ก็ดีที่พ่อแม่สอน ว่าตอนดูเขาตบกันน่ะสนุก แต่ถ้าตัวเองต้องไปตบ หรือโดนตบ ไม่สนุกหรอก เราสนุกกับการดูสิ่งเหล่านี้ได้ แต่เราอย่าลดตัวลงไปทำเช่นนั้น เราก็เลยโตมาแบบไม่ไปสร้างศัตรูหรือไปตบตีใคร

แต่ก็ยังติดนิสัยชอบดูคนอื่นตีกันอยู่ดีค่ะ เวลาออกตัวห้ามเพื่อนๆ ก็ออกตัวห้ามแบบ ห้ามพอเป็นพิธี แต่ในใจจริงๆแล้วอยากจะเชียร์ให้เขาตีกันต่อใจจะขาด แต่ก็ทำไม่ได้ เดี๋ยวเพื่อนจะคิดว่าเราเป็นคนช่างเสี้ยม เราก็เลยจำใจต้องเล่นละคร สวมบทบาทเป็นแม่พระ คอยห้ามปรามเพื่อนๆไม่ให้ออกนอกลู่นอกทาง

ทราบดีเลยค่ะ ว่าความคิดแบบนี้ไม่ดี แต่แก้ไม่ได้สักทีค่ะ เราควรทำยังไงดีคะ