สวัสดีครับคนที่อ่านแค่หัวกระทู้บางทีอาจจะด่าผมเป็นคนไม่ดีแล้ว แต่ใจเย็นๆก่อนนะครับ55555

   คือผมมีญาติคนนึงแกเป็นลูกของป้า ดูจากอายุแล้วแกมีศักดิ์เป็นอาแต่ติดเรียกว่าพี่ตั้งแต่เด็กๆแล้ว ขออนุญาตแทนชื่อแกว่าจี้นะครับ

   ผมกับพี่จี้เล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้วติดกันมาก ไปไหนก็ไปด้วยกันกินข้าวก็กินด้วยกันมีอะไรก็เล่าให้กันฟัง แต่พอโตมาก็ไม่ค่อยได้เจอกันเพราะแกเรียนจบแล้วก็ไปบรรจุครูที่ไกลๆและมีแฟนแล้ว มันมีอยู่ช่วงนึงที่ผมต้องเข้ามหาลัยและทักไปปรึกษาแกเรื่องเรียนก็เลยได้กลับมาคุยกัน
   มีอยู่วันนึงพี่จี้กับแฟนเหมือนจะเลิกกันเพราะแฟนนอกใจแกเลยขับรถมาหาผมที่หอแล้วก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง คือแกร้องไห้หนักมากจนผมฟังไม่รู้เรื่องว่าแกเล่าอะไร555555
   พอพี่จี้แกระบายเสร็จแกก็บอกว่า"ขอนอนด้วยได้มั้ยคืนนึงพี่เหงา" ผมก็ปฏิเสธไปเพราะแกก็เป็นผู้หญิงอยู่ดีๆจะมานอนกับผู้ชายไม่ได้ถึงจะเป็นญาติกันก็ตาม พี่แกก็ไม่ได้อะไรมากแล้วก็ขี่รถกลับบ้านไป หลังจากขี่รถกลับบ้านแกก็โทรมาคุยมาคาสายกับผม แล้วมันก็เป็นแบบนี้ไปหลายเดือนจนผมทนไม่ไหวเพราะโทรศัพท์ผมมันร้อนมากถ้าต้องคาสายแบบนี้ทุกวันแล้วผมก็ต้องอ่านหนังสือด้วย ผมเลยหยอกพี่แกไปว่า"ถ้าพี่จะคาสายกับผมทุกวันแบบนี้ทำไมพี่ไม่มานอนกับผมเลยล่ะ" พี่แกอยู่ดีๆก็ตัดสายไป ผมก็นึกว่าแกงอนที่ไหนได้ 30 นาทีต่อมาแกมาเคาะหน้าห้องผมทันที55555 จะไล่กลับก็สงสารเลยยอมให้แกมานอนด้วย หลังจากอ่านหนังสือเสร็จพอแน่ใจว่าแกหลับแล้วผมก็เข้าไปอาบน้ำแล้วเข้ามานอน ทีแรกก็กะว่าจะนอนใต้เตียงแต่ในระหว่างที่ผมกำลังปูฟูกลงพื้นอยู่ดีๆแกก็ตื่นแล้วบอกผมให้มานอนข้างบนด้วย ผมก็อือออตามไปเพราะไม่ไหวแล้วง่วงมาก ไม่รู้อารมณ์ไหนของพี่จี้อยู่ดีๆแกก็เข้ามากอดแล้วคลอเคลียเหมือนตั้งใจให้ผมมีอารมณ์ ด้วยความเป็นผู้ชายก็ทนไม่ไหวสิครับก็เลยเผลอทำกับแกไป
   หลังจากนั้นทุกวันถ้าวันไหนแกไม่ได้มีสอนแกจะมาเล่นด้วยที่หอผมตลอด หรือตอนปิดเทอมแล้วผมกลับบ้านแกก็มาเล่นด้วยที่บ้านเป็นประจำ ถามว่าครอบครัวจะสงสัยมั้ยถ้ามาเล่นที่บ้านแบบนี้ ที่บ้านก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคนในบ้านแกก็ติดภาพเราสองคนเป็นพี่น้องที่ตัวติดกันตลอดเลยรอดตัวไป
   เราสองคนทำอะไรกันแบบนี้ไปเป็นเกือบปี จนอยู่มาวันนึงผมพึ่งมาคิดได้ว่าคนที่เป็นญาติเชื้อวงศ์ตระกูลกันไม่ควรมาทำอะไรแบบนี้เราสองคนควรจะมูฟออนแล้วไปหาแฟนเป็นตัวเป็นตนดีกว่า เลยลองถามพี่ไปว่า"พี่ครับถ้าวันนึงผมหรือพี่ไปมีแฟนคิดว่าอีกฝ่ายจะรับได้มั้ย" พี่แกก็เงียบแล้วหนีขึ้นไปร้องไห้อยู่ที่เตียง ผมก็ง้อแกแล้วถามแกว่าร้องไห้ทำไม แกก็พูดว่า "ตอนนี้เราสองคนไม่ได้เป็นแฟนกันหรอกหรอ" ผมก็จุกขึ้นมาในใจเลยทันที
   ผมโครตสับสนกับตัวเอง ถามว่าผมรักเธอมั้ย ผมรักมากๆเลยนะ พี่จี้ก็คงคิดแบบเดียวกัน แต่กำแพงความเป็นพี่น้องมันยากที่จะข้ามไปมากๆ แค่คิดว่าจะบอกใครว่าผมเป็นแฟนกับพี่ตัวเองก็ไม่กล้าบอกแล้ว มันเป็นความรักที่เปิดเผยไม่ได้เด็ดขาด
   ผมผูกพันธ์กับแกมากๆ เวลาจะมาหาผมทีไรด้วยความที่แกทำงานแล้วแกมีตังแกก็จะถามตลอดว่า "กินข้าวหรือยัง" "หิวมั้ย" "อยากกินอะไรเดียวซื้อเข้าไปกินด้วยกันนะ" รึบางทีแกชวนผมไปเที่ยวกันสองคน ค่าโรงแรมแกก็ออกให้ตลอดทั้งๆที่ผมก็มีตังอยู่ผมก็ว่าจะออกช่วยแต่แกก็ปฏิเสธทุกครั้งแล้วบอกให้ผมเก็บตังไว้ซื้อข้าวกินดีกว่า ตลอดชีวิตผมที่เคยมีแฟนมาผมไม่เคยรักใครเท่าพี่จี้ขนาดนี้เลย ไม่ใช่แค่นิสัยแกที่ทำให้ผมรักแกคือแกก็เป็นคนที่น่ารักมากกกกกกกกก (ก.ล้านตัว) ลองมาดูดีๆแกน่ารักมากนะ แกเป็นคนตัวเล็กขาวๆใส่แว่น ดูเนิร์ดๆเซอๆ หน้าจิ้มลิ้มชอบกวนTeen555555 โอเคก่อนที่จะเถลไถลไปมากกว่านี้กลับมาเข้าเรื่องดีกว่า
   เรายังทำอะไรแบบเดิมๆจนเวลาผ่านไปประมาณ 2-3 ปี ใกล้เวลาที่ผมจะเรียนจบแล้ว แกก็มาช่วยติวโปรเจ็คจบ แล้วระหว่างที่ช่วยติวแกก็มาถามผมว่า "นี่ ถ้าเรียนจบแล้วมาอยู่ด้วยกันมีลูกด้วยกันมั้ย ไม่ต้องกลัวว่าจะมีใครรู้ ตัดขาดจากที่บ้านไปเลยเค้าก็จะทำเหมือนกัน" ขอบอกก่อนนะครับว่าผมกับพี่จี้ไม่ลงรอยกับที่บ้านมาตั้งนานแล้วเรื่องที่เรียนไม่ตรงสายที่พ่อแม่อยากให้เรียน เราสองคนซัพพอร์ตและหาทางกันเองจนเรียนจบได้
   ผมจะตัดสินใจยังไงดีครับมันจะผิดมั้ยถ้าผมจะไปสร้างครอบครัวกับพี่ตัวเอง