เพื่อน ๆ คะหนูควรทำอย่างไรดี ควรทำหรือไม่ทำ ช่วยออกความเห็นทีค่ะ
ชาตินี้หนูเกิดปี 52 เกิดในครอบครัวที่ฐานะยากจนครอบครัวนึง อยู่ที่ชุมชน ๆ นึง คุณพ่อทำอาชีพขับรถจักรยานยนต์รับจ้าง ส่วนคุณแม่ทำอาชีพขายอาหาร
รถเข็น มีพี่สาวติดสารเสพติด เที่ยวเตร็ดเตร่ สร้างแต่ภาระให้ครอบครัวอยู่ตลอด คุณพ่อก็ติดการพนันมาก ตั้งแต่จำความได้ก็ทะเลาะกับคุณแม่ทุกวัน
ไม่เรื่องหนี้สิน ก็เรื่องผู้หญิง
ตั้งแต่หนูจำความได้อายุซัก 5-6 ปี หนูระลึกได้ว่าชาติที่แล้วหนูไม่ใช่เป็นคนไทย แต่หนูเป็นคนมาเลย์ หนูพยายามบอกคุณพ่อคุณแม่ แต่ไม่มีใครเชื่อ
ความทรงจำของหนูมันเริ่มกลับมาเรื่อย ๆ ตอนหนูใกล้จบประถม ฯ 6 พร้อม ๆ กับความรู้ของชาติก่อนด้วย
ชาติก่อนหนูเป็นผู้ชาย เกิดและโตที่ George Town, Penang เป็นคาทอลิก คุณพ่อเป็นคน London ส่วนคุณแม่เป็นจีน พูดมาลายูคนมาเลย์
ครอบครัวเปิดภัตตาคารอยู่กลางเมืองเลย ก่อนมาทำกิจการช่วยที่บ้านเคยไปเรียนปริญญาโทด้าน Physics ที่ Imperial College London จบปี 49
มีแฟนเป็นหาดใหญ่ ทำให้แหล่งใต้ได้นิดหน่อย เคยมาเที่ยววัดแหลมพ้อกับแฟนด้วย ปี 50 มาตายที่ตลาดกิมหยง ก่อนตายได้รับปลาเป็นของขวัญ
จากคนไทยสองคน(คุณพ่อ คุณแม่ ชาติปัจจุบัน) ปี 52 เกิดที่ กรุงเทพฯ เป็นคนไทยพุทธ แต่ชาตินี้หนูเป็นผู้หญิง
หนูคิดถึงคุณพ่อและคุณแม่ชาติที่แล้วมาก หนูพยายามหาทางไปพบท่านอยู่ตลอดเวลาแต่จำไม่ค่อยได้ว่าอยู่ตรงไหน แต่จำหน้าตาได้ชัดเจน
หนูเบื่อและรำคาญ คุณพ่อและคุณแม่ชาติปัจจุบันมาก เพราะความรู้ความคิด แตกต่างจากหนูชัดเจน มีแต่ปัญหาซ้ำ ๆ ซาก ๆ ไม่ยอมแก้ไขอะไรเลย
นอกจากใช้แต่อารมณ์ และก็วนลูป
ม.1-ม.3 หนูใช้เวลาว่างตอนเช้า ตอนเย็น เสาร์-อาทิตย์ รับสอนพิเศษตัวต่อตัวให้เด็ก ๆ แถวสยามบ้าง ตามบ้านบ้าง MBK บ้าง บางครั้งก็แถวสยาม
หรือไม่ก็ในตัวจุฬา(สอนเด็กมหาวิทยาลัย) แปลกใจเหมือนกันวิชาทางด้านวิทยาศาสตร์ประยุกต์ คณิตศาสตร์ ภาษาอังกฤษ มาลายู และจีนกลาง หนู
ฟังรู้เรื่องแล้วก็พูดได้คล่องเลย
หนูเก็บเงินจากสอนพิเศษเป็นเสาหลักของครอบครัว แล้วก็มากพอแล้วหากจะเรียนถึงปริญญาเอก
ยิ่งหนูสอนพิเศษเท่าไหร่ ความทรงจำก็ยิ่งกลับมาเรื่อย ๆ
หนูพิสูจน์ว่าตัวเองไม่ได้บ้า e-mail ไปหาที่ปรึกษาที่ Imperial College London ว่าจบปีนั้นปีนี้ ชื่อ Mr....... ID ..... Major ...... แล้วก็อย่างอื่น
ซึ่งตรงทุก ๆ อย่าง บอกเพื่อน ๆ บอกที่อยู่ และเรื่องราวได้ด้วย ที่สำคัญปีใหม่ 67 มานี้หนูจำภัตตาคารของครอบครัวได้ หนูลงไปหาดใหญ่ แล้วข้ามฝั่งไป
George Town ไปหาพ่อแม่ชาติที่แล้ว กับ ญาติ ๆ ทุก ๆ คนตลึงหมดเลย พิสูจน์หลาย ๆ อย่าง แล้วเป็นจริงตามนั้น จำได้ว่ารูปไหน ทำอะไร แม่แต่เลข
รหัสตู้เซฟ บัญชี book bank วันเดือนปีเกิด ID ของญาติ ๆ ได้ทุก ๆ คน เหตุการณ์ และความสัมพันธ์ มันกลับมาหมด
ตอนนี้หนูคิดถึงครอบครัวทางนั้นมาก ๆ หนูไม่อยากอยู่ที่ไทย หนูอยากกลับไปอยู่ที่เก่า กับพ่อแม่เก่า เพราะหนูเป็นลูกคนเดียวของครอบครัว
พรุ่งนี้ 8-9 พ.ค. ก็ต้องเข้าร่วมกิจกรรม วันที่ 16 พ.ค. ก็จะเปิดภาคเรียนโรงเรียนม.ปลายแล้ว หนูติดเตรียมอุดม พญาไท
อยากจะไปเรียนต่อ เป็นคนมาเลย์เหมือนเดิม ครอบครัวเก่าที่นั่นติดต่อเรื่องโอนสัญชาติไว้แล้ว
แต่ก็กลัวคุณแม่ชาติปัจจุบันเสียใจ เพราะบอกท่านมาเดือนนึงแล้ว แต่คุณแม่ไม่ยอม ได้แต่ร้องให้
ในทางพระพุทธศาสนาถือว่าเป็นบาปหรือไม่คะ ถ้าทำแบบนี้
หนูควรทำอย่างไรต่อไปดีคะ
ขออนุญาต tag ห้องศาสนาด้วยนะคะ เผื่อจะช่วยหนูได้บ้าง
โปรดใช้วิจารณญาณนะคะ
ขอบคุณค่ะ
อยากกลับไปอยู่กับพ่อแม่ชาติที่แล้วมาก ๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี ?
ชาตินี้หนูเกิดปี 52 เกิดในครอบครัวที่ฐานะยากจนครอบครัวนึง อยู่ที่ชุมชน ๆ นึง คุณพ่อทำอาชีพขับรถจักรยานยนต์รับจ้าง ส่วนคุณแม่ทำอาชีพขายอาหาร
รถเข็น มีพี่สาวติดสารเสพติด เที่ยวเตร็ดเตร่ สร้างแต่ภาระให้ครอบครัวอยู่ตลอด คุณพ่อก็ติดการพนันมาก ตั้งแต่จำความได้ก็ทะเลาะกับคุณแม่ทุกวัน
ไม่เรื่องหนี้สิน ก็เรื่องผู้หญิง
ตั้งแต่หนูจำความได้อายุซัก 5-6 ปี หนูระลึกได้ว่าชาติที่แล้วหนูไม่ใช่เป็นคนไทย แต่หนูเป็นคนมาเลย์ หนูพยายามบอกคุณพ่อคุณแม่ แต่ไม่มีใครเชื่อ
ความทรงจำของหนูมันเริ่มกลับมาเรื่อย ๆ ตอนหนูใกล้จบประถม ฯ 6 พร้อม ๆ กับความรู้ของชาติก่อนด้วย
ชาติก่อนหนูเป็นผู้ชาย เกิดและโตที่ George Town, Penang เป็นคาทอลิก คุณพ่อเป็นคน London ส่วนคุณแม่เป็นจีน พูดมาลายูคนมาเลย์
ครอบครัวเปิดภัตตาคารอยู่กลางเมืองเลย ก่อนมาทำกิจการช่วยที่บ้านเคยไปเรียนปริญญาโทด้าน Physics ที่ Imperial College London จบปี 49
มีแฟนเป็นหาดใหญ่ ทำให้แหล่งใต้ได้นิดหน่อย เคยมาเที่ยววัดแหลมพ้อกับแฟนด้วย ปี 50 มาตายที่ตลาดกิมหยง ก่อนตายได้รับปลาเป็นของขวัญ
จากคนไทยสองคน(คุณพ่อ คุณแม่ ชาติปัจจุบัน) ปี 52 เกิดที่ กรุงเทพฯ เป็นคนไทยพุทธ แต่ชาตินี้หนูเป็นผู้หญิง
หนูคิดถึงคุณพ่อและคุณแม่ชาติที่แล้วมาก หนูพยายามหาทางไปพบท่านอยู่ตลอดเวลาแต่จำไม่ค่อยได้ว่าอยู่ตรงไหน แต่จำหน้าตาได้ชัดเจน
หนูเบื่อและรำคาญ คุณพ่อและคุณแม่ชาติปัจจุบันมาก เพราะความรู้ความคิด แตกต่างจากหนูชัดเจน มีแต่ปัญหาซ้ำ ๆ ซาก ๆ ไม่ยอมแก้ไขอะไรเลย
นอกจากใช้แต่อารมณ์ และก็วนลูป
ม.1-ม.3 หนูใช้เวลาว่างตอนเช้า ตอนเย็น เสาร์-อาทิตย์ รับสอนพิเศษตัวต่อตัวให้เด็ก ๆ แถวสยามบ้าง ตามบ้านบ้าง MBK บ้าง บางครั้งก็แถวสยาม
หรือไม่ก็ในตัวจุฬา(สอนเด็กมหาวิทยาลัย) แปลกใจเหมือนกันวิชาทางด้านวิทยาศาสตร์ประยุกต์ คณิตศาสตร์ ภาษาอังกฤษ มาลายู และจีนกลาง หนู
ฟังรู้เรื่องแล้วก็พูดได้คล่องเลย
หนูเก็บเงินจากสอนพิเศษเป็นเสาหลักของครอบครัว แล้วก็มากพอแล้วหากจะเรียนถึงปริญญาเอก
ยิ่งหนูสอนพิเศษเท่าไหร่ ความทรงจำก็ยิ่งกลับมาเรื่อย ๆ
หนูพิสูจน์ว่าตัวเองไม่ได้บ้า e-mail ไปหาที่ปรึกษาที่ Imperial College London ว่าจบปีนั้นปีนี้ ชื่อ Mr....... ID ..... Major ...... แล้วก็อย่างอื่น
ซึ่งตรงทุก ๆ อย่าง บอกเพื่อน ๆ บอกที่อยู่ และเรื่องราวได้ด้วย ที่สำคัญปีใหม่ 67 มานี้หนูจำภัตตาคารของครอบครัวได้ หนูลงไปหาดใหญ่ แล้วข้ามฝั่งไป
George Town ไปหาพ่อแม่ชาติที่แล้ว กับ ญาติ ๆ ทุก ๆ คนตลึงหมดเลย พิสูจน์หลาย ๆ อย่าง แล้วเป็นจริงตามนั้น จำได้ว่ารูปไหน ทำอะไร แม่แต่เลข
รหัสตู้เซฟ บัญชี book bank วันเดือนปีเกิด ID ของญาติ ๆ ได้ทุก ๆ คน เหตุการณ์ และความสัมพันธ์ มันกลับมาหมด
ตอนนี้หนูคิดถึงครอบครัวทางนั้นมาก ๆ หนูไม่อยากอยู่ที่ไทย หนูอยากกลับไปอยู่ที่เก่า กับพ่อแม่เก่า เพราะหนูเป็นลูกคนเดียวของครอบครัว
พรุ่งนี้ 8-9 พ.ค. ก็ต้องเข้าร่วมกิจกรรม วันที่ 16 พ.ค. ก็จะเปิดภาคเรียนโรงเรียนม.ปลายแล้ว หนูติดเตรียมอุดม พญาไท
อยากจะไปเรียนต่อ เป็นคนมาเลย์เหมือนเดิม ครอบครัวเก่าที่นั่นติดต่อเรื่องโอนสัญชาติไว้แล้ว
แต่ก็กลัวคุณแม่ชาติปัจจุบันเสียใจ เพราะบอกท่านมาเดือนนึงแล้ว แต่คุณแม่ไม่ยอม ได้แต่ร้องให้
ในทางพระพุทธศาสนาถือว่าเป็นบาปหรือไม่คะ ถ้าทำแบบนี้
หนูควรทำอย่างไรต่อไปดีคะ
ขออนุญาต tag ห้องศาสนาด้วยนะคะ เผื่อจะช่วยหนูได้บ้าง
โปรดใช้วิจารณญาณนะคะ
ขอบคุณค่ะ