ทุกคนคงเคยมีรักแรกกันใช่มั้ยล่ะคะ
วันนี้เราอยากจะมาเล่าเรื่องรักแรกของตัวเองเรากับเขาเรียนด้วยกันตั้งแต่อนุบาลช่วงประมาณป.2ครูให้เรานั่งข้างเขาแรกๆก็ต่างคนต่างเงียบแหละเราเองก็จำไม่ได้ว่าใครเป็นคนเปิดบทสนทนาก่อนแต่รู้ตัวอีกทีก็แกล้งกันไปมาจนเราเริ่มที่จะชอบเขาเพื่อนก็แซวๆกันจนเหมือนเขาจะรู้แต่เขาน่าจะไม่ชอบเราตั้งแต่นั้นเราก็เอาแต่เก็บความรู้สึกไว้ใจตลอดจนมาช่วงม.1เขานั่งข้างหน้าเรามีโอกาสได้คุยกันได้เล่นด้วยกันไอเราก็ดันชอบจับมือเขาความรู้สึกที่เราเก็บมามันเริ่มออกมาเองเริ่มคิดว่าเขาก็อาจจะมีใจให้เราสักนิดนึงแล้วในข้อความเขาชอบทำตัวน่ารักเหมือนเด็กเราขอจีบเขาแล้วก็คุยกันมานานพอดูเลยแหละช่วงปิดเทอมไม่ได้เจอกันแต่ก็ทักคุยกันบ่อยๆจนถึงช่วงใกล้เปิดเทอมเราก็ขอเขาคบดูไม่ได้คิดว่าเขาจะตกลงหรอกนะคะแต่เขาตกลงเหมือนตัวเองสมหวังแล้วช่วงแรกอะไรๆก็ดีมากเลยเขาเป็นสภานักเรียนต้องซ้อมเพื่อที่จะแข่งสภานักเรียนให้โรงเรียนหลังจากที่เขาแข่งเสร็จนี่แหละจุดสุดท้ายของรักแรก 6 ปีของเราเขาไม่ตอบแชทข้อความอะไรเลยเย็นชาเรางงไปหมดเราทักไปเยอะมากแต่เขาไม่ตอบเลยจนสุดท้ายเราก็ลบทุกอย่างมันคือการเลิกกันที่ไม่มีคำว่าเลิกกันเถอะเลยไม่ใช่ว่าเราไม่รอนะช่วงเวลาที่รอมันนานมากเขาพยามห่างเราจนสุดท้ายความอดทนของเรามันก็หมดลงสุดท้ายเรากับเขาก็คบกันแค่1เดือน