เรื่องเป้นงี้นะคะ เรามีแฟนแล้วเขาขี้งอนมากๆน้อยใจแบบสุดๆโดยที่นิสัยแบบนั้นมันต้องเป็นเราแต่ก้เข้าใจได้ค่ะว่าคนเรามันไม่เหมือนกัน จากกระทู้ก่อนที่เราลงเรื่องแฟนเก่าเขา เราต้องขอโทษคนที่มาอ่านแล้วทำให้งงด้วยนะคะเราว่าเราคงต้องไปเรียบเรียงมาใหม่ แต่เรื่องของเรื่องเลยนะคะคือเรื่องคำพูดของแฟนเราค่ะ เราเองมีอดีตที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่กับแฟนเก่าเราทิ้งเขาทำเขาเจ็บผ่านไปจะปีแล้วก้ยังนั่งโทษตัวเองอยู่เลยค่ะเราสัญญากับตัวเองมาตลอดเวลาถ้าเรามีแฟนจะไม่พูดแรง จะยอมเขาไม่ว่ามันจะเจ็บแค่ไหนเราแค่อยากให้คนใหม่เรารู้สึกว่าเขาโชคดีเขารู้สึกดีเป็นที่หนึ่งในใจเรา แต่เราวาเราคงคิดผิดแต่แรกเลยที่ขอให้เขาเป็นเด้กเพราะเราเป็นคนชอบตัดความรำคาญค่ะ แล้วเรื่องหลักๆเลยที่เรารู้สึกว่ามันหนักกับเรามากๆในเรื่องยอมคือเรื่องการง้อค่ะ ครั้งล่าสุดก่อนสงกาน2-3วัน เราทะเลากับเขาด้วยเรื่องทั่วไปเบๆเลย เรานัดไปเที่ยวกับเขาก่อนสงกานเพราะสงกานเขาไม่อยู่แต่เราเองยังเด้กจะไปไหนมาไหนพ่อแม่ก้เป็นห่วงเรา เราบอกกับแม่เรื่องนี้ว่าเราจะไปเที่ยวกับเขาแม่เราอนุญาตนะคะแต่บางทีเราก้เกรงใจผู้ใหญ่อ่ะค่ะ เข้าใจความเกรงใจมั้ยคะ ก่อนจะถึงวันไปเราได้บอกแม่ว่าเราไปกับพี่สาวเราละแฟนเราแม่เราอนุญาตนะคะ แต่พอวันจริงพี่เราไม่ได้ไปโดนเทนัดจากพี่   เหลือแค่เรากับแฟน เราเลยบอกแม่แม่เราก้ไม่ชอบไม่โอเคเราเลยบอกเขาว่าแม่เราคงไม่ให้ไปพี่เราเทนัดเรา เขาคงเสียใจอ่ะค่ะเลยมีปัญหากันเคลียไปเคลียมาเขาบล้อคเราค่ะ เราโลกดับมากรู้สึกว่าเราผิดอะไร แต่สุดท้ายเราก้ได้เจอกันนะคะ เราเลยถามเขาว่าบล้อคเราทำไมไม่ใช่แค่รอบเดียวเขาตอบเรากลับมาว่า ที่เขาทำเพราะเขารักเราอยากให้เรามาง้อแล้วเขารู้สึกว่าเราไม่รักเขาเลยเขาเลยทำงั้น เราช็อคมากค่ะที่เขาพูดคำนั้นออกมาเรารู้สึกว่าเขากำลังแถแต่เราเกรงใจมากเกินจนจะพูดออกมาตรงๆบางทีเราก้เหนื่อนะคะ แล้วตอนนี้ที่เราพิมกระทู้เราสบายบวกกับเป้นร้อนในพูดทีเจ้บมากๆเลยแต่เราต้องโทรกับเขา เมื่อวานเราก้บอกเขานะคะว่าแม่ให้นอนไม่ให้โทรเขาก้มานอยงอนเราเป้นคนผิดเชยเลย เราควรเอาไงดีคะเริ่มรู้สึกเหนื่อยๆแล้วเหมือนกันแต่เราไม่กล้าจะพูดออกมา