คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราเองสต.มีความฝันอยากจะเป็นเเพทย์มาตั้งเเต่ม.1 ตั้งกรอบความฝันของตัวเองมาตลอดว่าต้องสอบเข้าเเพทย์ให้ได้ หรือไม่ก็สอบเข้าสายวิทย์สุขภาพให้ได้ (อยากเป็นเองนะคะ ครอบครัวไม่เคยบังคับเรื่องการเรียนเลย) ตั้งกรอบความฝันตัวเองเเบบนี้มาโดยตลอดจนไม่เปิดรับสิ่งใหม่ๆ มุ่งเป้าไปที่เเพทย์อย่างเดียว บวกกับเราเองถนัดชีวะมากกว่าฟิสิกข์กับเลข เเต่เอาจริงๆเราคิดว่าถ้าเราตั้งใจ เราน่าจะเรียนได้ เเต่ด้วยความที่ตั้งใจอยากจะเป็นเเพทย์มากๆ เลยมุ่งเป้าไปที่ชีวะอย่างเดียว เเต่มีอยู่วันนึง เรามานั่งตกตะกอนตัวเองว่าเราอยากจะเป็นเเพทย์จริงๆมั้ย เราคิดเรื่องอนาคตว่าเราชอบเเละรักในการเป็นเเพทย์จริงๆมั้ย รับได้มั้ยกับการเรียนตั้ง6 ปี จบมาต้องใช้ทุน พอใช้ทุนเสร็จก็ต้องเรียนต่อเฉพาะทาง ไม่มีเวลากลับมาหาครอบครัว ไม่มีเวลาให้ครอบครัว สต.เราเองเป็นคนติดบ้านมากค่ะ บ้านคือเซฟโซนที่ดีมาก เราคงทำใจไม่ได้เเน่ๆถ้าวันนึงคนที่บ้านเราเป็นอ่ะไรไปเเต่ตัวเราเองไม่สามารถกลับไปหาหรือไปดูเค้าในวาระสุดท้ายได้ เราเครียดมากจริงๆค่ะ จะหาว่ายอมรับไม่ได้ก็เถอะที่เราคิดเเบบนี้ เพราะเราเองก็เป็นเด็กคนนึงที่ตีกรอบความฝันตัวเองว่าอยากเป็นเเพทย์มาโดยตลอด เเต่วันนึงเมื่อโตขึ้นกลับคิดว่านี่อาจไม่ใช่ตัวตนของเราจริงๆก็ได้
เราเลยนึกเเละเขียนทุกอย่างที่เราอยากเป็นเเพทย์เพราะอะไรลงในกระดาษ ปรากฏว่า เราไม่สามารถให้คำตอบตัวเองได้จริงๆค่ะเพราะว่าอะไร
เเต่พอมาคิดดีๆ เราน่าจะอยู่ในสังคมที่รุ่นพี่หรือไอดอลในทางด้านการเรียนของเรานั้นเรียนหมอ หรือไม่ก็อยู่ในสังคมที่คิดว่าการเรียนหมอมันมีทั้งเงิน ไม่ตกงาน เเละมีเกียรติ เเต่ไม่ใช่ว่าเราจะไม่มีใจรักในด้านการช่วยเหลือคน มันก็มีค่ะ เราชอบช่วยเหลือคน คิดมาตลอดว่าถ้าวันนึงเราได้ช่วยเหลือใครสักคนให้หายดีได้จากตัวเราเองเเละวิชาความรู้ที่เราเรียนมา มันคงจะดีไม่น้อย เเต่พอมาชั่งน้ำหนักจริงๆ สิ่งๆเดียวที่เรารับไม่ได้คือเวลาค่ะ เรารับไม่ได้จริงๆถ้าวันนึงเราเป็นหมอเเล้วไม่มีเวลาให้ครอบครัว หรือไม่มีเวลาทำสิ่งที่ชอบของตัวเอง หรือวันนึงมีครอบครัวก็ไม่มีเวลาให้ครอบครัวตัวเอง เราว่าถ้าเอาชื่อเสียงเกียรติยศ มาเเลกกับเวลา เราคิดว่าไม่คุ้มค่ะ เเต่อยู่เราก็เกิดมาสนใจในคณะวิศวะคอมพิวเตอร์ ยอมรับเลยค่ะว่าเริ่มสนใจเพราะคนส่วนมากบอกว่าเงินค่อนข้างดี เเละมีเวลามากกว่าหมอเเน่นอน เรื่องเรียนหนักไม่หนักเราคิดว่ามันคงพอๆกันอ่ะค่ะ ทุกคณะมันก็หนักหมด เเต่เราสนใจก็ตรงเรื่องเวลา เวลาสำหรับเรามันมีค่าจริงๆค่ะ ตอนนี้เราสนใจคณะนี้มากๆ อยากให้พี่ๆเเนะนำหน่อยค่ะว่าเราควรเลือกทางไหนดี ยอมรับเลยค่ะว่าตอนนี้ก็ช้อคกับความคิดของตัวเราจริงๆ เพราะตลอดเวลาหลายปีเหมือนเราหลอกตัวเองมาตลอดว่าอยากเป็นเเพทย์ (เเต่ไม่ใช่ว่าตอนนี้ไม่ชอบนะคะ) ไม่อยากกลับมาเสียใจกับตัวเองในอนาคตค่ะ