คือเรื่องเป็นแบบนี้ค่ะคือเรากลับมาเที่ยวที่บ้านที่สุพรรณได้ประมาณเดือนหนึ่งแล้วเรามีน้องข้างบ้านที่เป็นญาติกันก่อนเรามาน้องทำงานที่ร้านค้าช่วยเขาจัดของยกของทำได้3-4วันน้องก็ไม่ไหวมาร้องไห้กับเราว่าพาไปลาออกได้มั้ยไม่ไหวแล้วเขาใช้งานหนักเกินไปเราก็ถามน้องไปว่าคิดดีแล้วใช่มั้ยจะลาออกอ่ะถ้าลาออกไม่มีตังค์ใช้นะน้องเราก็บอกว่าคิดดีแล้วเราก็เลยไปเป็นเพื่อนน้องแล้วแม่น้องก็มาว่าน้องว่าจะลาออกทำไม ลาออกไม่ต้องแดกข้างหาแดกเอาเองแล้วก็ว่าน้องว่าไอขี้แบะ แล้วแม่น้องก็ไปบอกญาติเขาว่าน้องติดเราทั้งๆที่เราไม่ได้บังคับเลยถามย้ำแล้วแต่ว่าเราก็เฉยๆพยายามไม่สนใจแล้วอยู่ดีๆเขาก็มาตึงใส่เราทั้งๆที่ไม่มีเหตุผลแล้วมาว่าเราว่าพากันออกไปดึกๆเราก็งงว่าเราพาไปตอนไหนเพราะลูกเขาเป็นคนให้เราไปเป็นเพื่อนตลอดเองแต่มาว่าเราแล้วทำหน้าเหวี่ยงใส่ แล้วก็มีหลังบ้านที่เป็นญาติๆเราแต่ว่าเราไม่ถูกกับเขามานานแล้วเพราะว่าเขานินทาลับหลังและชอบทวงบุญคุณครอบครัวเราช่วยเหลือทุกอย่างแต่กลับมานินทาพ่อเราด่าพ่อเราแล้วก็มาชี้หน้าด่าแม่เรา แล้วคราวนี้เขาก็ไปพูดให้แม่น้องเราฟังว่าเรามาแล้วพาน้องมาเสียคนแล้วก็ว่าเราเสียๆหายๆว่าเราแรดอยู่กับผู้ชายทั้งๆที่เราก็ไม่เคยทำสักครั้ง แล้วเรื่องราวเขาเยอะมากพ่อเป็นผู้ช่วยแต่โกงค่าไฟโกงทุกอย่างกับแม่เขา เขายังด่าได้ลงเราก็ปล่อยวางให้หมามันกัดไป เราก็ไปบ้านแม่น้องแต่เขาทำเป็นไม่เห็นเราแล้วก็ทำหน้าตึงใส่พอมาวันนี้เราเรียกน้องว่าแพรแงปกติเราเรียกอย่างงี้ประจำแต่ไม่หันเราก็เลยให้เด็กๆเรียกแทนแต่เบามาก พอแม่น้องได้ยินแม่น้องก็พูดขึ้นใส่เด็กๆว่าเรียกเขาว่าอะไรนะแล้วก็ทำหน้าตึงๆใส่ซึ่งอันนี้เรารู้ว่าเขาตั้งใจว่าเราแล้วก็ทำหน้าตึงใส่ไปเลย เราควรทำยังไงดีไม่ให้ไปโฟกัสจุดนั้นมากกลัวจะเป็นโรคประสาท