14.13 น.
พาฉันท์ วสันต์ ระอุ รึดู ดุจะ อยู่ ฤดูร้อน
เดือนพฤษภา สุริยะจร นภดล สิ อบอุ่น
เหมันต์ วสันตะ สินะต่อ มิละรอ ก็พอลุ้น
นี่ไร้ ละออง ไอพระพิรุณ ก็ระเหย มิเคยเห็น
ฝนหลง ฤดู รึก็ละหลง มิรุส่ง ละอองเย็น
โลกร้อน เพราะว่า ปะทะกะ-เอล ละนิโญ่-มโหฬาร
ไม้ป่า พนาไพร วิปริต มลพิษ ไอฝุ่น พล่าน
ฟ้าขาว เตาไฟ ขยะในบ้าน ฤเผาไร่ ในป่าดง
โทษธรรมะชาติ สินะเราท่าน อุปทาน ทำท่านหลง
ทำกิน มิสิ้น สิอุปสงค์ นะกะสือ กะหังหิว
หวังฉันท์ วสันต์ นำสติตั้ง ผิวยั้ง ประทังกริ้ว
โกรธฉัน ประทาน กระทะตะหลิว เคาะกะโหลก กะบาลเรา
15.46 น.
จารึกไว้
ด้วย
ขวัญจินตกวี
นกผี
กวีคำผวน * กวนวะคำผี * กวนหวีคำพระ
3/พค//2567
๏ ... วสันต์ รึดู ... ๏
ด้วย
ขวัญจินตกวี
นกผี
กวีคำผวน * กวนวะคำผี * กวนหวีคำพระ
3/พค//2567