เห็นกันทุกปีครับ กับการซ่อมพื้นทางเท้า (บาทวิถี) ที่ทำกันประจำทุกปี ด้วยเหตุผลแล้วแต่จะสรรหามาเพื่อให้ได้งบฯ
ว่าจะพูดถึงเรื่องนี้ตั้งแต่ตอนที่เขาซ่อม (ปรับปรุง) เสร็จใหม่ ๆ แล้ว
แยกอังรีดูนังต์ (หน้าสภากาชาดไทย)
เทียบกับก่อนปรับปรุงนะครับ
ไม่พูดถึงกระเบื้องที่ปูพื้นนะ ของเดิมมีเผยอบ้างรึยังก็ไม่ทราบได้ ไม่รู้ว่าเขาให้เหตุผลในการปรับปรุงครั้งนี้ว่าอะไร
แต่สิ่งที่หายไปก็คือ แนวของไม้เลื้อยบังแดด ที่แต่เดิมมียาวตั้งแต่แยกอังรีดูนังต์ เลียบไปตลอดทางเท้าหน้าสภากาชาดฝั่งถนนพระรามสี่นี่
สังเกตในรูป มันช่วยบังแดดได้จริง ๆ นะ และก็รู้สึกร่มรื่นด้วย ทั้งที่แค่พอเดินออกจากร่มไม้ ก็จะรู้สึกร้อนฉ่าเลย
เทียบกับปัจจุบันครับ ใครข้ามถนนตรงแยกนี้มา แล้วจะเดินไปทางจามจุรีสแควร์ (แบบผม) ตอนนี้ ต้องทนร้อนไปตลอดทางล่ะครับ
เฮ้อ...
ปล. จุดเปลี่ยนแปลงที่เห็นชัดจากการปรับปรุงครั้งนี้คือ มีการทำทางลาดไว้ตลอดทุกจุด บริเวณบาทวิถีที่อยู่แถบนี้ ช่วยอำนวยความสะดวกให้คนที่ใช้รถเข็น วีลแชร์ ฯลฯ ได้ดีมากทีเดียว (มอเตอร์ไซด์ก็ขึ้นฟุตบาทง่ายขึ้นด้วย)
ทำไมปรับปรุงแล้ว ของดี ๆ เดิมเก็บไว้ไม่ได้กันนะ
ว่าจะพูดถึงเรื่องนี้ตั้งแต่ตอนที่เขาซ่อม (ปรับปรุง) เสร็จใหม่ ๆ แล้ว
แยกอังรีดูนังต์ (หน้าสภากาชาดไทย)
เทียบกับก่อนปรับปรุงนะครับ
ไม่พูดถึงกระเบื้องที่ปูพื้นนะ ของเดิมมีเผยอบ้างรึยังก็ไม่ทราบได้ ไม่รู้ว่าเขาให้เหตุผลในการปรับปรุงครั้งนี้ว่าอะไร
แต่สิ่งที่หายไปก็คือ แนวของไม้เลื้อยบังแดด ที่แต่เดิมมียาวตั้งแต่แยกอังรีดูนังต์ เลียบไปตลอดทางเท้าหน้าสภากาชาดฝั่งถนนพระรามสี่นี่
สังเกตในรูป มันช่วยบังแดดได้จริง ๆ นะ และก็รู้สึกร่มรื่นด้วย ทั้งที่แค่พอเดินออกจากร่มไม้ ก็จะรู้สึกร้อนฉ่าเลย
เทียบกับปัจจุบันครับ ใครข้ามถนนตรงแยกนี้มา แล้วจะเดินไปทางจามจุรีสแควร์ (แบบผม) ตอนนี้ ต้องทนร้อนไปตลอดทางล่ะครับ
เฮ้อ...
ปล. จุดเปลี่ยนแปลงที่เห็นชัดจากการปรับปรุงครั้งนี้คือ มีการทำทางลาดไว้ตลอดทุกจุด บริเวณบาทวิถีที่อยู่แถบนี้ ช่วยอำนวยความสะดวกให้คนที่ใช้รถเข็น วีลแชร์ ฯลฯ ได้ดีมากทีเดียว (มอเตอร์ไซด์ก็ขึ้นฟุตบาทง่ายขึ้นด้วย)