ผม บอส ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก
เรื่องราวคือว่าตัวผมเองปัจจุบันอายุ 21 ยังเรียนป.ตรี สาขาการบัญชี อยู่ซึ่งส่งตัวเองทุกอย่างตั้งแต่เรียนปวส.ทำงานด้วยเรียนด้วย มีหนี้เป็นรถมอเตอร์ไซค์ 1 คัน (ชีวิตขับเคลื่อนด้วยหนี้สิน) และค่าเทอมอีกเทอมละ 13,450 บาท ส่วนตัวเป็นคนชอบในการศึกษาหาความรู้เรื่องการเงินการลงทุนซึ่งปัจจุบันก็ทำอยู่ และก็ลงทุนควบคู่กับการทำงานและการเรียนขยันเก็บออมจนบางทีลืมว่า กูก็ต้องกินนะ555 ที่บ้านไม่ใช่คนฐานะดีมากมายแค่พออยู่พอกิน
ขอเข้าเรื่องก่อนดีกว่าครับบ
หลังจากที่อกหักมาครั้งล่าสุดและได้เจอสังคมมากมาย ทำให้ผมคิดว่าการจะมีแฟนสักคน มันไม่ใช่แค่การมีความรักแต่ด้วยยุคสมัยที่เปลี่ยนไปเงินอาจเป็น 1 ในตัวแปรสำคัญเช่นกันโลกนี้ขับเคลื่อนด้วยเงินไม่ใช่ความรักสะทีเดียว เพราะตลอดเวลาที่คบกับเค้าผมก็รู้สึกเสียใจเหมือนกันนะครับที่ไม่สามารถซัพพอร์ตเค้าได้อย่างเต็มที่ เวลาจะไปไหนด้วยกันเราก็ต้องนั่งรถประจำทางกันไป แฟนเก่าผมอยู่ในตัวเมือง ส่วนผมอยู่ห่างตัวเมืองมากๆ ซึ่งผมเองก็ไม่มีรถยนต์เวลาจะเจอกันก็ลำบากต้องนั่งรถประจำทางออกไปหาเค้าแล้วก็นั่งรถประจำทางร้อนๆนั่งอึดไปไปเที่ยว ในหลายๆครั้งเค้าอยากได้สิ่งของบางอย่างหรืออยากกินอะไร ผมเองก็ไม่สามารถให้เค้าได้ เราเคยทะเลาะกันครั้งนึงเรื่องเหล่านี้แหละ(เรื่องเงิน) มีประโยคนึงเค้าอาจจะพูดขึ้นมาด้วยอารมณ์ชั่ววูบแต่สำหรับผมผมมองว่ามันคือความจริงและถูกต้องมาก เค้าบอกผมว่า*จะไปหาแฟนรวยๆจะได้สบายให้แฟนเลี้ยง* สั้นๆได้ใจความ
ทำให้เข้าใจได้อย่างนึงว่าการที่คุณมีเงินเยอะนั่นคือตัวเลือกที่คุณมีเช่นกัน ยิ่งมีเงินเยอะคุณก็มีตัวเลือกเยอะ
ฟังดูอ่านรู้สึกว่ามันขี้แพ้งอแง แต่ผมมองว่ามันเป็นความจริงที่เป็นประโยชน์มากๆ ทุกวันนี้ผมแทบไม่กล้าที่จะจีบหรืออยากมีแฟนเลย ผมเอาแต่ศึกษาหาความรู้พัฒนาตัวเอง และขยันสร้างรายได้ให้ตัวเองให้มากลงทุนให้เป็นเก็บออมให้ดี เอาจริงตอนนี้วางแผน DCA 10 ปีอยู่นะครับเลยเป็นอีก1เรื่องที่ไม่กล้ามีแฟนกลัวเค้าจะแบบว่าเราเก็บตังค์อะไรขนาดนั้นลงทุนอะไรไร้สาระ(เคยเจอ555) แต่สิ่งเหล่านั้นผมเก็บมาเพื่อพัฒนาตัวเองให้มากที่สุด
ในสักวันที่เราพร้อมแล้วค่อยมีแฟนน่าจะดีกว่าการมีแฟนในวันที่ไม่พร้อม เพราะเราที่เป็นผู้ชายคงไม่อยากเห็นภาพที่แฟนเรามาลำบากด้วยแน่นอน
เรื่องที่เอามาเล่าวันนี้อาจจะอ่านงงๆ(ตัวจริงก็พูโไม่รู้เรื่อง555) เอาจริงๆถามว่าคิดถึงมั้ยคิดถึงนะครับแต่ผ่านมาแล้วก็ถือว่าเป็นบทเรียน ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆนะครับ ส่วนผมก็จะเก็บทุกอย่างมาพัฒนาตัวเองให้ดีที่สุด เล่าเพราะคิดถึงเค้านั้นแหละแล้วก็อยากลงไว้ให้ตัวเองดูไว้ในสักวันที่ทำสำเร็จจะได้เห็นว่าเรามาไกลและทำได้จริงนะ(เพ้อเจ้อมะ555)
เรื่องทั้งหมดเลยเป็นสาเหตุให้ตอนนี้ไม่กล้ามีแฟนเลยยยย
ใครเคยเป็นบ้างหรืออยากแนะนำอะไรคุยกันได้นะครับยินดีที่จะรับทุกความเห็นและจะคุยกับทุกๆคนถ้าว่างนะครับบ
เหตุผลที่ไม่กล้ามีแฟน
เรื่องราวคือว่าตัวผมเองปัจจุบันอายุ 21 ยังเรียนป.ตรี สาขาการบัญชี อยู่ซึ่งส่งตัวเองทุกอย่างตั้งแต่เรียนปวส.ทำงานด้วยเรียนด้วย มีหนี้เป็นรถมอเตอร์ไซค์ 1 คัน (ชีวิตขับเคลื่อนด้วยหนี้สิน) และค่าเทอมอีกเทอมละ 13,450 บาท ส่วนตัวเป็นคนชอบในการศึกษาหาความรู้เรื่องการเงินการลงทุนซึ่งปัจจุบันก็ทำอยู่ และก็ลงทุนควบคู่กับการทำงานและการเรียนขยันเก็บออมจนบางทีลืมว่า กูก็ต้องกินนะ555 ที่บ้านไม่ใช่คนฐานะดีมากมายแค่พออยู่พอกิน
ขอเข้าเรื่องก่อนดีกว่าครับบ
หลังจากที่อกหักมาครั้งล่าสุดและได้เจอสังคมมากมาย ทำให้ผมคิดว่าการจะมีแฟนสักคน มันไม่ใช่แค่การมีความรักแต่ด้วยยุคสมัยที่เปลี่ยนไปเงินอาจเป็น 1 ในตัวแปรสำคัญเช่นกันโลกนี้ขับเคลื่อนด้วยเงินไม่ใช่ความรักสะทีเดียว เพราะตลอดเวลาที่คบกับเค้าผมก็รู้สึกเสียใจเหมือนกันนะครับที่ไม่สามารถซัพพอร์ตเค้าได้อย่างเต็มที่ เวลาจะไปไหนด้วยกันเราก็ต้องนั่งรถประจำทางกันไป แฟนเก่าผมอยู่ในตัวเมือง ส่วนผมอยู่ห่างตัวเมืองมากๆ ซึ่งผมเองก็ไม่มีรถยนต์เวลาจะเจอกันก็ลำบากต้องนั่งรถประจำทางออกไปหาเค้าแล้วก็นั่งรถประจำทางร้อนๆนั่งอึดไปไปเที่ยว ในหลายๆครั้งเค้าอยากได้สิ่งของบางอย่างหรืออยากกินอะไร ผมเองก็ไม่สามารถให้เค้าได้ เราเคยทะเลาะกันครั้งนึงเรื่องเหล่านี้แหละ(เรื่องเงิน) มีประโยคนึงเค้าอาจจะพูดขึ้นมาด้วยอารมณ์ชั่ววูบแต่สำหรับผมผมมองว่ามันคือความจริงและถูกต้องมาก เค้าบอกผมว่า*จะไปหาแฟนรวยๆจะได้สบายให้แฟนเลี้ยง* สั้นๆได้ใจความ
ทำให้เข้าใจได้อย่างนึงว่าการที่คุณมีเงินเยอะนั่นคือตัวเลือกที่คุณมีเช่นกัน ยิ่งมีเงินเยอะคุณก็มีตัวเลือกเยอะ
ฟังดูอ่านรู้สึกว่ามันขี้แพ้งอแง แต่ผมมองว่ามันเป็นความจริงที่เป็นประโยชน์มากๆ ทุกวันนี้ผมแทบไม่กล้าที่จะจีบหรืออยากมีแฟนเลย ผมเอาแต่ศึกษาหาความรู้พัฒนาตัวเอง และขยันสร้างรายได้ให้ตัวเองให้มากลงทุนให้เป็นเก็บออมให้ดี เอาจริงตอนนี้วางแผน DCA 10 ปีอยู่นะครับเลยเป็นอีก1เรื่องที่ไม่กล้ามีแฟนกลัวเค้าจะแบบว่าเราเก็บตังค์อะไรขนาดนั้นลงทุนอะไรไร้สาระ(เคยเจอ555) แต่สิ่งเหล่านั้นผมเก็บมาเพื่อพัฒนาตัวเองให้มากที่สุด
ในสักวันที่เราพร้อมแล้วค่อยมีแฟนน่าจะดีกว่าการมีแฟนในวันที่ไม่พร้อม เพราะเราที่เป็นผู้ชายคงไม่อยากเห็นภาพที่แฟนเรามาลำบากด้วยแน่นอน
เรื่องที่เอามาเล่าวันนี้อาจจะอ่านงงๆ(ตัวจริงก็พูโไม่รู้เรื่อง555) เอาจริงๆถามว่าคิดถึงมั้ยคิดถึงนะครับแต่ผ่านมาแล้วก็ถือว่าเป็นบทเรียน ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆนะครับ ส่วนผมก็จะเก็บทุกอย่างมาพัฒนาตัวเองให้ดีที่สุด เล่าเพราะคิดถึงเค้านั้นแหละแล้วก็อยากลงไว้ให้ตัวเองดูไว้ในสักวันที่ทำสำเร็จจะได้เห็นว่าเรามาไกลและทำได้จริงนะ(เพ้อเจ้อมะ555)
เรื่องทั้งหมดเลยเป็นสาเหตุให้ตอนนี้ไม่กล้ามีแฟนเลยยยย
ใครเคยเป็นบ้างหรืออยากแนะนำอะไรคุยกันได้นะครับยินดีที่จะรับทุกความเห็นและจะคุยกับทุกๆคนถ้าว่างนะครับบ