สวัสดีค่ะ คือเราอยากจะมาเล่าเรื่องที่เราคาใจอยู่5ปีค่ะ
ย้อนไปเมื่อ5ปีที่แล้ว เราอยู่ประถมปลาย ตอนนั้นเรามีน้องชาย1คน อายุประมาณ1ขวบกว่าๆ แม่เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะต้องเลี้ยงน้องและทำงานไปด้วย ตอนนั้นเรากับแม่แยกกันอยู่ เราอยู่กับยายมาตลอดตั้งแต่เด็ก น้องอยู่กับแม่ค่ะ แม่มีแฟนใหม่อยู่คนนึง อายุน้อยกว่าแม่หลายปีเลยค่ะ เค้าก็ดูจะเป็นคนดีนะคะ รักน้องเราด้วย ช่วยเลี้ยงน้องตลอด และแล้ว แม่ก็จ่ายเงินค่าบ้านเช่าไม่ไหว ก็เลยต้องย้ายกลับมาอยู่บ้านกับเราที่บ้านยายค่ะ และแม่ก็พาแฟนมาอยู่ด้วย แรกๆก็ปกตินะคะ ไม่มีอะไรที่ทำให้เค้าดูแปลกไปเลย
มีอยู่วันนึง แม่ไม่อยู่ค่ะ ไปทำงานต่างจังหวัด ในบ้านจึงเหลือแค่ เรา น้อง ยาย และแฟนแม่ค่ะ เราเข้าไปอาบน้ำปกติ และด้วยความที่ห้องน้ำบ้านเรามันจะมีช่องว่างอยู่บนเพดาน เพราะไม่ได้ทำฝ้า เรารู้สึกแปลกๆเลยหันไปมอง สรุปคือเจอโทรศัพท์ที่กำลังถ่ายเราอยู่ค่ะ เราตกใจมากๆ เลยรีบออกมา และมาบอกยาย ตอนนั้นเค้าก็รีบวิ่งมา และหน้าตาดูล่กลนมากค่ะ เรารู้เลยว่าเป็นเค้าแน่ๆเพราะเราจำโทรศัพท์เค้าได้ ยายมาถามเราตอนดึก ว่าเราคิดว่าใครเราก็บอกว่าเป็นเค้าแน่นอน ยายก็คิดเหมือนกัน ตอนนั้นยายโกรธมากจะไปแจ้งตำรวจแล้วค่ะ แต่แม่โทรมาห้าม ว่าอย่าทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ แม่โทรถามเค้าว่าตอนนั้นเค้าอยู่ที่ไหน เค้าก็บอกว่าเค้าดูต้นไม้อยู่ข้างบ้าน (ห้องน้ำอยู่หลังบ้านนะคะ แต่ถ้าเดินไปอีกนิดก็จะถึงข้างบ้าน) เค้าไม่ยอมรับค่ะ เค้าบอกว่าเราตาฝาด คิดไปเอง จากนั้นยายก็ไล่เค้ากลับไปค่ะ โดยที่แม่ยังกลับมาไม่ถึงบ้าน ผ่านไปเดือนสองเดือนแม่ก็ย้ายกลับไปอยู่ในเมืองเช่นเดิมค่ะ
ผ่านไปหลายปี ตอนนั้นเราจะไปเข้ารร.มัธยมในที่ที่แม่อยู่ค่ะ เราจึงได้ไปอยู่กับแม่ และเราเพิ่งรู้ ว่าที่ผ่านมานั้น เค้าอยู่กับแม่ตลอด เราบอกแม่ว่าเราไม่อยากอยู่ แต่แม่บอกว่าเค้าเปลี่ยนไปแล้ว เราจึงต้องจำใจอยู่ค่ะ และเพิ่งรู้ด้วย ว่าแม่กำลังตั้งท้องลูกของเค้าอยู่ เราจึงมีน้องสาวเพิ่มมาอีก1คนค่ะ ตอนนั้นเราไม่ดีใจกับแม่เลยค่ะ ไม่รู้สึกดีใจสักนิดนึงเลยค่ะ เราผิดมั้ยคะ เราไม่เคยอยากให้เด็กคนนั้นเกิดมา ยิ่งรู้ว่าเป็นลูกของเค้า เรายิ่งไม่ชอบ แต่แล้วเราก็ต้องทำใจค่ะ แม่บอกว่ามันคือน้องของเรา หลังจากน้องคลอดไม่นาน แม่ก็เลิกกับเค้าค่ะ เค้าทะเลาะกันบ่อยมาก เราอยู่ทุกเหตุการณ์เลยค่ะ เค้าทำร้ายแม่ ด่าเราด่าน้อง บอกว่าแม่สนใจแต่ลูกๆไม่สนใจเค้า เค้าบอกว่าเค้ารำคาญที่ต้องเลี้ยงแต่ลูกคนอื่น(คือน้องชายเรานั่นแหละค่ะ) เค้าด่าว่าเรามันเป็นเด็กไม่เอาไหน เข้าข้างแต่แม่ (คือเราไม่ใช่คนบ้าที่จะไปเข้าข้างเค้า เค้าเปนใคร มีสิทอะไร) โหพอเล่าเรื่องที่เค้าด่าแม่สารพัดให้ฟังเราขึ้นมากค่ะ คือเค้าด่าแม่ แต่เข้าตัวเองทุกอย่างเลย จากนั้นแม่ก็เลิกกับเค้าค่ะ พอน้องได้2ขวบแม่จึงจำใจให้ไปอยู่กับเค้าและแใ่ของเค้าค่ะ(ย่าของน้อง)เพราะแม่มีปัญหาด้านการเงิน งานก็ต้องทำ ลูกสามคนก็ต้องเลี้ยง ที่จริงเรากับน้องสามคนคนละพ่อกันหมดเลยค่ะ อันนี้เราเข้าใจแม่ค่ะ พ่อของเราและของน้องอีกสองคนเป็นผู้ชายที่แย่มาก เราเข้าใจเลยค่ะ ตอนแรกๆก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นยังไง แต่หลังๆเริ่มออกลายค่ะ เหมือนกับเค้าคนนั้น
จบแล้วค่ะเรื่องราวของเรา ตอนนี้น้องมาอยู่กับเราทั้งสองคนเลยค่ะ เราก็รักเค้านะคะ แต่บางที เรื่องนั้นมันก็ผุดขึ้นมาในหัวเรา น้องคนที่เรารัก มันคือลูกของไอคนที่มันทำสิ่งที่เลวร้ายไว้กับเรา คือเราไม่รู้จะทำยังไงให้สิ่งเลวร้ายนี้มันออกจากหัวไปสักที บางครั้งเราอาบน้ำไม่ได้เลยค่ะ เพราะจะคิดถึงตอนนั้นตลอด เรามีคำถามในหัวเยอะมาก ทำไมแม่ถึงไปมีลูกกับเค้าอีก ทั้งๆที่เค้าทำกับเราไว้ซะขนาดนั้น เราควรรักน้องคนนี้มั้ย
เราไม่กล้าระบายเรื่องนี้ให้ใครฟังเลยค่ะ ไม่กล้าถามแม่ตรงๆ ไม่กล้าบอกเพื่อนสนิท ไม่กล้าพูดกับยาย ไม่กล้าทำเลยค่ะ เราจึงอยากมาข้อคำปรึกษากับคนแปลกหน้าในพันทิป ว่าเราควรทำยังไงดีคะ
ตอนนี้เราใช้ชีวิตปกติดีนะคะ แต่พอเห็นหน้าน้องสาวแล้ว มันก็อดคิดไม่ได้จริงๆค่ะ
พ่อเลี้ยงแอบถ่ายตอนเราอาบน้ำ..
ย้อนไปเมื่อ5ปีที่แล้ว เราอยู่ประถมปลาย ตอนนั้นเรามีน้องชาย1คน อายุประมาณ1ขวบกว่าๆ แม่เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะต้องเลี้ยงน้องและทำงานไปด้วย ตอนนั้นเรากับแม่แยกกันอยู่ เราอยู่กับยายมาตลอดตั้งแต่เด็ก น้องอยู่กับแม่ค่ะ แม่มีแฟนใหม่อยู่คนนึง อายุน้อยกว่าแม่หลายปีเลยค่ะ เค้าก็ดูจะเป็นคนดีนะคะ รักน้องเราด้วย ช่วยเลี้ยงน้องตลอด และแล้ว แม่ก็จ่ายเงินค่าบ้านเช่าไม่ไหว ก็เลยต้องย้ายกลับมาอยู่บ้านกับเราที่บ้านยายค่ะ และแม่ก็พาแฟนมาอยู่ด้วย แรกๆก็ปกตินะคะ ไม่มีอะไรที่ทำให้เค้าดูแปลกไปเลย
มีอยู่วันนึง แม่ไม่อยู่ค่ะ ไปทำงานต่างจังหวัด ในบ้านจึงเหลือแค่ เรา น้อง ยาย และแฟนแม่ค่ะ เราเข้าไปอาบน้ำปกติ และด้วยความที่ห้องน้ำบ้านเรามันจะมีช่องว่างอยู่บนเพดาน เพราะไม่ได้ทำฝ้า เรารู้สึกแปลกๆเลยหันไปมอง สรุปคือเจอโทรศัพท์ที่กำลังถ่ายเราอยู่ค่ะ เราตกใจมากๆ เลยรีบออกมา และมาบอกยาย ตอนนั้นเค้าก็รีบวิ่งมา และหน้าตาดูล่กลนมากค่ะ เรารู้เลยว่าเป็นเค้าแน่ๆเพราะเราจำโทรศัพท์เค้าได้ ยายมาถามเราตอนดึก ว่าเราคิดว่าใครเราก็บอกว่าเป็นเค้าแน่นอน ยายก็คิดเหมือนกัน ตอนนั้นยายโกรธมากจะไปแจ้งตำรวจแล้วค่ะ แต่แม่โทรมาห้าม ว่าอย่าทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ แม่โทรถามเค้าว่าตอนนั้นเค้าอยู่ที่ไหน เค้าก็บอกว่าเค้าดูต้นไม้อยู่ข้างบ้าน (ห้องน้ำอยู่หลังบ้านนะคะ แต่ถ้าเดินไปอีกนิดก็จะถึงข้างบ้าน) เค้าไม่ยอมรับค่ะ เค้าบอกว่าเราตาฝาด คิดไปเอง จากนั้นยายก็ไล่เค้ากลับไปค่ะ โดยที่แม่ยังกลับมาไม่ถึงบ้าน ผ่านไปเดือนสองเดือนแม่ก็ย้ายกลับไปอยู่ในเมืองเช่นเดิมค่ะ
ผ่านไปหลายปี ตอนนั้นเราจะไปเข้ารร.มัธยมในที่ที่แม่อยู่ค่ะ เราจึงได้ไปอยู่กับแม่ และเราเพิ่งรู้ ว่าที่ผ่านมานั้น เค้าอยู่กับแม่ตลอด เราบอกแม่ว่าเราไม่อยากอยู่ แต่แม่บอกว่าเค้าเปลี่ยนไปแล้ว เราจึงต้องจำใจอยู่ค่ะ และเพิ่งรู้ด้วย ว่าแม่กำลังตั้งท้องลูกของเค้าอยู่ เราจึงมีน้องสาวเพิ่มมาอีก1คนค่ะ ตอนนั้นเราไม่ดีใจกับแม่เลยค่ะ ไม่รู้สึกดีใจสักนิดนึงเลยค่ะ เราผิดมั้ยคะ เราไม่เคยอยากให้เด็กคนนั้นเกิดมา ยิ่งรู้ว่าเป็นลูกของเค้า เรายิ่งไม่ชอบ แต่แล้วเราก็ต้องทำใจค่ะ แม่บอกว่ามันคือน้องของเรา หลังจากน้องคลอดไม่นาน แม่ก็เลิกกับเค้าค่ะ เค้าทะเลาะกันบ่อยมาก เราอยู่ทุกเหตุการณ์เลยค่ะ เค้าทำร้ายแม่ ด่าเราด่าน้อง บอกว่าแม่สนใจแต่ลูกๆไม่สนใจเค้า เค้าบอกว่าเค้ารำคาญที่ต้องเลี้ยงแต่ลูกคนอื่น(คือน้องชายเรานั่นแหละค่ะ) เค้าด่าว่าเรามันเป็นเด็กไม่เอาไหน เข้าข้างแต่แม่ (คือเราไม่ใช่คนบ้าที่จะไปเข้าข้างเค้า เค้าเปนใคร มีสิทอะไร) โหพอเล่าเรื่องที่เค้าด่าแม่สารพัดให้ฟังเราขึ้นมากค่ะ คือเค้าด่าแม่ แต่เข้าตัวเองทุกอย่างเลย จากนั้นแม่ก็เลิกกับเค้าค่ะ พอน้องได้2ขวบแม่จึงจำใจให้ไปอยู่กับเค้าและแใ่ของเค้าค่ะ(ย่าของน้อง)เพราะแม่มีปัญหาด้านการเงิน งานก็ต้องทำ ลูกสามคนก็ต้องเลี้ยง ที่จริงเรากับน้องสามคนคนละพ่อกันหมดเลยค่ะ อันนี้เราเข้าใจแม่ค่ะ พ่อของเราและของน้องอีกสองคนเป็นผู้ชายที่แย่มาก เราเข้าใจเลยค่ะ ตอนแรกๆก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นยังไง แต่หลังๆเริ่มออกลายค่ะ เหมือนกับเค้าคนนั้น
จบแล้วค่ะเรื่องราวของเรา ตอนนี้น้องมาอยู่กับเราทั้งสองคนเลยค่ะ เราก็รักเค้านะคะ แต่บางที เรื่องนั้นมันก็ผุดขึ้นมาในหัวเรา น้องคนที่เรารัก มันคือลูกของไอคนที่มันทำสิ่งที่เลวร้ายไว้กับเรา คือเราไม่รู้จะทำยังไงให้สิ่งเลวร้ายนี้มันออกจากหัวไปสักที บางครั้งเราอาบน้ำไม่ได้เลยค่ะ เพราะจะคิดถึงตอนนั้นตลอด เรามีคำถามในหัวเยอะมาก ทำไมแม่ถึงไปมีลูกกับเค้าอีก ทั้งๆที่เค้าทำกับเราไว้ซะขนาดนั้น เราควรรักน้องคนนี้มั้ย
เราไม่กล้าระบายเรื่องนี้ให้ใครฟังเลยค่ะ ไม่กล้าถามแม่ตรงๆ ไม่กล้าบอกเพื่อนสนิท ไม่กล้าพูดกับยาย ไม่กล้าทำเลยค่ะ เราจึงอยากมาข้อคำปรึกษากับคนแปลกหน้าในพันทิป ว่าเราควรทำยังไงดีคะ
ตอนนี้เราใช้ชีวิตปกติดีนะคะ แต่พอเห็นหน้าน้องสาวแล้ว มันก็อดคิดไม่ได้จริงๆค่ะ