ตามหัวข้อเลยผมได้เจอกับแฟนเก่าที่เลิกกันไปได้สิบปี  ตอนที่เราคบกันเราทั้งคู่ยังเป็นเด็กคือน้องเค้าพึ่งขึ้น ม.ปลายส่วนผมกำลังจะจบ  ตอนนั้นคือผมจีบน้องเค้าเพราะเห็นว่าน่ารัก(น้องเขาไม่ใช่คนหน้าตาดีมากแต่สดใสดี)  โดยที่ไม่คิดว่าจะติด  แต่สุดท้ายผมก็จีบเค้าติดครับ  คบกันได้ประมาณแค่เดือนเดียว  ผมก็รู้ตัวว่า ณ ขณะนั้นคือผมไม่เหมาะกับการมีแฟนเลย  ยังติดนิสัยกะล่อนอยู่เยอะยังชอบคนนู้นคนนี้ไปทั่วห้ามใจตัวเองไม่ได้  ตอนนั้นผมทำน้องเค้าร้องไห้บ่อยมาก ๆ หลังจากเลิกกันเราก็ได้เจอกันบ้างประปราย  แต่พอน้องเค้าจบ ม.ปลายไปเข้ามหาลัยเราก็ไม่ได้เจอกันอีกรู้ข่าวว่าไปเรียนต่อที่กรุงเทพครับ
           ตัดภาพมาตอนนี้ ผ่านมา 10 ปีครับผมอายุ 29 น้องเขาอายุ 26 ได้ข่าวคราวว่าน้องเขากลับมาทำงานสร้างธุระกิจแล้วก็สร้างบ้านที่จังหวัดเราครับ  ตอนแรกผมก็เฉย ๆ ไม่ได้อะไรเพราะยังไม่ได้เจอกัน  แต่ด้วยความที่น้องเขาเป็นข้าราชการที่มีตำแหน่งสำคัญระดับหนึ่งในจังหวัด  ผมเองก็พอมีหน้ามีตาอยู่เหมือนกันถึงยามเทศกาลที่ต้อง
เข้าสังคมเราก็ได้เจอกันครับ  คือน้องเขาเปลี่ยนไปเยอะมาก ๆ จนผมจำไม่ได้เลย  เหมือนไปทำศัลยกรรมมา  หน้าแทบจะเหมือนลูกครึ่งเลย  น้องเขาเข้ามาทักผมก่อนประมาณว่าเป็นไงบ้างจำกันไม่ได้ล่ะสิ  แล้วแบบผู้หญิงที่โตเป็นสาวแล้วสวยขนาดนั้นใครจะไม่ชอบล่ะครับ  ตอนแรกผมก็มีอคติที่ 10 ปีที่แล้วเราจบกันแย่มากแล้วคือผมเป็นผ่ายผิดเต็ม ๆ เลยด้วย   นะแต่เขาก็เข้ามาตีสนิทเราเหมือนกันก็เลยรู้สึกว่าน้องคงไม่คิดเรื่องเก่า ๆ อีกแล้ว + ผมอายุจะ 30 แล้ว 2-3 ปีมานี้คือไม่ใครเข้ามาเลยเพราะปลงกับความรักประมาณนึงเลยคิดจะลองสานสัมพันธุ์กับเขาอีกรอบครับ
         ผมก็จีบตามสเตปเหมือนคนอื่น ๆ ที่เขาจีบกันแต่ผมก็ไม่ได้บอกเขาอย่างเป็นทางการนะครับว่าจีบ  เพราะเขาก็เล่นตอบอยู่เลยคิดว่ารู้กัน  จนวันนึงก็ไปเที่ยวไปดื่มด้วยกันนี่แหละครับ  จนสุดท้ายคืนนั้นก็เลยเถิด  ตอนนั้นผมรู้สึกว่าผมชอบน้องเขาอีกครั้งแบบจริง ๆ กลับมาหลงเหมือนแต่ก่อนอีกรอบแล้ว  แล้วเขาก็เป็นเวอร์ชั่นที่สุดกว่าตอนเด็ก ๆ ไปหลายขุม ผมมีความสุขมากตอนนั้น  แต่พอภารกิจจบตอนแรกผมกะจะขอน้องเขาเป็นแฟนแล้ว  แต่ก่อนจะได้ขอเขาก็ลุกหนีก่อน. เขาเอาเสื้อผ้าคืนให้ผมแล้วก็ขอให้ผมออกไปจากห้องเขา  อารมณ์ตอนนั้นคืองงเอ๋อไม่เข้าใจว่าจู่ ๆ คือเป็นอะไรตะกี้ก็ยังดี ๆ กันอยู่  แต่ก็ยอมอออกมาด้วยดีครับ
           จากนั้นผ่านไปเป็นสัปดาห์ผมทักน้องเขาไปก็ไม่ตอบสักข้อความเลย   จนวันนึงผมไปเที่ยวที่ห้างในตัวจังหวัดก็คือเห็นน้องเขาอยู่กับผู้ชายคนอื่นที่ผมไม่คุ้นเลย  จังหวัดเราไม่ใช่จังหวัดใหญ่ครับ  เพื่อนน้องเขาที่นี่ผมแทบรู้จักทุกคน  แต่คนนี้คือหน้าไม่คุ้นเลยท่าทางก็คือดูออกครับว่าไม่ใช่เพื่อน  ตอนนั้นก็คือเอ๋อรอบสอง  ทำอะไรไม่ถูกครับคำถามในหัวก็คือเต็มไปหมด
           วันนั้นก็เลยตัดสินใจไปหาน้องเขาที่ร้านนั่งชิลซึ้งคือธุรกิจที่น้องเขามาเปิดนั้นแหละครับ  ไปถึงก็หน้าชาเลยเจอคนนั้นนั่งกับน้องเขาอยู่ที่เดียวกันกับที่ผมเคยนั่งเลย  น้องเขาก็หันมาเห็นผมพอดีเขาก็เดินเข้ามาหาผมเลยครับเหมือนเขาดูออกว่าถ้าปล่อยให้ผมเข้าไปใกล้คนของเขาคือแน่
          เขาเล่าให้ผมฟังซึ่งไมรู้จริงไหมนะครับน้องเขาว่าคนนี้คือแฟนที่พึ่งคบกันได้ไม่ถึงอาทิตย์แต่คุยกันมาหลายเดือนแล้วตั้งแต่ก่อนจะกลับมาที่นี่  คือคุนเกทป๊ะคนที่เราชอบมากอะแบบตลอดเวลาที่ผมจีบเขาผมทำให้แทบทุกอย่างถนอมอย่างดีแต่สุดท้ายคือมีตัวละครใหม่จากไหนไม่รู้เข้ามาอะ  แล้วผมก็หวังกับเขามาก ๆ ว่าเราจะได้เป็นแฟนกันอีกครั้งนึง  สุดท้ายเชาก็บอกให้ผมทำใจแล้วก็เป็นแค่พี่น้องกันเหมือนเดิมดีที่สุดแล้ว  ยังบอกอีกว่า  ตอนแรกเขาก็รู้สึกว่าผมอาจจะเป็นคนดีขึ้นจากเมื่อก่อน  แต่ก๋เป็นคืนที่เรามีอะไรกันนั้นแหละที่เขาว่าเขารู้ได้เลยว่าสัญดาลของผม 10 ปีมานี้ไม่ได้เปลี่ยน  เขาคงไว้ใจผมไม่ได้ถ้าต้องกลับมาคบกันอีก