จนกว่าจะได้รักกัน การเน้นผิดจุด เลยโดนด้อยค่าในช่วงแรกๆ
 1. One night stand    2. แต่งงานใช้หนี้
 สองประเด็นนี้ ใช้ซ้ำๆ กันหลายเรื่อง จึงเป็นที่เบื่อหน่าย 
 แต่หัวใจสำคัญ และความแปลกใหม่ในเรื่องนี้ คือ
 ความขัดแย้ง ระหว่าง สองพ่อลูก ที่ยียวน กวนตีน ทำให้ละครเกิดรสชาติแปลกใหม่
สคริปต์ ตอนเหมือง เรียก "พ่อ" เป็นบทละครเพียงคำเดียว คลี่คลายปมสำคัญของเรื่อง
ซึ่งเก่งมาก ทั้งการเขียนบท และการกำกับ ควรจะมีเรื่องต่อๆไปมาให้ดู
ได้ความพีค อย่างเป็นธรรมชาติที่สวยงาม เรียบง่ายแต่ดูแพง
 
2. การเล่าเรื่อง ได้ ความ deep และ complex เราจะเห็นตัวละครพูดไม่ตรงกับใจอยู่หลายตอน
เป็นเทคนิกทางสคริปต์ที่น่าคิด แต่เรื่องก็ไม่ได้เครียดจนทนดูไม่ได้
ทุกอย่างออกแบบมาให้เบาๆ สบายๆ ไม่ว่า โลเคชั่นการถ่ายทำ เสื้อผ้า การจัดหมอน องค์ประกอบออฟฟิศ
แม้จะดูธรรมชาติ แต่คิดมาอย่างดี เตรียมมาดี จนทุกอย่างดูธรรมดา แต่เปี่ยมไปด้วยความชาญฉลาด
แบบไม่จงใจบอกโต้งๆ แต่ให้คนดูได้ sensitive กับสิ่งเหล่านั้น

คล้ายจะไม่พิถีพิถัน แต่แฝงไปด้วยความพิถีพิถัน
ซึ่งก็ไม่ต่างๆจากการถ่ายทอดความเป็นเหมือง (ตัวละคร)
จากฝีมือ นักแสดง ผู้เขียนบท ผู้กำกับ ที่ต้องผ่านการค้นใจ
จนพบความละเอียดอ่อนที่แฝงอยู่ในความเถื่อน ไร้กฎเกณฑ์ของตัวละคร
ทำให้อาโป รู้สึกว่า ยิ่งรู้จัก ยิ่งรักเธอ เช่นเดียวกับความรู้สึกของคนดูต่อละครเรื่องนี้
ที่หลายๆคนเริ่มที่ความชัง ไม่ถูกจริต เดาทางยาก
 
ญาญ่า ไม่ได้เล่นออกมาเป็นนางเอ้กนางเอก แต่เป็นความเทพภายใต้ความเรียบง่าย
ผสมผสาน ความน่ารัก ความฉลาด ความบ้อง ไว้ในคนคนเดียวกัน
และทีมงานฉลาดไม่แพ้กัน ตรงที่ประโคมแต่งตัวงามๆให้ตัวประกอบหญิง แต่นางเอก แต่งกายธรรมดา แต่มีรสนิยม 
เป็นผู้นำทางแฟชั่นได้ทุกชุดในสไตล์ของอาโป

นอกจากนี้ พวกเราเคยคิดไหมว่า ถ้าบทเหมืองเล่นโดย ณเดช พอได้ไหม
การให้หมากมาเล่น มองว่า มันท้าทาย ความเป็นมืออาชีพของหมาก และญาญ่า
ทำให้เชื่อได้ว่า พวกเขารักกันจริงๆ ในละคร ทั้งที่โลกความจริงนอกละคร เขาคือเพื่อนสนิทกัน 
สองคนนี้ โชว์ deep love ได้ตั้งแต่ตะวันเดือด คลื่นชีวิต ซึ่งหลายซีน ทำให้เราโคตรอิน 
ในแนวแบบ why love hurts so much คล้ายๆ ความรักคือยาพิษอันหวานหอม ที่พวกเขาต้องดื่มให้เราดู

และถ้านับรวมรากนคราด้วย หมากคือ นักแสดงที่ไม่ธรรมดาคนหนึ่งเลยทีเดียว 
ส่วนญาญ่า เราว่าฝีมือเขาแซงนางเอกฮอลลิวูดมาได้ตั้งนานแล้ว ระดับ global ไม่ได้เกินเอื้อมเลย

จนกว่าจะได้รักกัน ถ้าตัดที่ว่าเขาเคยนอนด้วยกันมาก่อน น้ำหนักเรื่องโดยตลอดก็ยังอยู่
และการเจอกันของทั้งสองคน ก่อนพบกันโดยพ่อเป็นผู้ประกอบการ ก็จำเป็น เพราะเขาได้คุยกันบนคำว่า ไม่มีบทบาททางสังคมมากำกับ
ได้เคยคุยกันแบบเป็นตัวเอง นี่คือ จุดเน้น ที่จะทำให้ละครดูมีระดับ กว่าเคยนอนด้วยกัน
และเรื่องการใช้หนี้ ที่อาจจะต้องขยี้ ว่าชีวิตคนสมัยใหม่ ก็เป็นทาสของหนี้ไม่ต่างจากในอดีต เผลอๆมากกว่าด้วย
เพียงแต่ในรูปแบบและข้อตกลงที่ต่างจากยุคอดีต ถ้าเกาถูกที่คันตั้งแต่แรก ละครเรื่องนี้ ยอดเยี่ยม สนุก มีความสร้างสรรค์และโรแมนติก
ในทุกองค์ประกอบ เห็น teamwork ที่แข็งแกร่งของนักแสดงทุกคน ได้ทั้งเสียงหัวเราะ และความซาบซึ้ง โดยไม่หนักสมองจนเกินไป