เราอายุ15จะ16ปีอยู่กับยายละก็น้าตั้งแต่เด็กๆแต่น้าเราอายุห่างกับเรา1ปีส่วนอีกคนก็อายุเท่าเราเลยแม่เราออกไปทำงานข้างนอกมาหาแค่ช่วงเทศกาลกับวันเกิดแต่วันเกิดปีที่แล้วไม่ได้มาแล้วปีนั้นยายเราชวนเพื่อนเขามาซึ่งเราก็ไม่รู้จักหรอกแต่เราก็ไปทักทายเขานะตอนแรกมันเหมือนกับว่าวันนี้คือวันที่เพื่อนยายเราเขามากินมาเม้ากันเฉยๆไม่มีใครสนใจเราเท่าไหร่เราก็ไม่รู้จะทำไรเลยออกไปข้างนอกกับเพื่อนพักนึงพอกลับมาเราก็มากินหมูทะที่เขาซื้อมาให้แล้วเรานั่งกินคนเดียวเราตอนนั้นเรารู้สึกโดดเดี่ยวมากๆยายเราก็ไม่ได้สนใจอะไรเรากินอิ่มแล้วเลยเข้าห้องเลยสักพักน้าเราก็มากินเออเขาก็ชวนเราเราเลยบอกว่าเราอิ่มแล้วหลังจากนั้นเขาก็โอเคไม่ได้อะไรแต่อยู่ดีๆยายเราก็ให้เราออกไปแล้วเขาด่าเราต่อหน้าคนอื่นว่าวันเกิดทำไมเราอยู่ในห้องบ้างบอกว่าถ้าเห็นเพื่อสำคัญกว่าก็ไปเรียกมันมาสิบอกว่าเขาตั้งใจทำวันเกิดให้เราเขาด่าเราเยอะมากๆเราร้องไห้แล้วทวดเลยมาโอ๋เราละบอกให้ยายเราหยุดเขาก็ไม่หยุดแล้วไปบอกแม่เราว่าเราไม่สนใจคนอื่นแบบว่าวันเกิดเราอะนะแล้วแม่ก็ทักมาว่าเราเยอะมากๆเราก็ไม่ได้ตอบอะไรแต่เราเสียใจที่วันนั้นเป็นวันเกิดครบ15ของเราแต่ไม่มีคนสนใจหรือใส่ใจเราเลยสักคนแถมยังโดนด่าโดนว่าอีกแต่เขาไม่เคยสนใจเราเลยจริงๆเวลาเขามีอะไรจะก็พูดถึงแค่น้าเรา2คนชวนกินข้าวบางทีก็ชวนแค่น้าเรา2คนเหมือนเราเป็นอากาศเขาเรียกน้าเราดีมากๆเลยแต่เขาชอบเรียกเราว่าอีเราเคยบอกเขาว่าไม่ค่อยชอบแต่เขาก็ยังเรียกตลอดเรารู้สึกโดดเดี่ยวมากๆเลยไม่กล้าบอกแม่กลัวเขาจะบอกยายละยายจะว่าเรา เรารู้สึกอึดอัดมากๆจริงๆเป็นคนร้องไห้ง่ายอยู่เหมือนกันค่ะอยากรู้ว่าทำไงถึงจะปลงสักทีค่ะอึดอัดมากๆที่ตัวเองเป็นแบบนี้สำหรับบางคนที่อ่านแล้วรู้สึกว่าเรื่องของเรามันดูเล็กมากๆหรืออาจจะไม่พอใจที่เราดูเหมือนเป็นคนเรียกร้องความสนใจต้องขอโทษจริงๆค่ะเราไม่อยากเป็นแบบนี้เหมือนกันค่ะขอโทษด้วยนะคะ ปล.ที่บ้านมีกัน4คนนะคะ ทวดอยู่บ้านอีกหลังนึงค่ะแต่ใกล้ๆกัน