เราก้เป็นคนคบใครมาหลายคนแต่ไม่นานก้แยกย้ายกันไปมีอนาคตของตัวเอง แต่สำหรับแฟนคนนี้เราคบกับเขาแล้วสบายใจมีความสุขสามารถระบายกับเขาได้ทุกเรื่องสามารถพูดคุยปรึกษากันได้ทุกเรื่องเพราะเคยเป็นเพื่อนสนิทกันพอมาคบกันทุกอย่างก้ลงตัว แต่พอเลิกกันไปด้วยเหตุผลที่เราทั้งสองคนไม่ผิดเพียงแค่คนในบ้านเขายุแยงให้เราเลิกกัน เราจึงต้องถอยห่างจากเขามา แต่ระหว่างนั้นที่เลิกกันไปเกือบ3ปีเราไม่เคยลืมเขาได้เลย ถึงแม้จะมีคนเข้ามาในชีวิตแต่เขาก้ผ่านมาแล้วก้ผ่านไปตลอดเพราะเราไม่อยากเริ่มต้นใหม่กับใครเลย ยังคิดถึงยังฝังใจกับเขาตลอดทั้งที่คบใครมาหลายคนแต่ฝังใจกับเขาคนเดียวไม่รู้เป็นเพราะอะไร เราก้ทิ้งของทุกอย่างที่เป็นเขาไปหมดแล้วแต่ยังคงคิดถึงนึกถึงคอยเฝ้าดูเขาตลอด แล้วเราก้รู้ก้เห็นว่าเขาก้ลืมเราไม่ได้เช่นกันยังคอยตามเรามาแอบมองแอบดูแถวบ้านเราทุกวันมาคอยส่องในโซเซียลตลอด แล้วเราก้เห็นมีคนคอยเข้าหาเขาตลอดแต่เขาไม่คุยไม่สนใจคบใครเลยหลังจากเลิกกับเราไป ตั้งแต่เลิกกันไม่ได้คุยกันเลย แต่ทำงานที่เดียวกันต้องเจอกันทั้งวันอยู่แล้ว เราเลยลองเข้าไปคุยกับเขาอีกครั้งจนเราตกลงคบกันอีกครั้งนึง ตอนกลับมาคบกันรอบสองทุกอย่างกำลังไปได้ดีและมีแผนจะสร้างครอบครัวกันแต่คนในบ้านเขาพอรู้ว่ากลับมาคบกับเราก้พยายามกีดกันตลอดจนเราต้องเลิกรากันอีกครั้ง โดยครั้งนี้เขามาพูดทำนองว่าให้จบกันไม่เกี่ยวข้องอะไรกันแล้วเหมือนครั้งนี้เลิกขาดจากเรา ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรผิด เราเลยฝังใจกับเขามาถึงสองครั้งสองคราตลอดมาว่าทำไมถึงต้องเลิกกัน ทำไมต้องกีดกันกันด้วยเราก้ไม่ได้ทำอะไรเสียหาย คนในบ้านเขาไม่ชอบเราตั้งแต่วันแรกที่เหยียบบ้านเขาเข้าไป เราก้ไม่รุ้ว่าเพราะอะไร พอเลิกกับเขามาเราก้นึกถึงเขาเสมอ ไม่อยากเริ่มต้นใหม่กับใครนอกจากเขา แต่คงไม่มีโอกาสกลับไปคบกันได้แล้ว อยากจะลืมเขาพยายามหาไรทำไม่ให้คิดถึงเขา แต่ด้วยบ้านใกล้กันทำงานที่เดียวกันยังต้องเจอกันตลอด เราอยากลืมจริงๆเพื่อที่จะได้เริ่มต้นใหม่กับใครสักคนได้ แต่พอมีคนเข้ามาหาเรา เรากลับปฏิเสธทุกคนเพราะในใจมีแต่เขา มันเป็นความรักหรือความผูกพันธ์กันแน่ อยากลืมเขาให้ได้จริงๆแต่เรายังมีความรู้สึกค้างคากับเขาหลายอย่างที่บอกไม่ถูก อยากรู้ความรู้สึกเขาตอนนี้ว่าคิดยังไงกันแน่ที่บอกเลิกเราครั้งนั้น คิดมาบอกเองหรือใครบังคับให้เลิก ที่บ้านเขาไม่ชอบเราบางส่วนเราก้รู้ว่าบ้านเขาชอบผู้หญิงที่เรียบร้อยพูดน้อยฐานะดี แต่เราก้เป็นคนสบายๆฐานะธรรมดา แล้วไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้เขา แต่เขากลับมองแค่ภายนอกแล้วไม่เปิดใจให้เราเลย แต่เราเคยถามแฟนเก่าว่าคิดยังไงมาคบผู้หญิงแบบเรา เขาก้บอกคบแล้วรู้สึกสบายใจเป็นตัวของตัวเองได้ถ้ามีเรา แต่เขาเป็นคนที่เชื่อฟังแล้วเคารพคนในบ้านมากจนเขาบีบบังคับได้ทุกเรื่อง คือใจนึงเราก้อยากกลับไปคบกับเขาเพราะเราก้ลืมไม่ได้จริงๆและลึกๆยังรักเขาอยู่ แต่อีกใจก้ไม่อยากกลับไปกลัวเสียใจอีกเพราะเดี๋ยวก้ถูกกีดกันจนต้องเลิกกันอีก แล้วไม่รุ้ด้วยว่าหากกลับไปคบกันใหม่เขาจะยอมคบกับเรามั้ยเขาเป็นคนดูยากมาก ไม่ค่อยพูดจากับใคร เป็นคนนิ่งๆที่สื่ออารมณ์อะไรทางสีหน้าท่าทางมากนัก นิ่ง เงียบ เกินจนดูไม่ออก ขนาดครั้งที่สองที่เราลองตัดสินใจไปคุยครั้งนั้นเราก้คิดไว้50/50ว่าเขาจะคุยด้วยมั้ย แต่สุดท้ายก้ยอมคุยแล้วกลับมาคบกัน แต่ครั้งนี้เขามาบอกลาขาด แต่เราลืมไม่ได้จริงๆ เพราะยิ่งนานวันยิ่งลืมไม่ได้นี่ก้จะ10ปีแล้วแต่ลืมเขาไม่ได้เลย เราไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมกับคนนี้เราถึงเป็นแบบนี้ทั้งที่เราเป็นคนลืมใครลืมง่ายดายถ้าไม่สำคัญไม่นานก้ลืมได้ลืมสนิทแล้ว แต่กับคนนี้อยากลืมก้ไม่ลืมยิ่งพยายามยิ่งนึกถึงมากกว่าเดิม