ผมห่างหายจากการพิมพ์เล่าเรื่องราวในห้องบลูแพลเนทแห่งนี้ไปหลายเดือนทีเดียวครับ....
...อาจด้วยความขี้เกียจซะเป็นหลัก ทั้งที่จริงแล้วก็ยังมีโอกาสออกทริปไปถ่ายนกอยู่บ้างนะ ถึงแม้จะไม่กระตือรือล้นเหมือนสมัยก่อนๆ
วันนี้มีอารมณ์อยากพิมพ์ อยากแบ่งปันเรื่องราวและภาพถ่ายของนกนานาชนิดที่ออกเดินทางไปตามหา ไปถ่ายภาพมาเก็บไว้

กระทู้นี้ขอเป็นเรื่องราวและภาพถ่ายนกจากบ่อน้ำเทียมรอบๆแก่งกระจานกันอีกสักชุดนึงละกันนะครับ
ทริปนี้เกิดขึ้นในช่วงเทศกาลตรุษจีนเมื่อราวกลางเดือนกุมภาพันธ์ปีนี้เอง (16-17 กุมภาพันธ์ พศ.2567)….
โดยการเดินทางในวันนั้นเป็นการฉายเดี่ยวที่มีเป้าหมายหลักคือการหา "หมายนก" สักแห่งนึง โดยที่ตั้งโจทย์ไว้ในใจคืออยู่ไม่ไกลมากนัก,....มีนกให้กดชัตเตอร์เล่นเพลินๆตลอดวันกันนิ้วล็อค.....กิน อยู่ หลับ นอน ถ่าย แบบสบายๆ.....
...ตั้งเป้าหมายไว้ขนาดนี้ จึงตกลงเลือกได้ "บ่อนก" แถวๆบ้านพุไทร ในเขตอำเภอแก่งกระจานเป็นเป้าหมายทันทีครับ
หลังจากสืบหาข้อมูลมาพอสมควร ว่าช่วงนี้ที่ไหนมีนกอะไรลงบ่อกันบ้าง
ผมก็เลือกที่จะไปนั่งเล่นที่ "บ่อเบิร์ด" ในวันแรก และวางแผนไปนั่ง "บ่อดาบทูล" ในวันที่สอง
....เช้าวันแรก ผมเดินทางไปถึงจุดที่นัดหมายกันไว้กับน้องเบิร์ดเจ้าของบ่อตั้งแต่ 7 โมงเช้า....
ทักทายกันเสร็จก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงใดๆ ขับรถลุยเข้าหมายกันเลยครับ...
กระทู้นี้คงไม่เขียนบรรยายสรรพคุณของบ่อน้ำแห่งนี้ หรือแม้กระทั่งสภาพแวดล้อมของบ่อน้ำกันให้มากความนะครับ เพราะอย่างที่ทราบกันในหมู่คนดูนกและช่างภาพนกทั้งหลายว่าบ่อน้ำเทียมรอบๆป่าแก่งกระจานเหล่านี้ ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ไปจนถึงราวปลายเดือนพฤษภาคม จะมีสภาพเร่าร้อนระอุแบบโหดร้าย
.....ซึ่งนี่ก็คือที่มาของการสร้างบ่อน้ำเทียมเหล่านี้ไว้ให้นกและสัตว์ป่า (รวมไปถึงช่างภาพนกด้วย) ได้เข้ามาใช้บริการ


ด้วยสภาพอันร้อนอบอ้าวในช่วงเริ่มต้นเข้าสู่ฤดูร้อน ทำให้วันนั้นมีสมาชิกประจำบ่อเริ่มเข้ามาใช้บริการดื่มน้ำกันแต่เช้าตรู่...
....มุดเข้าไปในบังไพรถาวรที่ผู้ดูแลบ่อจัดไว้ให้ ยังไม่ทันได้จัดเตรียมความพร้อมของอุปกรณ์ถ่ายภาพให้เสร็จสรรพก็มีขาประจำมาทักทายกันซะแล้ว


ช่วงครึ่งวันเช้าของวันนั้น นกที่เข้ามาทักทายก็เป็นนกเจ้าประจำของบ่อ ตัวเด็ดๆที่หาถ่ายที่อื่นได้ไม่ง่ายเลยคือนกกระทาดงแข้งเขียวและนกกระทาดงอกสีน้ำตาล
นกกระทาทั้งสองชนิดนี้พบเจอได้บ่อยที่บ่อแห่งนี้และบ่อรอบๆชายป่าแก่งกระจาน


ส่วนนกกะรางก็มากันที่เป็นฝูงใหญ่ มาครบทั้งนกกะรางสร้อยคอใหญ่และนกกะรางสร้อยคอเล็กเลยครับ



ไก่ฟ้าหลังเทามากันเป็นคู่ๆเลย เป็นไก่ฟ้าที่สวยสง่างามจริงๆ


นกเล็กนกน้อยชนิดอื่นๆก็จะเป็นพวกนกจับแมลงชนิดประจำถิ่น เช่นนกจับแมลงจุกดำ และนกจับแมลงอกส้มท้องขาว


นกอพยพก็มีมาใช้บริการบ่อน้ำ


แม้กระทั่งนกหัวขวานใหญ่หงอนเหลืองก็ยังมาแวะหาความสดชื่นกับบ่อน้ำแห่งนี้


ช่วงเวลาใกล้ๆเที่ยงวัน นกที่ลงมาดื่มน้ำเริ่มบางตาไป แต่ก็มีเจ้าหมาไม้ตัวนี้แวะเข้ามาให้ตื่นเต้น
พอเจ้าตัวนี้เข้ามาป้วนเปี้ยนแบบนี้ ทั้งนกทั้งไก่ทั้งกระทาที่อยู่รอบๆคงเงียบกันไปอีกพักใหญ่ละครับ


พอเจ้าหมาไม้หายหน้าไป บ่อน้ำก็กลับมาคึกคักอีกครั้งในช่วงบ่าย
ฝูงนกกะรางสร้อยคอใหญ่และนกกะรางสร้อยคอเล็กสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาอีกหลายรอบ...ไม่รู้เป็นฝูงเดียวกันหรือคนละฝูงก็ไม่รู้นะครับ หน้าตาเหมือนกันเกือบทุกตัวเลย


เจ้านกแว่นสีเทาตัวนี้คือทีเด็ดอีกตัวนึงเลยครับ...เมื่อก่อนนี้นกแว่นชนิดนี้พบเจอได้ไม่ง่ายเลย....สมัยเข้าวงการถ่ายนกใหม่ๆ ผมต้องดั้นด้นไปตามถ่ายถึงบนช่องเย็น ในอุทยานฯแม่วงก์โน่น
....แต่ช่วงหลังมานี่เจอได้บ่อยๆตามบ่อน้ำเทียมรอบแก่งกระจานนี่หล่ะ
ตัวที่เห็นในภาพนี่เป็นนกแว่นสีเทาเพศเมียนะครับ....ตัวผู้จะสีสวยลายสวยกว่านี่หน่อย....เสียดายที่วันนั้นเจอแค่ตัวเมียมาหาน้ำดื่มอยู่ตัวเดียว


ราวๆ 4 โมงเย็น ขณะที่กำลังเพลิดเพลินกับการบันทึกภาพนกนานาชนิด ก็ปรากฎเสียงดังกรอบแกรบมาจากฝั่งด้านซ้ายหน้าบังไพร....
เหลือบตามองไปไกลๆ เห็นคล้ายสัตว์ชนิดหนึ่ง มีลักษณะตัวขนาดลูกสุนัขโตๆสองตัว กำลังพากันเดินมุ่งหน้าเข้ามาที่บ่อน้ำ
ผมหยุดนิ้วมือที่กำลังเตรียมกดชัตเตอร์ไว้ทันใด....รอให้เจ้าตัวน้อยหนึ่งใน 2 ตัวนั้นเดินเข้ามาจนถึงระยะเป้าหมายจึงค่อยบรรจงกดบันทึกภาพเค้าเอาไว้
สัตว์ป่าหน่าตาน่ารักที่เราเห็นกันในภาพนี้มีชื่อเรียกกันว่า "กระจง" ครับ....

กระจง หรือ กวางหนู หรือบางที่เรียกกันว่า "ไก้" เป็นสัตว์กีบคู่ที่มีขนาดเล็กที่สุดในโลก 
มีรูปร่างคล้ายกวาง แต่ไม่มีเขาและไม่มีต่อมน้ำตา 
พบกระจายพันธุ์อยู่ในแถบทวีปเอเชีย ตั้งแต่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้, จีนตอนใต้, ตอนใต้ของเกาะปาลาวันในฟิลิปปินส์ 


เจ้ากระจงตัวในภาพนี้เป็นกระจงตัวผู้ ซึ่งมีลักษณะเด่นคือ มีเขี้ยวแหลมงอกออกมาหนึ่งคู่ เพื่อใช้ในการต่อสู้
กระจงทั้ง 2 ตัวออกมาเดินหากินลูกไม้อยู่รอบบริเวณบ่อกันอยู่พักใหญ่ๆ หลังจากนั้นก็ลงมาดื่มน้ำ ก่อนพากันเดินจากไปในราวป่าตอนเกือบๆ 5 โมงเย็น


ผมนั่งเล่นอยู่ในบังไพรอีกพักใหญ่ จนแสงด้านนอกตรงบ่อน้ำเริ่มลดต่ำลงเนื่องจากมุมของยอดเขาที่เริ่มบดบังแสงอาทิตย์
....เมื่อเห็นว่าบ่อน้ำเริ่มเงียบ ก็เตรียมเก็บอุปกรณ์เพื่อเดินทางกลับ เนื่องจากวางแผนไว้ว่าหลังเสร็จสิ้นการถ่ายภาพนกในวันแรกแล้วจะแวะเข้าไปเยี่ยมเยือนพรรคพวกที่ย้ายครอบครัวมาอยู่แถวริมอ่างเก็บน้ำของเขื่อนแก่งกระจานสักหน่อย


ในขณะที่กำลังจะปิดสวิทช์กล้องนั่นเอง....หางตาที่เหลือบมองออกไปตามช่องแสงของตาข่ายสแลนที่ใช้ทำบังไพรดันไปประสบกับอะไรสักอย่างที่มีสีเขียวค่อนไปทางสีตองอ่อน...ซึ่งสมองสามารถสั่งการได้ทันใดว่านั่นไม่ใช่สีของใบไม้ของต้นไม้ต้นใดต้นหนึ่งรอบๆบ่อแห่งนั้นแน่


สองมือที่เร็วเท่าความคิดรีบคว้าอุปกรณ์ทั้งชุดกลับมาเปิดโหมดทำงานต่อ พร้อมสอดปลายกระบอกเลนส์กลับไปในช่องบังไพรโดยมีเป้าหมายอยู่ที่จุดเขียวๆด้านหน้าซึ่งอยู่ถัดจากบ่อน้ำไปอีกราวๆ 4 เมตร
เมื่อกล้องและเลนส์ช่วยกันทำหน้าที่จับโฟกัสของเป้าหมายได้ก็ไม่รอช้าละครับ....รีบกดชัตเตอร์บันทึกภาพเจ้านกสาริกาเขียวคู่หนึ่งที่แวะผ่านเข้ามา ซึ่งนี่ถือเป็นของแถมก่อนกลับได้อย่างดีเยี่ยมเลยละครับ


รอให้เจ้านกสาริกาเขียวคู่นั้นทยอยลงกินน้ำและอาบน้ำจนพอใจก่อนบินจากไป
ผมก็ถึงเวลาเก็บของออกจากบังไพรอย่างจริงจังสักทีละครับ


พอเก็บของขึ้นรถเสร็จ ก็ขับออกจากจุดจอดรถหน้าปากทางเข้าบังไพรของบ่อเบิร์ดเพื่อไปแวะบ้านของเพื่อนที่ย้ายมาปักหลักทำมาหากินอยู่แถวนั้นโดยการเปิดบริการบ้านพักให้นักท่องเที่ยวมาพักผ่อนแนวโฮมสเตย์....
หลังจากขับรถวนหาอยู่พักใหญ่ๆ เราก็เจอกันหลังจากไม่ได้พบกันมานานหลายปีมากๆ เพื่อนท่านนี้ก็เป็นนักดูนกและช่างภาพนกเหมือนๆกันกับผม แกมีความชื่นชอบการถ่ายนกเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะในพื้นที่แถวอุทยานห่งชาติแก่งกระจานนี่ เมื่อก่อนแกชอบมาที่นี่มากๆและมาเกือบทุกเดือนจริงๆ
หลายปีหลังมานี่ก็เลยมาหาซื้อที่ดินแถวนี้ แล้วทำเป็นโฮมสเตย์มันซะเลย....


...วันที่ผมไปวันนั้นตรงกับวันศุกร์และเป็นช่วงเวลาใกล้ค่ำแล้ว ก็เลยไม่ได้โอกาสเดินชมวิวรอบๆอะไรมากมายนัก 
แต่ก็สังเกตุได้ว่าบ้านพักก็มีคนพักเต็ม บรรยากาศทั่วไปในช่วงหัวค่ำก็ค่อนข้างเย็นสบาย มีนกกกหลายตัวบินโฉบไปมาระหว่างต้นตะขบข้างร้านกาแฟที่เจ้าของสถานที่ใช้เป็นบ้านพักไปในตัว


หลังจากใช้เวลารื้อฟื้นเรื่องเก่า นั่งเล่าความหลัง พร้อมเครื่องดื่มเย็นๆแก้เมื่อยกันอยู่พักใหญ่ โดยมีเพื่อนรุ่นพี่อีกท่านตามมาสบทบ....พอใกล้ 4 ทุ่มเราก็ถึงเวลาแยกย้าย....

อ้อ!!! เกือบลืมบอกไปว่าที่โฮมเสตย์ของเพื่อนผมแห่งนี้มีบ่อนกไว้ให้มาเฝ้ารอถ่ายนกกันได้ง่ายๆด้วยนะครับ....แค่เอากล้องไปตั้งไว้ในบังไพรแล้วเดินออกมาจิบกาแฟดูกล้องวงจรปิดบนหน้าจอทีวีบานใหญ่อยู่ในร้านกาแฟด้านหน้า พอมีนกมาลงเล่นน้ำเราก็ค่อยวิ่งออกไปถ่าย...สุดแสนจะสะดวกสบาย 555....แถมนกในบ่อที่นี่ยังสามารถมาถ่ายได้ทั้งนกกลางวันและนกกลางคืนเลย.....
เอาเป็นว่าเดี๋ยวผมจะหาโอกาสแวะไปลองนั่งเฝ้านกที่บ่อของเพื่อนผมแห่งนี้ดูสัก 2 วัน 2 คืน....เชื่อว่ามันต้องมีอะไรเด็ดๆติดไม้ติดเมมกลับมาบ้างละนะ
แต่ถ้าท่านใดสนใจจะไปลองดูก่อนก็ได้นะครับ...ลองเซิร์จอินเทอร์เน็ตหาชื่อ "บ้านฟาร์มรัก" ดู....ที่นี่นอกจากวิวสวย อาหารและเครื่องดื่มอร่อย เจ้าของยังใจดีอีกด้วย....อันนี้ไม่ได้มาโฆษณานะครับ แค่อยากแนะนำสำหรับท่านที่อยากหาที่เที่ยวพักผ่อนหรือบ่อถ่ายนกใหม่ๆอะไรประมาณนี้


เกิดความผิดพลาดทางเทคนิคนิดหน่อย....เรื่องราวของ "บ่อนกบ้านพุไทร" ยังไม่จบนะครับ...
แต่ขออนุญาตตัดไปโพสท์ต่อในตอนที่ 2 อีกกระทู้นึงละกันครับ...