เรื่องเล่าจากเรื่องจริงของครอบครัวฝรั่งที่ประเทศสวิสบางคน
ฝรั่งเลี้ยงลูกไม่นานค่ะ เลี้ยงให้เขาเติบโตเรียนจบมีงานทำคนส่วนมากก็จะรีบออกจากพ่อแม่ไปมีชีวิตของตัวเองหาเลี้ยงตัวเองเพราะเรียนจบแล้วมีงานทำแล้ว
คำว่าครอบครัวไม่ใช่ทุก ๆ ครอบครัวจะมีความสุขรักกันดีอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก ๆ 
เหมือนคนทั่วโลกค่ะทั้งมีสุขและมีทุกข์
บางครอบครัวก็รักกันมากดูแลกันไปมาหาสู่กันแม้ว่าพวกเขาจะมีครอบครัวออกจากพ่อแม่ไปแล้วเขาก็ยังไปมาหาสู่กันในวันสำคัญอยู่เสมอ
บางครอบครัวก็สาบส่งกันตัดญาติขาดมิตรกันไปเลยก็มี แบบตายไม่เผาผี
บางครอบครัวรักกันดีแต่เพราะหน้าที่การงานหรือไปมีครอบครัวที่อยู่ห่างใกลกันไปมาหาสู่กันบ่อย ๆ ไม่ได้ ภาระหน้าที่ ฐานะทางการเงินก็ไม่เยอะค่าเดินทางก็แพงนาน ๆ ครั้งเจอกันที ได้แต่โทรหากันที่พอจะทำได้

พ่อแม่แก่ชราบางคนก็อยู่บ้านเช่าจนสิ้นอายุขัย
ไม่ได้ต้องการเข้าไปอยู่ที่บ้านพักคนชรา เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่ายในการที่จะเข้าไปอยู่
จะต้องจองล่วงหน้านานมากถ้าในอนาคตอยากจะไปอยู่
และบ้านพักคนชราที่สวิสต้องจ่ายเองไม่ฟรีและแพงมาก หลาย ๆ คนเลยไม่ยอมไปยอมอยู่บ้านเช่าจนสิ้นอายุขัย
คนแก่หลาย ๆ คนก็ไร้ญาติ อยู่คนเดียวตายคนเดียว

วันหนึ่งพ่อหรือแม่ที่อยู่คนเดียวตายลงไป
ผู้ให้เช่าก็ต้องพยายามติดต่อญาติเช่นลูก ๆ ให้ทราบ
ว่าจะมาเป็นผู้จัดการมรดกหรือทรัพย์สิน หรือหนี้สินของพ่อแม่ที่ยังคั่งค้างอยู่หรือเปล่า?

คุณคือคนไทยคุณคิดอย่างไรคุณจะมาจัดการเรื่องนี้อย่างไรรับมรดกรับหนี้สินของพ่อแม่ของคุณหรือเปล่าคะ?
มาคุยกันค่ะว่าฝรั่งหลาย ๆ คนเขาทำอย่างไร