ใบที่ยี่สิบสองว่าเลิศประเสริฐแสน จะตกถิ่นฐานใดไม่ขาดแคลน ข้อที่แค้น เคืองขุ่นไม่วุ่นวาย ผู้ใหญ่เป็นคู่ชุบอุปถัมภ์ จะแนะนำความสุขสิทธิ์สมหมาย ลาภจะ มีเสมออยู่มิรู้วาย ล้วนสบายสวัสดีเป็นศรี ตัว ถามเรื่องเนื้อคู่จะสู่สมดังคารมว่าไม่มี ชั่วถามสู้ความนั้นหนาก็อย่ากลัว ที่หมอง มัวจะสว่างกระจ่างใจ ท่านเสี่ยงได้ใบนี้ เป็นที่ชื่น ทุกวันคืนจะเปรมเกษมใส ดัง เด็กอ่อนนอนเปลเขาเห่ไกว พี่เลี้ยงได้คอย พิทักษ์รักษาเอยฯ