สวัสดีครับ ผมจะมาเล่าเรื่อง ๆ หนึ่งที่ผมได้ไปเจอกับตัวมา เป็นเหตุการณ์ที่ผมจำไม่เคยลืมเลยครับ เรื่องนี้เกิดตอนผมอยู่ม.3เทอม1 ผมมีนัดทำงานกลุ่มที่รร.พอทำเสร็จทุกคนก็แยกย้ายเหลือผมกับเพื่อนอีกสองคน ให้นามสมมุติว่าฟิวกับแปง ผมกับเพื่อนกลุ่มนี้ว่าจะไปนั่งกินข้าวที่สหกรณ์รพ.เพราะงานเสร็จตอนบ่อยโมงกว่าๆ ขออธิบายรร.ผมจะอยู่ในซอยพอขับออกซอยมาหน้าซอยจะเป็นรพ.ครับ ผมก็ขับรถไปกัน พอถึงรพ.ก็ซื้อของมานั่งกินกันพร้อมฟังรายการเล่าเรื่องผีเรื่องหนึ่ง ตอนฟังผมก็มองไปทั่วบริเวณเพราะผมเป็นคนค่อนข้างระแวงแล้วสายตาก็ไปสะดุดกับตึก ๆ หนึ่งชื่อว่าตึกดอกบัว ผมเลยถามไอแปงว่าตึกดอกบัวคือตึกไร มันเลยตอบผมมาว่าไม่บอกก็รู้อยู่แล้วป่ะ ครับมันคือตึกเก็บร่าง... ผมก็ไม่อะไรและฟังเรื่องผีต่อแล้วมันจะมีจังหวะหนึ่ง ผมก็พูดขึ้นมาว่า "ไปอยู่ด้วยกันไหม" เพราะคิดว่าผู้เล่าจะพูดแต่ว่ากลับไม่ใช่ ผมก็เอ๊ะกับตัวเองไปแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรอีกเช่นเคย ซักพักใหญ่ ๆ ไอแปงมันจะไปเข้าห้องน้ำเลยพากันจะไปห้องน้ำกัน ผมที่หยิบกุญแจรถติดมาด้วยเลยจะเก็บและให้อีกสองคนเดินไปก่อน ขออธิบายทางเดินนะครับมันจะเป็นทางเดินแคบ ๆ เพราะมีเก้าอี้และของเก็บไว้เต็มไปหมดและไม่ค่อยมีแสง ผมเก็บเสร็จก็จะเดินมาแต่ผมรู้สึกบางอย่างเลยมองไปที่กองเก้าอี้ที่เขากองไว้ ผมตั้งสติได้เลยหันไปทางเดินเห็นไอฟิวมันยืนรออยู่ที่ปากทางผมก็ทำหน้าตาสงสัยว่ามันรอผมทำไม หลักจากนั้นก็อยู่คุยกันจนสี่โมงเห็นจะได้เลยแยกย้ายกันกลับ ตอนขับรถผมก็หันไปเอ่ยลาไอฟิวและยิ้มให้ ผมก็ขับรถกลับบ้านปกติ ด้วยที่บ้านผมอยู่เขตชนบทหน่อยเพราะออกมาจากตัวอำเภอก็จะมีการก้อสร้าง เหตุเกิดตรง4แยกก่อนจะเข้าหมู่บ้านแต่ก่อนตรงนี้เกิดอุบัติเหตุบ่อยครั้งผมเลยระมัดระวังผมเบรกรอให้รถไปก่อน ตอนนั้นผมมองไปเห็นรถเก๋งคันดำคันเดียวไม่มีคันไหนต่อพอเก๋งผ่านไปผมก็บิดมอไซไป อยู่ๆก็มีรถพ่วงคันใหญ่บีบแตรใส่ผม ตอนนั้นผมตกใจมากแต่ก็พ้นออกมาได้(ตอนนั้นผมคิดว่ารอดมาได้เพราะท้าวเวสสุวรรณที่ผมสวม) ผมเลยเอาไปเล่าให้เพื่อนฟังตอนวันจันทร์ ไอฟิวเลยพูดว่าจำตรงโถงได้ไหมที่กูรอ กูรู้สึกว่ามีใครมองแต่ไม่รู้ว่ามองกูหรือ  ประมาณนี้ครับ(ตัวไอฟิวเป็นคนมีเซ้นครับ)ผมเลยบอกไป"กูก็ว่ารอกูทำไม" ฟิวมันเลยพูดบอกผมว่ามันเห็นผมมองตรงนั้นอยู่พอหันมามองมันก็ทำหน้างงๆ หลังจากนั้นพอเล่าให้ใครฟังตอนกลางคืนก็จะรู้สึกเสียววูบที่สันหลัง ผมเลยพูดกับตัวเองว่าต่อจากนี้จะไม่ปากเสียเชิญใครมามั่วซั่วอีกเลยครับ อันนี้ผมใช้ความกล้าพอสมควรที่จะเล่ามัน อาจจะไม่ได้น่ากลัวแต่ก็ให้ทุกคนระวังตอนขับขี่และอย่าได้เอ่ยปากเรียกบุคคลที่ไม่ได้รับเขิญด้วยนะครับ^^