เรามาอยู่กลับแฟนที่ประเทศจีน แฟนเราเขาเป็นคนจีน ก่อนมาอยู่ที่บ้านเขาดีมากๆ ตามใจทุกอย่าง พอมาอยู่พ่อของแฟนก็อยากให้เรามีลูกได้แล้ว แต่เรากลับผู้ชายยังไมาได้แต่งงานกัน เราเลยไม่พ้อมที่จะมีตอนนี้ แม่แฟนกลับพี่สาวของแฟน ก็ดีกลับเราเวลาที่พ่อแฟนบังคับ2คนนี้ก็จะช่วย จนเราอยู่ที่นี้ได้7เดือนแฟนร้าก็ขอมีอะไรแทบทุกวัน เราก็มีไม่ยอมบ้าง เขาก็บังคับ เหมือนขืนใจ บางครั้งเขาบังคับ บีบมือเราจนเป็นรอยช้ำ เพราะพ่อเขากดดัน แต่แม่กลับพี่สาวก็เขาใจเพราะยังเป็นแฟนกันอยู่ บางครั้งมีปะจำเดือนก็บังคับจะเอาให้ได้ เราก็รำคาญ เขามีใช้ความรุนแรงบ้างบางครั้ง ครั้ง1ที่ทะเลาะแรง ก็คืตอนที่เขาขอแล้วเราปวดท้องอยู่ แล้วเราจะเดินหนี เขากระชากแขน แล้วคบเรา2ครั้ง จนปากเราแตก หลังจากวันนั้นเราขอเลิกจะหนีกลับบ้านแต่เขาไม่ยอม ขอโทษว่าจะไม่ทำอีก เราก็ให้อภัย อยู่มาอีก2เดือน ปะจำเดือนขาดแล้วพาดท้อง มีลูกเขาก็จะพยายามขอมีเช็กอยู่เสมอ แต่เราไม่ให้ เขาก็จะตะคอก ด่าเราบ้าง แต่เราก็อดทน ไม่ตอบโต้ เพราะแฟนเป็นคนใจร้อน คลอดมาแล้วลูกได้3เดือนเราอยากเอาลูกกลับด้วยแต่การเดินทางไม่สะดวก เราเลยทิ้งลูกไว้ที่จีน เพราะแม่แฟนอารดูแลเขาได้ดีกว่าเรา เพราะถ้าเราอยู่ที่นั้นก็ไม่มีงานทำเพราะเราไม่ค่อยเก่งภาษา จะหาเงินเลี้ยงลูกเองก็ไม่ได้ และเราก็ไม่ได้รักแฟนแล้วตั้งแต่ที่เขาทำร้ายเราเพราะแค่เรื่องเช็ก อยู่ไปก็ไม่มีความสุข เห็นหน้าเขาก็รู้สืกรังเกียจ ไม่รักเหมือนแต่ก่อน เรารู้ว่าผิดที่ทิ้งลูกไว้แต่เราก็ไม่พ้อม และ ถ้าเอาลูกหนีกลับประเทศด้วยก็เดินทางด้วยรถไฟ มันไม่สะดวก  จะว่าเราเห็นแก่ตัวก็ได้แต่ว่าด้วยสถานการณ์มันไม่พ้อมจริงๆ😓😓