สวัสดีครับอยากขอปรึกษาหน่อยครับว่าปัญหานี้ควรแก้ยังไงหรือควรทำอะไรต่อดี เล่าพื้นฐานก่อน ครอบครัวอยู่กัน 4 คนพ่อแม่ลูกคนโตคนเล็ก
ทั้ง4 รายรับแต่ละคนเกิน 100k ทุกคน
ผู้เขียนเป็นลูกคนเล็ก
บ้านเป็น เจนที่สร้างตัวยุคพ่อแม่ ลูกทั้ง 2 เป็นลูกจ้างประจำ หาเลี้ยงตัวเองได้แน่นอน คุณพ่อหาเงินเก่งเป็นเจ้าของธุรกิจนิสัยติดดิน คุณแม่เป็นลูกจ้างบริษัทติดดินมาเริ่ม spend เก่งช่วงหลังๆ พี่คนโตติดหรูทำงานในเมือง น้องคนเล็ก อาศัยอยู่กับที่บ้านแต่ทำงานในเมืองอยู่ชิวก็ได้อยู่หรูก็ได้

ปัญหาหลักๆที่เกินขึ้นตอนนี้ส่วนตัวมองว่าเป็นปัญหาเรื้อรังเพราะสาเหตุเกิดจากการที่ ทางคุณพ่อคุณแม่กลัว ลูกคนโตมากเลี้ยงแบบไม่กล้าลงโทษโอ๋ทุกอย่าง ตั้งแต่เด็กยันโต ส่งผลให้ น้องคนเล็กจะเป็นคนที่เป็นที่ระบายอารมของคุณแม่ ในเวลาที่ไม่สบอารมณ์ เวลาลูกคนโตทำอะไรไม่ถูกใจเช่น เมื่อตอนที่สมัยยังเด็กเวลาลูกคนโตกลับบ้านดึกแม่จะเดินมาบอกให้ลูกคนเล็กโทรไปถามลูกคนโต ว่าทำไมยังไม่กลับบ้านมัวหายไปไหน โดยที่แม่จะไม่เป็นคนโทรไปเอง เพราะกลัวทำลูกคนโตโมโห หรือยกตัวอย่าง ณ ปัจจุบันคนโตออกไปอยู่คอนโดแต่เวลากลับมาบ้านเสาร์อาทิตย์ทุกครั้งก็จะจอดขวางรถคนอื่น ซึ่งถ้าขวางรถคุณแม่ คุณแม่ก็จะ ใช้ให้เราที่เป็นลูกคนเล็กรีบไปถอยรถของลูกคนโต ทันทีเพราะคนโตหลับอยู่ยังไม่ตื่น ไม่กล้าไปปลุก กลัวพี่ตื่นมาแล้วโมโห หรือบางครั้งคนโตกินช้าวเช้าแล้วไม่ล้างจานคุณแม่พอมาเห็นก็จะบอกให้เราช่วยล้างซุ่งเราบอกว่าถ้ากินพร้อมกันเก็บพร้อมกันไม่ใช่ปัญหาหลอกที่จะล้างแต่นี่เล่นติ่นมากิน 11 โมงเช้าใครจะล้างให้ได้ทุกรอบ พอแม่เห็นว่าใช้เราไม่ได้แม่ก็แก้ปัญหาโดยการบอกให้เราไปบอกพี่นะว่าแม่จะให้พี่ใช้แค่จานนี้ใบเดียวเท่านั้นห้ามมาใช้ปนกับคนอื่นแล้วล้างเองด้วย แทนที่จะแก้ปัญหาด้วยการไปบอกคนโ๖ด้วยตัวเองว่าต่อไปกินข้าวเสร็จถ้าคนอืท่นล้างหมดแล้วเหลือใบเเเดียวล้างเองด้วยนะ แกกับเลือกที่จะให้เราไปบอกด้วยวิธีที่แปลกมากๆ ซึ่งปัญหาที่ผ่านมามันค่อนข้างสะสมมากๆ จนมาถึงปัจจุบัน ช่วงหลัง ลูกคนโตจะชอบมาป้ายยาให้คุณแม่ เนี่ยซื้อของแบรนเนมแล้วตัวลูกเองก็เอาไปใช้โดยการบอกว่าแม่มาจากต่างจังหวัดไม่รู้อะไรหรอกว่าการเข้าสังคมคนกรุงเทพมันเหนื่อยต้องมีของพวกนี้ กลายเป็นว่าช่วงหลังเห็นแม่รูดบัตรซื้อของพวกนี้เยอะมาก เพราะแกไม่กล้าขัดลูกคนโต หรือถ้ารับประมานอาหาร ถ้าอยู่กัน 3คนก็กินปกติทั่วไป  แต่ถ้าคนโตกลับมาจะต้องให้ที่บ้านพาไปกินร้านดังเพื่อนถ่ายรูปลง ig เวลาไปกินถ้าที่บ้านบอกไม่อรน่อยคนโตก็จะบอกว่าลิ้นไม่ถึงคุณแม่ ยิ่งรู้สึกตัวเองตัวเล็กไปอีกมันเลยเหมือนภาพว่าแกอยากจะเปย์ลูกให้ได้เยอะที่ืสุดถ้าลูกขอ เพราะเหมือนแกมีภาพในหัวว่าลูกต้องได้ใช้ของที่ดีที่สุดเท่าที่เงินจะซื้อได้

ปัจจุบันไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงินแต่แค่คิดภาพในอนาคตว่า ถ้าแม่ยังซื้อของไม่คิดหน้าหลังแบบนี้ในอนาคตกลัวจะไม่มีเงินเก็บแล้วเราก็บอกเลยว่า ด้วยเงินเดือนเราก็พออยู่ได้แค่ตัวเราคงเลี้ยงพอแม่ได้ไม่เต็มที่เลยอยากให้พ่อแม่เก็บเงินไว้บ้างหรืออย่างน้อยก็ไปใช้กับสิ่งที่ตัวเองชอบจริงๆดีกว่ามั้ย จะเตือนก็ไม่อยากเข้าไปยุ่งเพราะไม่ใช่เงินเรา ้คยอยากจะออกไปอยู่คนเดียวคุณพ่อก็ขอไว้ว่าแม่แก่แล้วให้ช่วยดูแล แต่พออยู่แล้วมาเห็นแม่โดนแบบนี้แล้วมันหงุดหงิดแบบอยากเข้าไปพูดแต่ก็รู้ว่าพูดไปเรากลับเป็นคนโดนว่าเสียเอง

ความรุ้สึกตอนนี้คือเป็นภาพว่า พอคุณแม่ไม่พอใจพี่ทุกครั้งเราจะต้องไปเป็นคนรับอารมแม่ทุกอย่างเลย เอาคำพูดแรงๆมาลงที่เราแล้วบอกว่าใมห้ไปบอกพี่เอยอะไรเอย พอเราแนะนำให้แกทำอะไรไปก็มาโมโหบอกว่าอย่ามาสอนทำตามที่สั่งพอ อีกใจก็รู้สึกสงสารนะที่เค้าเลี้ยงลูกมาแล้วเค้ากลัวเพราะถุกครั้งที่พี่คนโตพูดแรงๆใส่แม่แววตาแม่บ่งบอกเลยว่าเสียใจกลับกันอีกใจนึงก็คือไม่อยากยุ่งกับ loop นี่แล้วเลี้ยงกันมาเป็นท่านี้เองก็แก้เองเลยมั้ยก็ตัดใจไม่ลงเพราะท่านแก่มากๆแล้ว