(ไม่ใช่แนวโอเมก้า)นะคะ เป็นมังงะที่มีคนแปลไว้ในเฟส เราเข้าไปอ่านตามบล็อก แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว
เป็นมังงะแนวน่ารักๆ ที่นายเองเป็นเหมือนคนน่ากลัวในโรงเรียนที่ไม่มีใครเข้าไกล้ แต่พระเอกเขารู้ว่านายเอกมีข้อดีหลายอย่าง นายเอกชอบของน่ารักๆ
เรื่องประมาณว่า นายเอกได้รางวัลอะไรสักอย่างละได้เข้าไปดูดวง นายเอกเลยถามว่าใครคือคู่แห่งโชคชะตา และคนที่ดูดวงให้นายเอกเป็นพี่สาวของพระเอก
เเล้วก็มีฉากบนรถไฟ มีจูบกัน มีฉากที่นั่งทำงานเหมือนจะจำได้ลางๆว่าเป็นงานโรงเรียนและฉากสุดท้ายที่พระเอกบอกชอบนายเอกเเละพระเอกก็ให้ดอกไม้ที่ทำจากวัสดุอะไรสักอย่างละสองคนเขาก็นัวเนียกันก่อนที่นายเอกจะพูดขึ้นมาว่า นี่เป็นครั้งแรกของเขา เขาอยากทำที่บ้านของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งและจบด้วยกันไปบ้านพระเอกคะ นั่งรถไฟไป ถึงห้องก็ทำต่อจนพี่สาวพระเอกกลับมาและเจอกับนายเอกที่เคยดูดวงให้พี่สาวเลยถามขึ้นมาว่า เจอคนที่เป็นคู่แห่งโชคชะตาแล้วรึยัง นายเอกหันไปมองพระเอกแล้วตอบว่า เจอแล้วครับ
เป็นประมาณนี้ค่ะ ทุกคนที่เข้ามาอ่านอาจสงสัยว่าจำได้ขนาดนี้แต่ทำไมถึงหาชื่อเรื่องไม่เจอ ขอตอบตรงๆว่า หาไม่เจอจริงๆค่ะ😓😓😥
หามังงะค่ะ จำชื่อไม่ได้
เป็นมังงะแนวน่ารักๆ ที่นายเองเป็นเหมือนคนน่ากลัวในโรงเรียนที่ไม่มีใครเข้าไกล้ แต่พระเอกเขารู้ว่านายเอกมีข้อดีหลายอย่าง นายเอกชอบของน่ารักๆ
เรื่องประมาณว่า นายเอกได้รางวัลอะไรสักอย่างละได้เข้าไปดูดวง นายเอกเลยถามว่าใครคือคู่แห่งโชคชะตา และคนที่ดูดวงให้นายเอกเป็นพี่สาวของพระเอก
เเล้วก็มีฉากบนรถไฟ มีจูบกัน มีฉากที่นั่งทำงานเหมือนจะจำได้ลางๆว่าเป็นงานโรงเรียนและฉากสุดท้ายที่พระเอกบอกชอบนายเอกเเละพระเอกก็ให้ดอกไม้ที่ทำจากวัสดุอะไรสักอย่างละสองคนเขาก็นัวเนียกันก่อนที่นายเอกจะพูดขึ้นมาว่า นี่เป็นครั้งแรกของเขา เขาอยากทำที่บ้านของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งและจบด้วยกันไปบ้านพระเอกคะ นั่งรถไฟไป ถึงห้องก็ทำต่อจนพี่สาวพระเอกกลับมาและเจอกับนายเอกที่เคยดูดวงให้พี่สาวเลยถามขึ้นมาว่า เจอคนที่เป็นคู่แห่งโชคชะตาแล้วรึยัง นายเอกหันไปมองพระเอกแล้วตอบว่า เจอแล้วครับ
เป็นประมาณนี้ค่ะ ทุกคนที่เข้ามาอ่านอาจสงสัยว่าจำได้ขนาดนี้แต่ทำไมถึงหาชื่อเรื่องไม่เจอ ขอตอบตรงๆว่า หาไม่เจอจริงๆค่ะ😓😓😥