คนพิการกลายเป็นแรงงานหลักในดินแดนแห่งนี้
“หนุ่ม” ชายที่พิการที่ทำงานตอนฝนฟ้าตก ขาของเขาผิดรูปที่เท้าข้างซ้าย ส่วนอื่น ๆ ปรกติ เขาถือว่าค่อนข้างสมบูรณ์นะ
เสียงเด็กที่สนุกสนานปนกับเสียงร้องไห้ของเด็กดังมาจากบนฟ้า
บนฟ้าจะเกิดเมฆรวมตัวกันอย่างรวดเร็ว นั่นแหละคืออาหารที่ใคร ๆ ก็ต้องการ
หนุ่มมีเพื่อนสนิทพิการตรงทางการได้ยิน ธนูคืออาวุธในการล่าอาหารของเขา ส่วนหนุ่มอาวุธประจำตัวของเขาคือทวน
เหล่าผู้พิกลปลุกกำลังใจกันและกันด้วยเสียงฮึกเหิมอย่างคนป่า
ฝนตกปรอย ๆ พวกเขาก็ออกจากที่พักในทันที
ลมแรงเป็นพัก ๆ ก่อนที่ฟ้าจะผ่าลงพื้นติดต่อกันนับสิบ
ตัวอ่อนน้ำอะไรบางอย่างตกลงจากฟ้า ถ้ามองมุมนี่ตัวอ่อนเหมือนมีร่างกายเป็นกระดาษ ลอยไปมาตามสายลมและแรงโน้มถ่วง
หากตัวอ่อนลงพื้นมันจะละลายไปกับน้ำ วิธีเดียวที่จะทำให้ตัวอ่อนยังคงสภาพได้ คือ การทำให้เลือดตัวอ่อนไหลก่อนจะถึงพื้น
หนุ่มมองไปยังตัวอ่อนที่ตกลงมา เขาขว้างทวนตรงไปที่ตัวอ่อนท่ามกลางสายฝน มันสุดยอดทีเดียว ทวนปักตัวอ่อนก่อนที่สิ่งนี้จะร่วงลงมาอย่างไวลงสู่พื้น เขายังไม่เก็บ ไม่มีใครกล้ายุ่งกับของของเขาหากรู้จัก
หนุ่มอยู่ในชั้น 2 ของสังคม ถูกยอมรับจากผู้สมบูรณ์กับคนชั้นอื่น ๆ ว่ามีความสามารถ
อาวุธส่วนใหญ่ที่ใช้ในการล่าคือธนูกับลูกธนู นักล่าทุกคนต้องเปียกฝนกันทุกคนเพราะต้องขยับเปลี่ยนจุดเพราะตัวอ่อนไม่อยู่นิ่ง
กิจกรรมลานกว้าง ถ้าไม่ทำสิ่งนี้ น้อยมากจะขึ้นสู่ชนชั้น 2 ทางสังคมได้
ทุกคนที่ได้มีชีวิตจะอยู่ชั้น 2 กันทุกคน หากตกไปชั้น 3 การมีชีวิตอยู่แทบเรียกว่า “ทาส” หรือ “สิ่งของ”
อาวุธจะมีสัญลักษณ์บอกว่าเป็นของใคร การที่ต้องทำเพื่อไม่ให้มีโจรขโมยผลงาน เป็นวิธีที่เห็นผลได้ชัด
หนุ่มเข็นรถไปเอาตัวอ่อนที่ตนล่ามา เอามาใส่รถเข็นและเข็นไปอย่างช้า ๆ ตามร่างกายของเขาที่จะทำได้
สัญลักษณ์ขีดลงสี่เส้น คนคิดตายไปแล้ว สัญลักษณ์ขีดลงสี่เส้นเป็นสัญลักษณ์ที่มีมานาน บ่งบอกถึงกลุ่มนักล่าที่ยิ่งใหญ่ตรงพื้นที่รอบนี้ในอดีต
หนุ่มมองพ่อค้ารับซื้อที่ตาบอดข้างหนึ่ง
“ได้กี่ตัว” พ่อค้าถามหนุ่มที่คุ้นเคยกัน
“ตัวเดียว”
“อีกคนล่ะ”
“สอง”
พ่อค้าเดินจับตัวอ่อนน้ำที่แข็งเหมือนกับน้ำแข็ง
“ไม่ได้ใหญ่อะไร” พ่อค้าเดินมาดูตัวอื่นที่อยู่ในรถเข็นเดียวกัน “ต้องการอะไร”
หน้าที่เจรจาเป็นของหนุ่มเพราะอีกคนไม่ได้ยิน
“ช่วงนี้คนแห่ลาออก ฉะนั้นของตัวอ่อนที่โตเป็นผู้ใหญ่หน่อย เอาแบบเก่ง ซื่อสัตย์”
“ยากนะแบบนั้น ตั้งแต่ที่นายยังเก็บเงินไว้กับผม ตอนนี้นายสามารถมีทาสได้ถึง 20 คน”
“ตัวขี้เหร่เหรอ ใครจะไปเอาล่ะ ผมไม่ใช่คนใจบุญนะ”
“พักนี้ผมไม่ค่อยได้ตัวอ่อนที่ดี ๆ เลย เป็นไปได้ลดนิเกรดหน่อยได้หรือเปล่า” พ่อค้าเจรจา การที่เขาเป็นพ่อค้าเลยทำให้เขาห้ามปฏิเสธลูกค้า
“เอาแบบนั้นก็ได้” หนุ่มพอใจ
พ่อค้าเดินไปรับของ ของชิ้นนั้นเป็นเด็กผู้หญิง หนุ่มไม่ตกใจ เพราะเขาทำแบบนี้มาเป็นสิบ ๆ รอบแล้ว
เขาและเพื่อนเดินทางกลับบ้าน คนชนชั้นที่ 3 ที่ถูกซื้อมาหน้าตามอมแมมเต็มไปด้วยอมทุกข์ หนุ่มแค่อยากมีมือมีเท้าเพิ่มขึ้น
แต่หารู้ไม่เมื่อเวลาผ่านไป เธอก็กลายเป็นคนชนชั้นที่ 1 เธอเก่งมาก สติปัญญาและแผนการทำให้เธอเด่นท่ามกลางผู้ชาย
หนุ่มถูกเชิญเข้าไปในชุมชนคนชั้น 1 มันเป็นครั้งแรกของเขา คนแคระชายกับชายหนุ่มอ้วนออกมาต้อนรับหนุ่ม
ชุดที่ชนชั้น 1 ใส่ดูมีสีสันและยิ่งใหญ่กว่าชนชั้นอื่น แถมยังดูเรียบ ๆ แต่แฝงไปด้วยการถูกค้นหา แค่เห็นหนุ่มก็ไม่กล้าที่จะไปยุ่งแล้ว
“คุณหนุ่มใช่ไหมครับ” คนแคระถาม
“ใช่ครับ”
ทุกอย่างดูยิ่งใหญ่ไปหมด สิ่งปลูกสร้างด้านหน้าหนุ่มทำให้เขาอยากรู้ว่าด้านในมีอะไร
“ทางเราได้รับหน้าที่ให้พาคุณไปยังที่พัก”
หนุ่มเออออตามน้ำไป เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครเชิญมาเขตปกครองนี้ แต่หนุ่มก็เลือกที่จะเดินตามพวกเขาไปเพราะสงสัยหลาย ๆ อย่าง
“คุณหนุ่มใช่ไหมครับ” คนในชุดอีกแบบพูด
“ใช่ครับ” ทุกอย่างที่หนุ่มเห็นเป็นครั้งแรกเลย ข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่างในเขตปกครองนี้มันดูแปลก ๆ ว่าใช้งานอย่างไร
“ผมจะอธิบายสั้น ๆ นะครับ ว่าที่นี่คือที่ไหน …คุณหนุ่ม คุณเคยได้ยินเรื่องการเลื่อนชนชั้น บางทีก็มาจากคนอื่น”
“เคยได้ยินอยู่ครับ แต่ผมจำได้ว่าเคยได้ยินตั้งแต่ยังเล็ก พอเป็นผู้ใหญ่ก็ไม่เคยมี แถมคนรอบตัวก็พูดบอกแค่เรื่องงี่เง่าหลอกเด็ก”
“คนชนชั้นอื่นเขาเข้าใจอย่างนั้นเหรอ แต่ผมไม่ได้จะบอกว่าคุณจะได้เลื่อนชนชั้นนะครับ ผมแค่อยากหาเรื่องคุย”
หนุ่มว่าแล้วต้องอำกันเล่น
“งั้นพวกเราขอตัวไปก่อนนะครับ” คนแคระกล่าว ก่อนที่เขากับชาบอ้วนจะเดินออกไป
“คุณหนุ่มหิวหรือเปล่าครับ”
“ไม่ครับ”
เขาพาหนุ่มเดินไปที่ปลายสุดของทางที่ยื่นไปที่บ่อน้ำ
“คุณหนุ่ม ผมขออะไรสักอย่างได้ไหมครับ”
“ผมต้องฟังก่อนถึงจะตัดสินใจถูก”
“เอาแบบรวดรัดเลยนะครับ มันมีคนบนฟ้าอยู่บนฟ้า ในแต่ละปีเราต้องส่งเครื่องบรรณาการ แต่ปีนี้คนบนฟ้าต้องการเพิ่มด้วยเหตุผลบางอย่าง”
หนุ่มพยายามทำความเข้าใจ ตัวเองกำลังจะถูกบูชายันต์ใช่ไหม
“ผมต้องตายใช่ไหมครับ”
“ไม่ใช่หรอกครับ คุณแค่ลงไปในบ่อน้ำด้านล่าง เท่านั้นเอง”
หนุ่มลังเล “ผมจะรู้ได้ไงว่าผมยังไม่ตาย”
“มาถึงตรงนี้แล้ว คุณมีแค่ทางเลือกเดียว ยังไงในแต่ละวันคุณก็ใช้ชีวิตไปแบบไร้จุดหมายอยู่แล้ว แต่สิ่งที่คุณกำลังจะทำ มันช่วยชีวิตคนนับร้อยได้เลยนะครับ คุณจะกลายเป็นวีรบุรุษ เพื่อน ๆ คุณจะยกย่องคุณกับสิ่งที่คุณทำ”
หนุ่มเดินไปที่ปลาย ในใจอยากบอกลาเพื่อน ๆ ก่อนจาก ท้ายที่สุดเมื่อคบคิด หนุ่มก็เลือกที่จะโดดลงไปในบ่อน้ำ ความตั้งใจของเขาทำให้น้ำในบ่อส่องแสงเป็นสีรุ้ง และพุ่งขึ้นไปบนฟ้า
ร่างของหนุ่มลอยขึ้นไปบนฟ้า ไม่ถึง 1 นาทีหนุ่มก็มาโผล่บนแดนศักดิ์สิทธิ์
“ถือว่าก็ยังดีที่ขึ้นมาได้” ชายสวมกางเกงสีแดง เปลือยท่อนบน และมีเมฆวน ๆ ลอยอยู่บนหัว
“ผมตายแล้วใช่ไหม”
“ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง… ออกมาจากแอ่งน้ำก่อนเถอะครับ ผมรู้ว่าคุณสงสัยในทุก ๆ อย่าง เดี๋ยวผมจะบอก”
พื้นที่หนุ่มเหยียบเป็นสระน้ำใส ตอนนี้เขาลอยอยู่เหนือน้ำ พอก้าวไปด้านหน้าปรากฏว่าเขาไม่จมน้ำ
หลังจากที่หนุ่มเหยียบพื้นได้ ชายบนฟ้าก็อธิบายทุกอย่างให้ฟัง
“คุณหนุ่ม ด้วยสิ่งที่คุณทำมาตลอดมันเลยส่งผลให้ทุกคนเลือกคุณ แต่คุณไม่ใช่คนเดียวที่เราเลือก”
ตั้งแต่ที่เข้ามาบนนี้ หนุ่มก็ไม่ได้รู้สึกพิเศษกว่าคนทั่วไปเลย
“คนอื่นล่ะครับ” หนุ่มถาม
“เดี๋ยวสักพักก็จะเห็นเอง”
หนุ่มไม่เข้าใจในคำพูดของอีกฝ่าย แต่เขาก็เลือกที่เดินตามเขาไป โดยที่เขาไม่แม้จะบอกว่าไปไหน
“คุณหนุ่มครับ” เมฆที่ลอยอยู่บนหัว ลอยลงมาด้านล่าง ก่อนจะกลายเป็นเมฆก้อนหนึ่งทำให้คนบนฟ้าลอยขึ้นจากพื้น
ในจังหวะเดียวกัน หนุ่มก็เห็นคนอื่น ๆ ผ่านไปผ่านมา ส่วนใหญ่คนบนฟ้าจะลอยด้วยเมฆส่วนตัว ส่วนคนที่เดินก็เหมือนกับหนุ่ม
บนนี้เต็มไปด้วยเมฆ อาจจะเรียกที่นี่เป็นสวรรค์ก็คงไม่ผิดนัก
“คุณยังไม่ได้อธิบายเลยว่าที่นี่ที่ไหน” หนุ่มท้วงถามคนที่ว่าจะบอก
“ผมว่าผมบอกไปแล้วนะ ที่นี่คือด่านหน้าเพื่อคัดกรองตัวอ่อน ก่อนจะปล่อยลงไปด้านล่าง”
เสียงเด็กดังสนั่นหวั่นไหว ก่อนที่เหนือขึ้นไปจะมีรูขนาดใหญ่เกิดขึ้น ตัวอ่อนกรูกันออกมาจากรูนั่นมากกว่าในตอนที่หนุ่มอยู่ด้านล่าง
“เราต้องเก็บตัวอ่อนให้ได้เยอะ ๆ เข้าไว้”
หนุ่มรู้ว่าตัวอ่อนสำคัญ “แล้วอาวุธล่ะครับ”
“โอ๊ย ผมลืมไป คุณต้องได้เมฆก่อน”
จากนั้นคนบนฟ้าจำนวนมากก็ใช้เมฆเป็นอาวุธตามแต่ใจจะนึก
คนบนฟ้าที่พาหนุ่มมาใจร้อนลอยขึ้นไปด้านบน และใช้เมฆก่อตัวเป็นก้อนกลม ๆ โดยที่รอบพื้นผิวมีหนามแหลมรอเสียบตัวอ่อนอยู่
หนุ่มเข้าใจได้ทันทีว่าควรทำอย่างไร เขามองคนบนฟ้าจัดการตัวอ่อนที่หล่นลงมาจากรูขนาดใหญ่ ดูอย่างตั้งใจ
คนบนฟ้าที่พาหนุ่มมาเขาได้ตัวอ่อนที่รูปร่างเหนียว ๆ หนึบ ๆ แบบสไลม์
“3 ตัว” หนุ่มพูดขึ้นเมื่อคนที่พามานำมาที่เขา
“สิ่งที่เราต้องจำขึ้นใจคือ เอาตัวอ่อนที่สมบูรณ์ที่สุด ส่งลงไปด้านล่าง”
“แล้วตัวที่ไม่สมบูรณ์ล่ะ”
“ไม่กินก็เชือดทิ้ง เพราะยังไงเราก็ทำได้แค่นั้น” ในมือเขาตัวอ่อนดูบิดเบี้ยว “ไม่มีตัวไหนที่ใช้ได้ …รู้ไหมครับว่าตัวอ่อนที่รอดจะถูกส่งตรงไปที่คนเลี้ยงด้านล่างเลย”
“แต่คนที่ไม่ปรกติมีจำนวนมากที่สุดเลยนะครับ”
“ด้านล่างเหรอ ผมกำชับผู้สมบูรณ์แล้วนะว่านำตัวผิดปรกติมาเลี้ยง”
“ผมไม่รู้ พอรู้ว่าควรทำอะไรต่อ ผมก็ถูกสอนโดยการแบบชนชั้นเลย”
คนบนฟ้ารีบโต้ “การผิดกฎที่ไม่ทำตาม มันจะทำให้วัฏจักรเสียได้นะ”
“คุณก็ดูผมสิ ผมพิการขา เห็นไหมครับ” คนบนฟ้าดูขาของหนุ่ม
“ก็ดูปรกตินี่”
“… คุณว่ามันปรกติ”
“คุณเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า คำว่าสมบูรณ์น่ะมันหมายถึงโดยรวม เราจะเลือกตัวที่แข็งแรงจากนับล้านตัวที่หล่นลงมา”
เรื่องราววันล่าตัวอ่อนหมดไป หนุ่มได้รับเมฆวิเศษในวันนั้นเลย
คนที่อยู่บนฟ้าไม่มีใครที่หนุ่มรู้จัก มันเลยทำให้เกิดคำถามที่ว่า
“คนเหล่านี้มาจากที่ไหน”
“มันมีดินแดนอื่นอยู่อีก”
ฟองสบู่ช่วยการันตีว่ามีที่อื่นอยู่จริง ๆ
แดนพิกลคนพิลึก - แนวแฟนตาซีที่การันตีความแปลกใหม่ไม่ซ้ำใคร
“หนุ่ม” ชายที่พิการที่ทำงานตอนฝนฟ้าตก ขาของเขาผิดรูปที่เท้าข้างซ้าย ส่วนอื่น ๆ ปรกติ เขาถือว่าค่อนข้างสมบูรณ์นะ
เสียงเด็กที่สนุกสนานปนกับเสียงร้องไห้ของเด็กดังมาจากบนฟ้า
บนฟ้าจะเกิดเมฆรวมตัวกันอย่างรวดเร็ว นั่นแหละคืออาหารที่ใคร ๆ ก็ต้องการ
หนุ่มมีเพื่อนสนิทพิการตรงทางการได้ยิน ธนูคืออาวุธในการล่าอาหารของเขา ส่วนหนุ่มอาวุธประจำตัวของเขาคือทวน
เหล่าผู้พิกลปลุกกำลังใจกันและกันด้วยเสียงฮึกเหิมอย่างคนป่า
ฝนตกปรอย ๆ พวกเขาก็ออกจากที่พักในทันที
ลมแรงเป็นพัก ๆ ก่อนที่ฟ้าจะผ่าลงพื้นติดต่อกันนับสิบ
ตัวอ่อนน้ำอะไรบางอย่างตกลงจากฟ้า ถ้ามองมุมนี่ตัวอ่อนเหมือนมีร่างกายเป็นกระดาษ ลอยไปมาตามสายลมและแรงโน้มถ่วง
หากตัวอ่อนลงพื้นมันจะละลายไปกับน้ำ วิธีเดียวที่จะทำให้ตัวอ่อนยังคงสภาพได้ คือ การทำให้เลือดตัวอ่อนไหลก่อนจะถึงพื้น
หนุ่มมองไปยังตัวอ่อนที่ตกลงมา เขาขว้างทวนตรงไปที่ตัวอ่อนท่ามกลางสายฝน มันสุดยอดทีเดียว ทวนปักตัวอ่อนก่อนที่สิ่งนี้จะร่วงลงมาอย่างไวลงสู่พื้น เขายังไม่เก็บ ไม่มีใครกล้ายุ่งกับของของเขาหากรู้จัก
หนุ่มอยู่ในชั้น 2 ของสังคม ถูกยอมรับจากผู้สมบูรณ์กับคนชั้นอื่น ๆ ว่ามีความสามารถ
อาวุธส่วนใหญ่ที่ใช้ในการล่าคือธนูกับลูกธนู นักล่าทุกคนต้องเปียกฝนกันทุกคนเพราะต้องขยับเปลี่ยนจุดเพราะตัวอ่อนไม่อยู่นิ่ง
กิจกรรมลานกว้าง ถ้าไม่ทำสิ่งนี้ น้อยมากจะขึ้นสู่ชนชั้น 2 ทางสังคมได้
ทุกคนที่ได้มีชีวิตจะอยู่ชั้น 2 กันทุกคน หากตกไปชั้น 3 การมีชีวิตอยู่แทบเรียกว่า “ทาส” หรือ “สิ่งของ”
อาวุธจะมีสัญลักษณ์บอกว่าเป็นของใคร การที่ต้องทำเพื่อไม่ให้มีโจรขโมยผลงาน เป็นวิธีที่เห็นผลได้ชัด
หนุ่มเข็นรถไปเอาตัวอ่อนที่ตนล่ามา เอามาใส่รถเข็นและเข็นไปอย่างช้า ๆ ตามร่างกายของเขาที่จะทำได้
สัญลักษณ์ขีดลงสี่เส้น คนคิดตายไปแล้ว สัญลักษณ์ขีดลงสี่เส้นเป็นสัญลักษณ์ที่มีมานาน บ่งบอกถึงกลุ่มนักล่าที่ยิ่งใหญ่ตรงพื้นที่รอบนี้ในอดีต
หนุ่มมองพ่อค้ารับซื้อที่ตาบอดข้างหนึ่ง
“ได้กี่ตัว” พ่อค้าถามหนุ่มที่คุ้นเคยกัน
“ตัวเดียว”
“อีกคนล่ะ”
“สอง”
พ่อค้าเดินจับตัวอ่อนน้ำที่แข็งเหมือนกับน้ำแข็ง
“ไม่ได้ใหญ่อะไร” พ่อค้าเดินมาดูตัวอื่นที่อยู่ในรถเข็นเดียวกัน “ต้องการอะไร”
หน้าที่เจรจาเป็นของหนุ่มเพราะอีกคนไม่ได้ยิน
“ช่วงนี้คนแห่ลาออก ฉะนั้นของตัวอ่อนที่โตเป็นผู้ใหญ่หน่อย เอาแบบเก่ง ซื่อสัตย์”
“ยากนะแบบนั้น ตั้งแต่ที่นายยังเก็บเงินไว้กับผม ตอนนี้นายสามารถมีทาสได้ถึง 20 คน”
“ตัวขี้เหร่เหรอ ใครจะไปเอาล่ะ ผมไม่ใช่คนใจบุญนะ”
“พักนี้ผมไม่ค่อยได้ตัวอ่อนที่ดี ๆ เลย เป็นไปได้ลดนิเกรดหน่อยได้หรือเปล่า” พ่อค้าเจรจา การที่เขาเป็นพ่อค้าเลยทำให้เขาห้ามปฏิเสธลูกค้า
“เอาแบบนั้นก็ได้” หนุ่มพอใจ
พ่อค้าเดินไปรับของ ของชิ้นนั้นเป็นเด็กผู้หญิง หนุ่มไม่ตกใจ เพราะเขาทำแบบนี้มาเป็นสิบ ๆ รอบแล้ว
เขาและเพื่อนเดินทางกลับบ้าน คนชนชั้นที่ 3 ที่ถูกซื้อมาหน้าตามอมแมมเต็มไปด้วยอมทุกข์ หนุ่มแค่อยากมีมือมีเท้าเพิ่มขึ้น
แต่หารู้ไม่เมื่อเวลาผ่านไป เธอก็กลายเป็นคนชนชั้นที่ 1 เธอเก่งมาก สติปัญญาและแผนการทำให้เธอเด่นท่ามกลางผู้ชาย
หนุ่มถูกเชิญเข้าไปในชุมชนคนชั้น 1 มันเป็นครั้งแรกของเขา คนแคระชายกับชายหนุ่มอ้วนออกมาต้อนรับหนุ่ม
ชุดที่ชนชั้น 1 ใส่ดูมีสีสันและยิ่งใหญ่กว่าชนชั้นอื่น แถมยังดูเรียบ ๆ แต่แฝงไปด้วยการถูกค้นหา แค่เห็นหนุ่มก็ไม่กล้าที่จะไปยุ่งแล้ว
“คุณหนุ่มใช่ไหมครับ” คนแคระถาม
“ใช่ครับ”
ทุกอย่างดูยิ่งใหญ่ไปหมด สิ่งปลูกสร้างด้านหน้าหนุ่มทำให้เขาอยากรู้ว่าด้านในมีอะไร
“ทางเราได้รับหน้าที่ให้พาคุณไปยังที่พัก”
หนุ่มเออออตามน้ำไป เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครเชิญมาเขตปกครองนี้ แต่หนุ่มก็เลือกที่จะเดินตามพวกเขาไปเพราะสงสัยหลาย ๆ อย่าง
“คุณหนุ่มใช่ไหมครับ” คนในชุดอีกแบบพูด
“ใช่ครับ” ทุกอย่างที่หนุ่มเห็นเป็นครั้งแรกเลย ข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่างในเขตปกครองนี้มันดูแปลก ๆ ว่าใช้งานอย่างไร
“ผมจะอธิบายสั้น ๆ นะครับ ว่าที่นี่คือที่ไหน …คุณหนุ่ม คุณเคยได้ยินเรื่องการเลื่อนชนชั้น บางทีก็มาจากคนอื่น”
“เคยได้ยินอยู่ครับ แต่ผมจำได้ว่าเคยได้ยินตั้งแต่ยังเล็ก พอเป็นผู้ใหญ่ก็ไม่เคยมี แถมคนรอบตัวก็พูดบอกแค่เรื่องงี่เง่าหลอกเด็ก”
“คนชนชั้นอื่นเขาเข้าใจอย่างนั้นเหรอ แต่ผมไม่ได้จะบอกว่าคุณจะได้เลื่อนชนชั้นนะครับ ผมแค่อยากหาเรื่องคุย”
หนุ่มว่าแล้วต้องอำกันเล่น
“งั้นพวกเราขอตัวไปก่อนนะครับ” คนแคระกล่าว ก่อนที่เขากับชาบอ้วนจะเดินออกไป
“คุณหนุ่มหิวหรือเปล่าครับ”
“ไม่ครับ”
เขาพาหนุ่มเดินไปที่ปลายสุดของทางที่ยื่นไปที่บ่อน้ำ
“คุณหนุ่ม ผมขออะไรสักอย่างได้ไหมครับ”
“ผมต้องฟังก่อนถึงจะตัดสินใจถูก”
“เอาแบบรวดรัดเลยนะครับ มันมีคนบนฟ้าอยู่บนฟ้า ในแต่ละปีเราต้องส่งเครื่องบรรณาการ แต่ปีนี้คนบนฟ้าต้องการเพิ่มด้วยเหตุผลบางอย่าง”
หนุ่มพยายามทำความเข้าใจ ตัวเองกำลังจะถูกบูชายันต์ใช่ไหม
“ผมต้องตายใช่ไหมครับ”
“ไม่ใช่หรอกครับ คุณแค่ลงไปในบ่อน้ำด้านล่าง เท่านั้นเอง”
หนุ่มลังเล “ผมจะรู้ได้ไงว่าผมยังไม่ตาย”
“มาถึงตรงนี้แล้ว คุณมีแค่ทางเลือกเดียว ยังไงในแต่ละวันคุณก็ใช้ชีวิตไปแบบไร้จุดหมายอยู่แล้ว แต่สิ่งที่คุณกำลังจะทำ มันช่วยชีวิตคนนับร้อยได้เลยนะครับ คุณจะกลายเป็นวีรบุรุษ เพื่อน ๆ คุณจะยกย่องคุณกับสิ่งที่คุณทำ”
หนุ่มเดินไปที่ปลาย ในใจอยากบอกลาเพื่อน ๆ ก่อนจาก ท้ายที่สุดเมื่อคบคิด หนุ่มก็เลือกที่จะโดดลงไปในบ่อน้ำ ความตั้งใจของเขาทำให้น้ำในบ่อส่องแสงเป็นสีรุ้ง และพุ่งขึ้นไปบนฟ้า
ร่างของหนุ่มลอยขึ้นไปบนฟ้า ไม่ถึง 1 นาทีหนุ่มก็มาโผล่บนแดนศักดิ์สิทธิ์
“ถือว่าก็ยังดีที่ขึ้นมาได้” ชายสวมกางเกงสีแดง เปลือยท่อนบน และมีเมฆวน ๆ ลอยอยู่บนหัว
“ผมตายแล้วใช่ไหม”
“ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง… ออกมาจากแอ่งน้ำก่อนเถอะครับ ผมรู้ว่าคุณสงสัยในทุก ๆ อย่าง เดี๋ยวผมจะบอก”
พื้นที่หนุ่มเหยียบเป็นสระน้ำใส ตอนนี้เขาลอยอยู่เหนือน้ำ พอก้าวไปด้านหน้าปรากฏว่าเขาไม่จมน้ำ
หลังจากที่หนุ่มเหยียบพื้นได้ ชายบนฟ้าก็อธิบายทุกอย่างให้ฟัง
“คุณหนุ่ม ด้วยสิ่งที่คุณทำมาตลอดมันเลยส่งผลให้ทุกคนเลือกคุณ แต่คุณไม่ใช่คนเดียวที่เราเลือก”
ตั้งแต่ที่เข้ามาบนนี้ หนุ่มก็ไม่ได้รู้สึกพิเศษกว่าคนทั่วไปเลย
“คนอื่นล่ะครับ” หนุ่มถาม
“เดี๋ยวสักพักก็จะเห็นเอง”
หนุ่มไม่เข้าใจในคำพูดของอีกฝ่าย แต่เขาก็เลือกที่เดินตามเขาไป โดยที่เขาไม่แม้จะบอกว่าไปไหน
“คุณหนุ่มครับ” เมฆที่ลอยอยู่บนหัว ลอยลงมาด้านล่าง ก่อนจะกลายเป็นเมฆก้อนหนึ่งทำให้คนบนฟ้าลอยขึ้นจากพื้น
ในจังหวะเดียวกัน หนุ่มก็เห็นคนอื่น ๆ ผ่านไปผ่านมา ส่วนใหญ่คนบนฟ้าจะลอยด้วยเมฆส่วนตัว ส่วนคนที่เดินก็เหมือนกับหนุ่ม
บนนี้เต็มไปด้วยเมฆ อาจจะเรียกที่นี่เป็นสวรรค์ก็คงไม่ผิดนัก
“คุณยังไม่ได้อธิบายเลยว่าที่นี่ที่ไหน” หนุ่มท้วงถามคนที่ว่าจะบอก
“ผมว่าผมบอกไปแล้วนะ ที่นี่คือด่านหน้าเพื่อคัดกรองตัวอ่อน ก่อนจะปล่อยลงไปด้านล่าง”
เสียงเด็กดังสนั่นหวั่นไหว ก่อนที่เหนือขึ้นไปจะมีรูขนาดใหญ่เกิดขึ้น ตัวอ่อนกรูกันออกมาจากรูนั่นมากกว่าในตอนที่หนุ่มอยู่ด้านล่าง
“เราต้องเก็บตัวอ่อนให้ได้เยอะ ๆ เข้าไว้”
หนุ่มรู้ว่าตัวอ่อนสำคัญ “แล้วอาวุธล่ะครับ”
“โอ๊ย ผมลืมไป คุณต้องได้เมฆก่อน”
จากนั้นคนบนฟ้าจำนวนมากก็ใช้เมฆเป็นอาวุธตามแต่ใจจะนึก
คนบนฟ้าที่พาหนุ่มมาใจร้อนลอยขึ้นไปด้านบน และใช้เมฆก่อตัวเป็นก้อนกลม ๆ โดยที่รอบพื้นผิวมีหนามแหลมรอเสียบตัวอ่อนอยู่
หนุ่มเข้าใจได้ทันทีว่าควรทำอย่างไร เขามองคนบนฟ้าจัดการตัวอ่อนที่หล่นลงมาจากรูขนาดใหญ่ ดูอย่างตั้งใจ
คนบนฟ้าที่พาหนุ่มมาเขาได้ตัวอ่อนที่รูปร่างเหนียว ๆ หนึบ ๆ แบบสไลม์
“3 ตัว” หนุ่มพูดขึ้นเมื่อคนที่พามานำมาที่เขา
“สิ่งที่เราต้องจำขึ้นใจคือ เอาตัวอ่อนที่สมบูรณ์ที่สุด ส่งลงไปด้านล่าง”
“แล้วตัวที่ไม่สมบูรณ์ล่ะ”
“ไม่กินก็เชือดทิ้ง เพราะยังไงเราก็ทำได้แค่นั้น” ในมือเขาตัวอ่อนดูบิดเบี้ยว “ไม่มีตัวไหนที่ใช้ได้ …รู้ไหมครับว่าตัวอ่อนที่รอดจะถูกส่งตรงไปที่คนเลี้ยงด้านล่างเลย”
“แต่คนที่ไม่ปรกติมีจำนวนมากที่สุดเลยนะครับ”
“ด้านล่างเหรอ ผมกำชับผู้สมบูรณ์แล้วนะว่านำตัวผิดปรกติมาเลี้ยง”
“ผมไม่รู้ พอรู้ว่าควรทำอะไรต่อ ผมก็ถูกสอนโดยการแบบชนชั้นเลย”
คนบนฟ้ารีบโต้ “การผิดกฎที่ไม่ทำตาม มันจะทำให้วัฏจักรเสียได้นะ”
“คุณก็ดูผมสิ ผมพิการขา เห็นไหมครับ” คนบนฟ้าดูขาของหนุ่ม
“ก็ดูปรกตินี่”
“… คุณว่ามันปรกติ”
“คุณเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า คำว่าสมบูรณ์น่ะมันหมายถึงโดยรวม เราจะเลือกตัวที่แข็งแรงจากนับล้านตัวที่หล่นลงมา”
เรื่องราววันล่าตัวอ่อนหมดไป หนุ่มได้รับเมฆวิเศษในวันนั้นเลย
คนที่อยู่บนฟ้าไม่มีใครที่หนุ่มรู้จัก มันเลยทำให้เกิดคำถามที่ว่า
“คนเหล่านี้มาจากที่ไหน”
“มันมีดินแดนอื่นอยู่อีก”
ฟองสบู่ช่วยการันตีว่ามีที่อื่นอยู่จริง ๆ