คือเรื่องมันมีอยู่ว่าตั้งแต่แรกก่อนจะคบกัน เรากับเค้าเป็นเพื่อนกันมาก่อน เราได้ยินว่าเค้าชอบเรา เราก็เลยลองเปิดใจให้เค้า คุยกันประมาณเดือนนึงเราก็รู้สึกว่ามีความรู้สึกที่ดีกับเค้า แล้วเราก็คบกัน คบกันมาเรื่อยๆ จนมีวันนึงเค้าพูดจาทำร้ายความรู้สึกเราแต่เค้าไม่ได้ตั้งใจ ตอนนั้นเป็นการทะเลาะกันที่แรงที่สุดตั้งแต่คบมาจนเราคิดว่าอยากเลิก แล้วมีช่วงนึงที่เราไม่เห็นข้อความเค้าเป็นชั่วโมงๆ เราก็ใช้ชีวิตของเราตามปกติแล้วก็รู้สึกว่า ไม่มีเค้าก็สบายใจเหมือนกัน แต่ก็ยังไม่เลิกกันเพราะเราก็ยังรักเค้าอยู่ จนเข้าเดือนที่ 5 เกือบเดือนที่หก เราเริ่มรู้สึกว่า เราเบื่อ เราเหนื่อย เราไม่ได้ต้องการเราขนาดนั้นแล้ว ไม่ได้เท่าเมื่อก่อน แต่เราก็สบายใจที่อยู่กับเค้า แต่บางทีเราก็หงุดหงิดกับแค่คำถามปกติที่เค้าเคยถาม จนเราคิดว่าอยากเลิกกับเค้า เค้าเคยบอกว่าเค้ารักเรามากๆรักมากกว่าชีวิตตัวเอง แต่เราก็บอกเค้าว่าให้รักตัวเองเยอะๆเพราะเราไม่ได้อยู่กับเค้าตลอดยังไงก็ต้องมีวันที่เลิกกัน เราเลยยังไม่เลิกกับเค้าเพราะเราสงสารเค้าไม่อยากให้เค้าร้องไห้ เราสบายใจที่จะคุยกับเค้า อยากมีเค้าในชีวิต แต่ไม่ได้อยากเป็นแฟนแล้ว เค้าเป็นคนที่ดีมากๆ และเป็นคนที่เราคบได้นานที่สุดแต่ตอนนี้เราดันอยากเลิกกับเค้า เพราะบางทีเราก็อึดอัด เราอยากกลับไปเป็นเพื่อนเหมือนเก่า เราไม่เข้าใจตัวเองเท่าไหร่ค่ะ ที่อยากมีเค้า รักเค้า แต่ไม่ได้อยากคบเป็นแฟนแล้ว เราเลยอยากรู้ว่ามีใครเคยเป็นแบบเรามั้ยคะ แล้วเราควรทำยังไงดี