เราไม่อยากไปอยู่บ้านแฟน

สวัสดีค่ะ ตอนนี้เรามีลูก1คน แต่เรากับแฟนเราไม่ได้แต่งงานกันนะคะ พอท้องก็เลยตามเลยสินสอดใดใดไม่ได้มี แต่เค้าออก ค่าใช้จ่ายให้หมดค่ะเพราะตอนนั้นเราลาออกจากงานพอดี เราขอเกริ่นก่อน เราเป็นลูกคนเดียว เรียนจบ ป.ตรีที่ ตปท บ้านอยู่ในเมือง กทม แต่ที่บ้านฐานะปานกลางค่ะไม่ได้รำ่รวยอะไร อยากได้อะไรก็เก็บเงินซื้อเองเพราะที่บ้านจะสนับสนุนแค่เรื่องการศึกษา เราไปเจอแฟนเราที่ ตปท ตอนนั้นเราก็ไม่ได้ถามอะไรกันมากถูกใจก็คบกัน เรามารู้ที่หลังว่าแฟนเราไม่ได้เรียนหนังสือจบป.6 (ที่บ้านเค้าสนับสนุนนะคะแต่เค้าไม่เรียนเอง พ่อแม่เลยไม่บังคับ) เรามารู้เรื่องนี้ตอนมีลูกแล้วค่ะ แอบช้อค(มาก) พอเราคลอดลูก เราก็ไปบ้านแฟนค่ะ แฟนเป็นต่างชาติ เราเคยไปอยู่ประเทศเค้ามา 4 ปี ตอนเรียนป.ตรี  แต่เมืองที่เค้าอยู่คือสุดช้อค คือบ่าได้เลย first impressions ที่ไปบ้านคือฉันจะเป็นลม ลูกเราอ่อนมาก น้องตอนนั้นแค่เดือนกว่า ผช ทุกคนในบ้านจุดบุหรี่สูบต่อหน้าเรา ฉันจะเป็นลม แล้วด้วยความที่เราไม่ได้คิดว่ามันจะกันดารขนาดนั้นเราเลยไม่ได้เตรียมพวกแปรงล้างขวดนมไป แม่ฮีสุดเริส ไปเอาแปรงมาจากไหนไม่รู้ มีคราบดำๆเต็มไปหมด แล้วล้างน้ำเปล่าไม่ยอมใช้น้ำยาล้างขวดนม อีกวันฉันไปซื้อที่อบuv แต่ไม่ทันอม่นางจ่ะ เอาขวดนมฉันไปต้ม ฝาพลาสติกละลาย ขวดน้ำนั้นของญี่ปุ่นขวดละ680 ฉันปทบกรีดเลือดซื้อ สุดท้ายของพัง ที่พีคกว่านั้นคือฉันเลี้ยงลูกแบบกินนมแม่ ไม่กินน้ำก่อน6เดือน แม่ฮีต้มน้ำก้อกให้ลูกฉันจิบ วันนั้นฉันสติแตกเลยค่า สุดท้ายนี่ก็ให้ลูกเข้าเต้าตลอดที่อยู่ที่นั้น แล้วก็คอยประกบลูกตลอด แถวนั้นคืออย่าถามหาห้างนะ ไม่มีจ่ะ ต้องนั่งรถไฟไปในเมืองถึงมี ซึ่งบ้านฉันคือ ถ้าไปสยามสามารถขับรถไป 15 นาทีถึง(ถ้ารถไม่ติด) สุดท้ายแล้วฉันดึงตัวลูกกลับมาอยู่ไทยได้ แต่แฟนคือจะเอากลับไปอยู่ที่นั้นให้ได้ คือฉันรับสภาพบ่าไหวจริง ยังหาทางออกไม่ได้เลยค่ะทุกวันนี้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่