ผมอาจจะเรียบเรียงไม่ค่อยเก่งแต่ โพสนี้ขอเป็นพื้นที่ระบายความในใจล่ะกัน คือเรื่องมีอยู่ว่าพอดีผมเลี้ยงหมาประมาณ30ตัว เป็นพันธุ์ไซส์เล็ก เช่น ชิวาว่า ชิสุ อะไรประมาณนี้แล้วผมเห็นว่าบ้านมันเล็กเกินไปสำหรับครอบครัวและน้องหมาผมก็เลยหาบ้านที่มันมีบริเวณเพื่อที่จะให้น้องๆได้วิ่งเล่นกันที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งก็มีเนื้อที่พอสมควร ทำบ้านหมากันเสียงให้พวกน้องทุกอย่าง แล้วพอดีผมรู้จักกับ
เพื่อนบ้านคนนึงเขาคอยมาถามเรื่องหมาต่างๆนาๆ น้องหมาของผมมีอยู่สองสามตัวที่ขนเป็น สังกะตังที่มีพวกอุจาระติดอยู่(ในจุดนี้ผมยอมรับดูแลไม่ดีเองทึ่ปล่อยให้น้องๆที่มีขนยาวเป็นสังกะตัง)เขาแนะนำร้านตัดขนให้ผมเอาน้องไปตัดขนซึ่งผมก็ทำตามเอาพวกน้องๆไปตัดขนออกจนหมดทุกตัว ราคาช่างจะเรียกเท่าไหร่ผมก็จ่ายตัดขนให้พวกน้องๆจนเกลี้ยง แต่ก่อนที่ไปตัดขน เพื่อนบ้านเขาถ่ายคลิปน้องหมาก่อนที่ผมจะนำน้องๆไปตัดขนผมก็ไม่คิดอะไร แล้วทีนี้เขาก็แนะนำวิธีให้นำน้องๆไปทำหมันผมก็ว่าจะเอาพวกน้องๆไปทำแต่อะไรๆก็ยังไม่เข้าที่เข้าทางยังไม่ได้ตกแต่งบ้านอะไรมากนัก ผ่านไปสี่วันนับตั้งแต่ย้ายเข้ามา ระหว่างที่กำลังจะไปรับน้องที่ร้านตัดขนเพื่อนบ้านก็โทรมาว่าจะมีหน่วยงานเข้ามา ตอนแรกก็นึกว่าพูดเล่น แต่ปรากฎว่า มีรถหลายคันมาก และมีคนหลายคน มี หน่วยงาน ปศุสัตว์ เขต และมูลนิธิดัง เขาเข้ามาแนะวิธีเรื่องทำหมันกับหาบ้านให้พวกน้องๆ สรุปผมตกลงกับทางเขาว่านำน้องหมาสิบตัวไปทำหมันก่อนแล้วเรื่องหาบ้านค่อยว่ากัน (ในจุดนี้ผมไม่ได้ว่าอะไรมูลนิธิกับพวกหน่วยงานที่เข้ามานะครับแต่ผมไม่เคยเจอเหตุการแบบนี้ทำไมคนถึงเข้ามาเยอะมันจำเป็นต้องมาทั้งหน่วยงานเลยหรอ ยกกันมาเกือบจะหมดสำนักงานแล้วมั้ง ผมไม่อยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่อะไรเลย ) พอเขานำพวกน้องๆไป ด้วยความที่ใจคอไม่ดีเลยไปดูโพสของเพจมูลนิธิลงไว้ เขาโพสประมาณว่า มีพลเมืองดีรายงานว่า มีครอบครัวนึงสภาพไม่ต่างอะไรกับสุนัข พร้อมคลิปที่ถ่ายก่อนที่ผมจะเอาน้องไปตัดขนมันเลยทำให้ผมรู้ว่าเป็นเพื่อนบ้านผมรายงานไปผมก็ไม่อะไรมากเพราะไม่อยากมีปัญหา ผมรู้สึกนอยมาก เพราะผมก็ทำตามที่เขาบอกทุกอย่างแล้ว พาเขาเข้ามาในบ้านพูดคุยดีทุกอย่าง ปรึกษาเรื่องทำหมัน พูดคุยอย่างเป็นมิตรตามประสาคนรักสัตว์ผมก็จะเอาพวกน้องๆไปทำหมันแล้วแต่ผมเสียความรู้สึกมากทำไมถึงร้องเรียนไปที่มูลธิดังขนาดนี้ และทำไมต้องมีหลายหน่วยงานเข้ามาถึงขนาดนี้ทั้งๆที่ผมพึ่งซื้อบ้านใหม่มาแท้ๆ แล้วเรื่องที่ว่าสภาพคนกับหมาไม่ต่างกัน ผมอยู่ในบ้านของผมแต่งตัวยังไงก็ได้ใช่ไหมล่ะ และไม่คาดคิดว่าจะมีสามสี่หน่วยงานเข้ามาไม่ทันได้ตั้งหลักเลยสักอย่าง ผมรู้นะครับการเลี้ยงหมาเยอะมันไม่ดีเพราะมันจะดูแลไม่ทั่วถึงแต่คนที่อ่านแล้วไม่เข้าใจก็มาต่อว่าผมโหดร้าย ผมไม่เคยตีหมาหรือทารุณหมาเลยสักครั้ง ถึงแม้จะมีหมาเยอะแต่ก็กินนอนยุกะหมาและอาจดูแลไม่ดีที่สุดแต่ก็ไม่เลวร้ายที่สุดด้วยเช่นกัน
แต่ใครจะคิดยังไงก็แล้วแต่ ผมจะไม่โต้ตอบอะไร เพราะผมเป็นคนอะไรก็ได้ ด้วยความที่เลี้ยงหมาเยอะก็ผิดอยู่แล้วซึ่งผมก็รู้ดี แต่ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่า อย่างเช่น พวกที่รับหมาจร100-200ตัวแล้วไม่มีเงินขอบริจาคหรือครอบครัวที่ไม่ค่อยมีเงินเลี้ยงน้องหมาจะมีหน่วยงานเข้าไปแบบนี้ไหม สรุปเลยผมก็ให้ทางมูลนิธิหาบ้านให้พวกน้องๆครับ แม้จะทำใจยากแต่ผมก็รู้อยู่แล้วในวันแรกที่เข้ามาคงไม่ได้น้องๆคืน ผมเข้าไปดูรูปพวกน้องความทรงจำที่มีต่อพวกน้องก็กลับเข้ามาในหัวเสมอ ผมคิดว่าต่อไปนี้จะไม่เข้าไปดูสถานะของพวกน้องๆแล้วครับผมจะใจแข็งแล้วเพราะถ้าดูพวกน้องๆผมคงทำใจไม่ได้แน่ๆ แต่ขอให้พวกน้องหมารู้ไว้ว่าผมไม่ได้ทิ้งพวกเขา หมาทุกตัวเลี้ยงมาตั้ง3-4ปีตั้งแต่ยันเล็กจนโต มันจะไม่มีสายสัมพันธ์ได้ยังไง เอาเป็นว่าผมไม่โทษใครทั้งนั้น นี้อาจจะเป็นบทเรียนชีวิตว่าอย่าเลี้ยงหมาเยอะแต่ทำไงได้มันเลี้ยงไปแล้วจะให้ทิ้งขว้างมันข้างถนนก็คงทำไม่ได้
สุนัขของผมถูกมูลนิธิรับไป ขอวิธีทำใจหน่อยครับ
เพื่อนบ้านคนนึงเขาคอยมาถามเรื่องหมาต่างๆนาๆ น้องหมาของผมมีอยู่สองสามตัวที่ขนเป็น สังกะตังที่มีพวกอุจาระติดอยู่(ในจุดนี้ผมยอมรับดูแลไม่ดีเองทึ่ปล่อยให้น้องๆที่มีขนยาวเป็นสังกะตัง)เขาแนะนำร้านตัดขนให้ผมเอาน้องไปตัดขนซึ่งผมก็ทำตามเอาพวกน้องๆไปตัดขนออกจนหมดทุกตัว ราคาช่างจะเรียกเท่าไหร่ผมก็จ่ายตัดขนให้พวกน้องๆจนเกลี้ยง แต่ก่อนที่ไปตัดขน เพื่อนบ้านเขาถ่ายคลิปน้องหมาก่อนที่ผมจะนำน้องๆไปตัดขนผมก็ไม่คิดอะไร แล้วทีนี้เขาก็แนะนำวิธีให้นำน้องๆไปทำหมันผมก็ว่าจะเอาพวกน้องๆไปทำแต่อะไรๆก็ยังไม่เข้าที่เข้าทางยังไม่ได้ตกแต่งบ้านอะไรมากนัก ผ่านไปสี่วันนับตั้งแต่ย้ายเข้ามา ระหว่างที่กำลังจะไปรับน้องที่ร้านตัดขนเพื่อนบ้านก็โทรมาว่าจะมีหน่วยงานเข้ามา ตอนแรกก็นึกว่าพูดเล่น แต่ปรากฎว่า มีรถหลายคันมาก และมีคนหลายคน มี หน่วยงาน ปศุสัตว์ เขต และมูลนิธิดัง เขาเข้ามาแนะวิธีเรื่องทำหมันกับหาบ้านให้พวกน้องๆ สรุปผมตกลงกับทางเขาว่านำน้องหมาสิบตัวไปทำหมันก่อนแล้วเรื่องหาบ้านค่อยว่ากัน (ในจุดนี้ผมไม่ได้ว่าอะไรมูลนิธิกับพวกหน่วยงานที่เข้ามานะครับแต่ผมไม่เคยเจอเหตุการแบบนี้ทำไมคนถึงเข้ามาเยอะมันจำเป็นต้องมาทั้งหน่วยงานเลยหรอ ยกกันมาเกือบจะหมดสำนักงานแล้วมั้ง ผมไม่อยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่อะไรเลย ) พอเขานำพวกน้องๆไป ด้วยความที่ใจคอไม่ดีเลยไปดูโพสของเพจมูลนิธิลงไว้ เขาโพสประมาณว่า มีพลเมืองดีรายงานว่า มีครอบครัวนึงสภาพไม่ต่างอะไรกับสุนัข พร้อมคลิปที่ถ่ายก่อนที่ผมจะเอาน้องไปตัดขนมันเลยทำให้ผมรู้ว่าเป็นเพื่อนบ้านผมรายงานไปผมก็ไม่อะไรมากเพราะไม่อยากมีปัญหา ผมรู้สึกนอยมาก เพราะผมก็ทำตามที่เขาบอกทุกอย่างแล้ว พาเขาเข้ามาในบ้านพูดคุยดีทุกอย่าง ปรึกษาเรื่องทำหมัน พูดคุยอย่างเป็นมิตรตามประสาคนรักสัตว์ผมก็จะเอาพวกน้องๆไปทำหมันแล้วแต่ผมเสียความรู้สึกมากทำไมถึงร้องเรียนไปที่มูลธิดังขนาดนี้ และทำไมต้องมีหลายหน่วยงานเข้ามาถึงขนาดนี้ทั้งๆที่ผมพึ่งซื้อบ้านใหม่มาแท้ๆ แล้วเรื่องที่ว่าสภาพคนกับหมาไม่ต่างกัน ผมอยู่ในบ้านของผมแต่งตัวยังไงก็ได้ใช่ไหมล่ะ และไม่คาดคิดว่าจะมีสามสี่หน่วยงานเข้ามาไม่ทันได้ตั้งหลักเลยสักอย่าง ผมรู้นะครับการเลี้ยงหมาเยอะมันไม่ดีเพราะมันจะดูแลไม่ทั่วถึงแต่คนที่อ่านแล้วไม่เข้าใจก็มาต่อว่าผมโหดร้าย ผมไม่เคยตีหมาหรือทารุณหมาเลยสักครั้ง ถึงแม้จะมีหมาเยอะแต่ก็กินนอนยุกะหมาและอาจดูแลไม่ดีที่สุดแต่ก็ไม่เลวร้ายที่สุดด้วยเช่นกัน
แต่ใครจะคิดยังไงก็แล้วแต่ ผมจะไม่โต้ตอบอะไร เพราะผมเป็นคนอะไรก็ได้ ด้วยความที่เลี้ยงหมาเยอะก็ผิดอยู่แล้วซึ่งผมก็รู้ดี แต่ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่า อย่างเช่น พวกที่รับหมาจร100-200ตัวแล้วไม่มีเงินขอบริจาคหรือครอบครัวที่ไม่ค่อยมีเงินเลี้ยงน้องหมาจะมีหน่วยงานเข้าไปแบบนี้ไหม สรุปเลยผมก็ให้ทางมูลนิธิหาบ้านให้พวกน้องๆครับ แม้จะทำใจยากแต่ผมก็รู้อยู่แล้วในวันแรกที่เข้ามาคงไม่ได้น้องๆคืน ผมเข้าไปดูรูปพวกน้องความทรงจำที่มีต่อพวกน้องก็กลับเข้ามาในหัวเสมอ ผมคิดว่าต่อไปนี้จะไม่เข้าไปดูสถานะของพวกน้องๆแล้วครับผมจะใจแข็งแล้วเพราะถ้าดูพวกน้องๆผมคงทำใจไม่ได้แน่ๆ แต่ขอให้พวกน้องหมารู้ไว้ว่าผมไม่ได้ทิ้งพวกเขา หมาทุกตัวเลี้ยงมาตั้ง3-4ปีตั้งแต่ยันเล็กจนโต มันจะไม่มีสายสัมพันธ์ได้ยังไง เอาเป็นว่าผมไม่โทษใครทั้งนั้น นี้อาจจะเป็นบทเรียนชีวิตว่าอย่าเลี้ยงหมาเยอะแต่ทำไงได้มันเลี้ยงไปแล้วจะให้ทิ้งขว้างมันข้างถนนก็คงทำไม่ได้