เราคบกลับแฟนมาจะปีแล้ว เรากลับแฟนอายุห่างกัน3ปี เราอายุ19 ส่วนแฟนเราอายุ22 เพิ่งเลิกกันวันนี้ แฟนเราเป็นคนที่ชอบกินเที่ยว ชอบปาร์ตี้ ยิ่งนํ้ากระท้อมกลับ บุหรี่ไฟฟ้าอันนี้ยิ่งขาดไม่ได้เขาบอกว่า ไม่ได้กินกลับไม่ได้สูบจะลงแดง ตอนแรกที่รู้จักก็คุยกัน2เดือน จึ่งคบกันแบบจริงจัง แต่ก่อนเราก็ชอบกินชอบเที่ยวและปาร์ตี้บ่อยๆเหมือนกัน แต่แล้วเราก็ย้ายมาทำงานที่ต่างประเทศ เราทำแต่งานไม่ออกไปเที่ยวไปดื่มมาจะเป็นปีละ แต่แฟนเราเขาก็ไปเที่ยวปกติเวลาเขาไปไหนเราก็ห้ามนิดหน่อย ให้ไปเที่ยวกลับดืกก็งอลเพราะหวง ก็มีทะเลาะกันบ้าง แล้วเขาก็ชอบบอกว่าไปบ้านเพื่อนใกล้บ้าน แต่ที่จริงโกหกก็จับได้ว่าแอบไปปาร์ตี้หลายครั้ง พอมาวันหนึ่งเขาขอไปเที่ยวเราก็ให้ไป แล้วมีพี่สาวที่รู้จักกลับเราส่งรูปเขากอดกลับผู้หญิงมาให้ แต่ผู้หญิงคนนั้นเราก็เคยรู้จักแบบผ่านๆ แต่ไม่สนิท พอถาม เขาก็ว่าพี่ชายบอกให้กอด บอกอีกด้วยว่าผู้หญิงคนนั้นมีคนจะมาหาเรื่องก็เลยแกล้งเป็นแฟนเขา เราก็งอล ชอบทะเลาะกลับเขาเรื่องที่เขาไปเที่ยวกลับดึก ตลอด และก็เสยนํ้าตาร้องไห้เรื่องนี้ก็หลายครั้ง  เราก็เลยบอกให้เขาไปทำงานไม่ใช่จะกินเที่ยวแบบนี้ไปตลอด เพราะเขาโตแล้ว แล้วเขาก็ไปทำงาน พอไปทำงาน เราก็ต่างคนต่างไม่มีเวลาให้กัน ทำงานทั้งวัน ว่างโทรหากันแค่ตอน เที่ยงคืน บางวันก็ตี1ถึงตี2 ค่อยได้โทร เราเลิกงานตอน18:00ก็รอคุยกลับเขาทุกวันจนถึงตี1-2 แต่พอรอถึงเวลา เขาก็มาบอกว่าเขาจะไปกินกระท้อม บางครั้งก็ออกไปข้างนอก เรารอคุยกลับเขาแบบนี้มาเป็นเวลา6เดือน รอแบบนี้ทุกวัน แต่ก็ผิดหวังหลายครั้ง ที่เขาขอไปข้าง ไปกินกระท้อม เราก็รอต่อไปเพราะคิดว่าเขาเลิกกินแล้วเขาจะโทรหา รอจนถึงตี4-5 แต่เขาก็ขอตัวนอนเขามีทำงาน เวลาเข้างานของเขาทุกวันคือ13:00ตอนเที่ยง แล้วเราก็โกรธ เขาก็หาว่าเรานิดใสเด็ก เอาแต่ใจ อยากให้ได้ดังใจตัวเองทุกอย่าง เราเป็นผู้รอแบบนี้มา6เดือน เราเสยนํ้าตามาก็หลายครั้ง กลับเรื่องนี้ การที่เราห้ามให้เขาไม่กินกะท้อม เขาก็ว่าเรา ว่าคนเรามันไม่เหมือนกัน เขากินมันแทบจะทุกวัน บางครั้งที่ไม่กินนานสุดก็4วัน แต่ก็กลับไปกินเหมือนเดิม ทำงานแต่ละเดือนเงินเดือนแทบไม่เหลือ โอนให้แม่เขา ส่วนที่เหลือชื้อท้อมกลับบุหรี่ไฟฟ้า เหลือใช้ไม่มาก เงินก็ไม่เหลือให้เก็บสักเดือนหมดไปกลับเดือนนั้น ยืมเงินเราไปก็หลายครั้ง เราห้ามเพราะอยากให้เป็นคนดีขื้น  แต่เขาก็หาว่าเราเอาแต่ใจ ถ้าห้ามแล้วไม่ฟังก็ไม่แปลกที่จะโกรธ พอโกรธก็มาว่าเอาแต่ใจ นิดใสเด็ก เราเลยหัดที่จะเงียบมากขื้น ไม่ตามไม่ตื้อไม่โวยวายไม่เอาแต่ใจ ทำเหมือนไม่สนใจ เหมือนที่เขาเคยทำกลับเรา แล้ววันนี้เขาก็มาพูดว่าเขาอยู่ก็ไม่มีความหมาย  ว่าเราไม่สนใจ  และเราก็เลิกกันจริงๆ ตอนนี้เราไม่รู้สืกอะไรเลย ทั้งที่แต่ก่อนทุกครั้งที่เขาจะไปเราจะเป็นฝ่ายร้องไห้ ขอไม่ให้เขาไป แต่ตอนนี้เหมือนมันไม่มีอะไรเกิดขึ้น