ยกตัวอย่างเช่น "ปุ๊-อัญชลี" ที่ยิ่งใหญ่มากจนเป็นตำนาน 
หรือ "อ้อม-สุนิสา" ก็เคยฮอทปรอทแตกในยุคต่อมา  
ทั้ง ๆ ที่สังคมไทยในสมัยนั้น  ยังไม่ยอมรับ LGBTQ+ เท่าไหร่ 
แม้สมัยนี้ก็เถอะ  แต่ที่เห็นหลายห้างโปรโมทภาพสายรุ้งไปจนเกลื่อนกรุง  เพราะหวังผลจากลูกค้ากลุ่มนี้  ที่มีกำลังจ่ายสูง  อย่างน้อยพวกเกย์ก็ซื้อเสื้อผ้า - เครื่องประทินโฉม  มากกว่าชายแท้ก็แล้วกัน  

โลกใบนี้มันหมุนไปด้วยผลประโยชน์อย่างแท้จริง 

แต่น่าแปลก  ที่นักร้องแบบทอมจริง ๆ หมายถึงแปลงเพศเป็นผู้ชาย  จำได้ว่าชื่อ "ซี" ที่ค่ายอาร์เอสเคยปลุกปั้นอยู่ช่วงหนึ่ง  กลับไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร  ทั้งที่หล่อมาก ๆ  จนผู้ชายแท้ต้องอาย  แถมยังเคยคั่วกับดาราสาวอยู่หลายอนงค์

ผุยเลยเกิดความสงสัยค่ะ  ว่าทำไมนักร้องสาวหล่อในยุคเก่า  ถึงโด่งดังมากในสมัยที่เมืองไทยยังเป็นกบในกะลาครอบคะ ? 

ปล.ภาพปกทีวีพูลเล่มนี้  คือ  "ป้าปุ๊-อัญชลี" เมื่อปี พ.ศ.๒๕๔๐ ค่ะ