แด่ชีวิตระทมทุกข์ของเด็กชายคนหนึ่ง

กระทู้สนทนา
กูไม่ได้มีจะกินขนาดนั้น จะขออะไรนักหนา
เด็กคนนั้นต้องการซื้อขนมเพื่อเติมความสุขเล็กๆหลังกลับจากโรงเรียน

ความรู้ในวิชาการเรียนก็ไม่ได้ดีมากเท่าไหร่ แต่เด็กคนนั้นก็ขอเพียงคำอธิบาย
การบ้านแค่นี้ยังทำไม่ได้ โตไปจะทำอะไรได้

บ้านเราอาศัยอยู่เป็นครอบครัวใหญ่ เมื่อมีจัดงานเลี้ยงซื้อของกินใดๆ เด็กคนนั้นก็จะทำได้เพียงรอกินเสมอ
รอคนอื่นเขากินก่อนสิ จะกินก่อนทำไม

เพียงเพราะร่างกายท้วมสมบรูณ์ และกำลังเติบใหญ่การเล่นกับเพื่อนในวัยเดียวกันจึงไม่ได้สนุกเสมอไป
ตัวใหญ่ยังกับควายอย่ามาเล่นกับลูกกู

ฝันของเด็กคนนั้นที่อยากจะเป็นศิลปินวาดฝันผู้ยิ่งใหญ่ ก็คงทำได้แค่ฝันด้วยแรงใจจริงๆ
บ้าหรือป่าว อยากไส้แห้งหรือไง งานอื่นเยอะแยะไม่ทำ

บ้านหลังนี้ไม่ได้ไม่มีอันจะกิน เพียงแต่พวกเขาอยากสอนให้เด็กคนนี้รู้จักจน 
ครอบครัวที่ไม่ได้มีความเพียบพร้อมนี้ เพียงต้องการเสาหลักค้ำจุนต้นต่อไป
ความคิดหรือความเห็นใดๆ พวกเขาไม่ได้ต้องการให้มันออกมาจากเด็กคนนั้น

เมื่อไร้ความสำเร็จ เด็กคนนั้นก็จะไร้ราคา ความรักที่ได้รับจากครอบครัวคงเป็นการทอดไข่เจียวให้ของหญิงชราคนหนึ่ง
ที่ผ่านมาก้าวผ่านอะไรมาลองหันกลับไปดูสิ คนด้านหลังเริ่มหายไปเรื่อยๆแล้ว 
ถึงจุดนี้ด้วยตัวคนเดียวได้ หวังว่าจะไม่ผิดหวังกับสิ่งที่ทำมาสำเร็จนะ ถึงมันจะไม่ใช่สิ่งที่เด็กคนนั้นต้องการจะทำ
-
ด้วยรัก ไม่สิ ยังไม่เคยได้รับรักจากใครต่างหาก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่