คือเรามีพี่สาวค่ะ พี่สาวเราซื้อสกินแคร์หรือของกินของใช้แล้วจะเอาไปเก็บในที่ของตัวเองค่ะ แต่ปัญหาคือพี่เรามีอาการคิดไปเองว่ามีใครหยิบใครใช้ของของเค้า แล้วบางครั้งถึงขั้นเดินมาดมตัวเราแล้วบอกว่าเรามีกลิ่นครีมของพี่ทังๆที่เราไม่มีกลิ่นอะไรเลยถามแม่แล้วแม่ก็บอกไม่ได้กลิ่นอะไรเลย แล้วจะคอยมาแซะมาพูดว่าเราตลอดจะเสียสุขภาพจิต อันนี้เรายังไม่ได้ปรึกษากับคุณแม่นะคะเพราะอยากรวบรวมข้อมูลก่อนค่ะ แล้วยังมีเหตุการณ์ที่เราก็งงมากๆเช่น คุณพ่อซื้อของเล่นให้เราและพี่แล้วของพี่พังผ่านมานานมากแล้ว จนวันนึงเราเอาของเรามาเล่นมีชื่อเราเขียนอยู่พี่เราก็ว่าเราเอาของเค้าไปแล้วบอกของที่พังคือของเราแล้วบอกเราแอบเอาไปเขียนชื่อ แล้วเหตุการณ์ลักษณะนี้เกิดขึ้นบ่อยมากตั้งแต่เด็กจนตอนนี้ขึ้นม.ปลายก็ยิ่งเป็นหนักมากค่ะ คือเราแทบใช้ของที่ได้มาไม่เกินสามวันต้องยกให้พี่ไม่ก็หายไปอยู่กับพี่หมดเลยค่ะ แล้วเรื่องเงินอีก อันนี้คืองงหนักมากค้ะ พี่เราชอบคิดว่าเราเอาเงินเค้าไปแล้วมาไล่ขโมยเงินเราคืน ที่เรารู้เพราะเวลาเราเก็บเงินจะนับตลอดว่ามีเท่าไหร่ แต่มันชอบหายไปอยู่เรื่อยเลยไปดูที่กระเป๋าพี่แล้วลองนับเงินดู ปรากฏว่ามีเท่าเงินของเราที่หายไป เราเจอบ่อยมากค่ะ ตอนแรกเรานึกว่าเรื้องพวกนี้เราคิดไปเองแต่มันเกิดขึ้นบ่อยมากแม้แต่เสื้อผ้าที่เราเลือกมาไว้ในห้องน้ำพี่ก็บอกว่าเค้าเป็นคนเอามาต่างหาก แล้วสุดท้ายเราต้องไปหามาใหม่ประจำ แม้แต่กางเกงใน ชุดชั้นใน เราใส่ของเราทุกวันเราก็ต้องรู้ว่ามันมีสีไหนแบบไหนบ้าง แต่พี่เราอยู่ๆก็มาเอาไปแล้วบอกว่าเป็นของพี่ คือเรารับไม่ได้เพราะมันสกปรกมาก บางครั้งก็หาว่าเราเอาถุงเท้าพี่ไปแล้วให้แม่โทรมาด่าเราที่รร ทุกวันนี้เราต้องใช้ถุงเท้าหนึ่งคู่เกือบครึ่งเทอมเพราะหายทุกอาทิตย์เลยค่ะ ต้องเจียดค่าข้าวมาซื้อถุงเท้าแทบไม่พอค่าข้าว คือเริ่มเป็นตั้งแต่อยู่ประถมเลยอ่ะค่ะ เราไม่มีความเปนส่วนตัวกับข้าวของของตัวเองเลยได้อะไรมาคือต้องทำใจก่อนเลยว่าเดี๋ยวก็หายเดี๋ยวก็ไม่ได้ใช้ จนตอนนี้ไม่ค่อยอยากซื้ออะไรเพราะเสียดายเงินมากค่ะ อยากทราบว่าเราควรใช้ชีวิตยังไง แก้ยังไงดีเราเป็นห่วงพี่อ่ะค่ะ ไม่รู้ว่ามันจะไปกระทบกับอนาคตมั้ยหรือมันจะหายเอง ตอนนี้เราเองก็เสียสุขภาพจิตสุดๆเลยค่ะ