ส่วนใหญ่แล้วจะจดบันทึก ทุกสิ่งทุกอย่างลงในโน๊ตโทรศัพท์มือถือ เกือบทุกวันเลยค่ะเฉพาะเรื่องงาน หรือสิ่งที่ต้องทำ และสิ่งจำเป็นใดๆ 
แต่การบันทึกลงในสมุดเป็นเล่มของเรา จะเขียนปีละหลายครั้งหรือเดือนละครั้ง หรือลืมเขียนข้ามปีก็มี หลักๆ จะเป็นบทสรุป ในแต่ละเดือนว่า เราเจออะไร ที่ประทับใจบ้าง เราหยิบมาอ่านได้ทันที เหตุเกิดจาก เมื่อก่อนเราเคยชอบจดอะไรแบบนี้ แหละค่ะ ชีวิตประจำวันทั่วไป พอย้อน อ่านดูแล้ว มันน่ารัก 
และมีความอบอุ่น เหมือนเห็นความคิดของเราเมื่อก่อน ว่าเราเคยคิดและรู้สึกอะไร แต่เราอยากเขียนได้ยาวๆ เดือนละ1 หน้ากระดาษ ก็ทำไม่ค่อยได้
เรามีปัญหาเจ็บข้อมือเพราะไม่ได้เขียนหนังสือบ่อยๆ นานๆ มาเขียนที เลยรู้สึกเจ็บ ข้อมือ และเรารู้สึกว่าการเขียนลงสมุดบันทึก มันทำให้เราใจเย็นขึ้น
ก่อนจะเขียนอะไรลงไป ต้องไตร่ตรอง ใช้ความคิดที่แท้จริง ที่ไม่ได้พูดว่าตัวเองเชิงลบ หรือประชดตัวเองว่าไม่ดีอย่างนั้น อย่างนี้ ไม่ตัดพ้ออะไร ใช้สติ
เพราะเผื่อ มีใครแอบเปิดอ่านแล้วเข้าใจเราผิดทั้งๆที่ความคิดตอนนั้นอาจจะไม่ได้เป็นคนแบบนั้นเลย 
เหตุผลหลักที่พยายามจดไว้ เพราะเราอยากมีโมเม้นท์เจอสมุดบันทึกของตัวเองในอนาคต เผื่อเหตุการณ์เปลี่ยนแปลงไป แล้วเราอาจได้ข้อคิดจากตัวเองในอดีต
มีใครยังชอบจดความทรงจำใส่สมุดบันทึกแบบนี้บ้างคะ เราเน้นความทรงจำที่ดีๆ และเวลาที่มีความสุข และปัญหาชีวิตที่เกิดขึ้นแต่แก้ไขได้แล้ว 
ให้กำลังใจตัวเอง
ไม่เพียงเท่านี้ ยังชอบอัดรูป/ล้างรูปถ่ายจากมือถือ ไม่รู้ว่ามีใครยังทำอยู่ไหมคะ ชอบเก็บรูปที่ชอบที่สุด ที่สำคัญๆ สะสม 2-3 เดือน อัดรูปที ประมาณ80 รูป 😊 รู้สึกมั่นใจว่ารูปจะไม่หายไปไหนแน่นอน หยิบมาดูได้ทันใจ เคยเห็นรูปตัวเองถ่ายเล่นๆตอนอายุ20ที่น่ารักมาก มีแก้มเต็มช่วงวัยรุ่นดูทีไร ยิ้มให้กับตัวเอง ว่าเราเคยน่ารักสดใส ไร้เดียงสา🥺อะไรประมาณนี้ค่ะ มันบรรยายไม่ถูกมีความสุข ที่ได้ทำแบบนี้ แต่สิ่งที่เราลืมทำคือเขียนสถานที่จนมันมีเยอะมากจนไม่ได้ว่าที่ไหนแล้วสถานีต่อไปคือเขียนหลังรูปว่า ที่ไหนเมื่อไร 
หลายคนอาจจะมีวิธีเก็บความทรงจำ ที่ต่างกัน บางคนเก็บไว้ในความทรงจำ บางคนเก็บทั้งความทรงจำและสิ่งที่จับต้องได้ คงมีความสุขที่ไม่แพ้กัน 🥰