เริ่มด้วยการไปสนง.ที่รับสมัครเรียน  ซึ่งทีแรกไม่ง่วงนะ  ต่อมาครูขับรถพาไปเรียนที่โรงเรียนจริงซึ่งมีพื้นที่อยู่ถนนบรมราชชนนี
ก่อนเริ่มจับพวงมาลัยของจริง ก็ต้องเทสต์เรื่องสีของไฟ, สีระยะหางตา,  การกะระยะเสาจำลองให้เท่ากัน จากการนั่งระยะไกลการควบคุมเท้าเหยียบคันเร่งและเบรค (ขั้นตอนนี้จขกท.เกือบไม่ผ่าน เพราะติดใข้เท้าสองข้าง ข้างซ้ายเบรค  ขวาเร่ง) แต่ทั้งหมดผ่านมาได้ค่ะ

ต่อมา เรียนรู้ขั้นตอนเตรียมพร้อมก่อนขับ ทั้งปรับระดับการนั่ง-ระยะถนัดระหว่างตัวกับพวงมาลัย รวมถึงการเหยียบเบรค/คันเร่ง, การปรับกระจกข้าง ให้เห็นตัวรถ2ในสี่ส่วน/ ขยับขึ้น-ลง ให้เห็น 2 ส่วนท้องฟ้า-พื้นถนน, การเปลี่ยนเกียร์/ เหยียบเบรค

การออกตัว, การผ่อนแรงเหยียบเบรค, การปล่อยชะลอ-เคลื่อนตัวช้าๆ, การเหยียบคันเร่งขึ้นสะพาน, การกะระยะของกระจกข้างให้อยู่แนวขนานขอบ...เพื่อเลี้ยวหักศอก-โค้ง, การหมุน-คืนพวงมาลัย (ขั้นตอนนี้จขกท.มือแข็งมากค่ะเวลาคืนพวงมาลัย)  
วันนี้ รู้ตัวเองว่ามีข้อผิดพลาดเยอะมาก สติมีไปเรียนแค่ 95% อีก  5% ง่วงค่ะเบลอๆ (เมื่อคืนกินยาแก้แพ้แบบง่วงไป)  ต้องปรับปรุงคราวหน้า  แต่ครูก็ชมนะคะว่าเรื่องกะระยะเลี้ยวผ่าน แค่การคืนพวงมาลัยมือแข็ง  แล้วชอบมองแค่คอนโซลไม่มองไกลไปข้างหน้า (ก็อย่างที่บอก เบลอเพราะง่วง) โดนครูติงไปเยอะมากกเรื่องการมอง และอีกอย่างที่เรารู้ตัวเองคือ ลืมตบไฟเลี้ยวค่ะ😅 (อีก 1 เดือนข้างหน้าถ้าใครเห็นรถคันไหนลืมตบไฟเลี้ยว อย่าลืมนึกถึงจขกท.นะคะ😁)

ว่ากันเบาๆนะคะ เรารู้ว่าเราผิด คราวหน้าจะดื่มกาแฟไป  บางคนคงติงว่าถ้ารู้จะไปเรียนทำไมกินยาแก้แพ้แบบง่วง (อันนี้ก็ไม่อยากจะกินค่ะ ไม่ได้เจตนาแต่เราทำสวนในบ้านตอนหกโมง มันคันเลยกินยาแล้วมีแต่แบบง่วง) เราลืมนึกไป  โทษทีค่ะ

สุดท้าย  หลังจากครูติงเยอะเราก็พยายามแก้ไข จนดีขึ้นนิดนึง (ครูเป็นผู้หญิงอายุน้อยกว่า) ถ้าเจอครูผู้ชายเราคงโดนตะคอกไปแล้ว เพราะกว่าจะเข้ารูปเข้ารอย กว่าจะเก็ทเหนื่อยใจกับตัวเองเลย😥

ที่เราเรียนเพราะจะได้พาแม่ไปรพ., ไปไหนต่อไหนไม่ต้องรอพี่ชายขับ, และจะได้ขับได้เวลาไปเที่ยวคนเดียว

ใครอยากอ่านรีวิวเรียนขับรถ ครั้งต่อไป...? มั้ยคะ