9เดือนก่อน เรารับแมวจรตัวนึงมาเลี้ยงค่ะ เพศผู้ เป็นแมวขี้กลัว หวาดระแวง อยู่แบบหลบๆซ่อนๆ ไม่ยอมให้ใครจับ ด้วยความสงสาร เราใช้กรงดักแมวจับน้อง และนำมาเลี้ยงไว้ที่บ้านค่ะ ตั้งชื่อว่าชานม เราพาน้องไปฉีดวัคซีนครบตามนัด+ตรวจเลือด ปรากฏว่าน้องเป็นเอดส์แมว ต้องกินยาและยังทำหมันไม่ได้เพราะเกล็ดเลือดค่อนข้างต่ำ ... น้องอยู่กับเราที่บ้านมาประมาณ6เดือน วันหนึ่งมีแมวเด็กอายุประมาณ1เดือน คาดว่าถูกนำมาปล่อยหน้าบ้าน จึงนำมาเลี้ยงด้วยอีกตัว แมวเด็กตัวนี้ไม่ค่อยแข็งแรง เราเลยเลี้ยงน้องไว้ในตะกร้าค่ะ (กลัวเค้าเดินไปเรื่อย จะหาตัวยาก) วันเกิดเหตุ แมวโตชื่อชานม กระโดดเข้าตะกร้าไปกัดน้องแมวตัวเล็กจนตายเลยค่ะ เรารู้สึกเสียใจมากและโกรธมาก เลยได้มีการทำโทษด้วยการตีที่ก้นอย่างแรงไปหลายครั้ง ดุเสียงดังจนเค้าตัวสั่นกลัวเราจนฉี่ราด ... ตอนนั้นยอมรับว่าฟิวขาดจริงๆค่ะ 😢😭 หลังจากนั้น3วัน แมวชื่อชานม ดูซึมลง เดินหายไปจากบ้านและไม่กลับมาอีกเลยค่ะ... 
ตอนนี้ผ่านมา3เดือนแล้วค่ะที่แมวหายไป  ตามหาทุกวิธี ก็ยังไม่เจอ..
เรารู้สึกผิดมากๆ มีภาวะซึมเศร้า ร้องไห้ทุกวัน คิดว่าเราเป็นสาเหตุทำให้เค้าต้องหายไป คงกลัวเรามาก
ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ ขอคำแนะนำทีค่ะ 

ปล. ตลอด6เดือนที่เราเลี้ยงน้อง ไม่เคยตีเค้าเลยสักครั้ง แต่เค้าก็ยังดูไม่ค่อยเชื่อง ขี้กลัว ยังไม่ค่อยให้จับค่ะ // ตอนที่น้องหายไปอายุน่าจะประมาณ1ปี+ แล้วค่ะ 

ตอนนี้เราไม่กล้าเลี้ยงแมวอีกเลยค่ะ เหมือนเป็นปมในใจ รู้สึกผิด ร้องไห้ทุกวัน จนคิดเรื่องไปพบจิตแพทย์แล้ว ควรทำใจยังไงดีคะ