คือเราแกล้งเล่นๆเอาหมอนไปอุดหน้าน้องเล่นๆแป็บๆใช่มะน้องก็พูดขึ้นว่าฮึ่ยหนูหายใจไม่ออก คราวนี้เราก็คิดมากแบบเฮ้ยกูคิดฆ่าน้องหรอ แต่เราก็แบบเฮ้ยกูคิดมากไปแล้วขนาดที่ลูกพี่ลูกน้องคนหนึ่งเอาผ้าห่มมาห่มเราแล้วกระโดดทับเราเกือบตายพี่เขายังไม่เห็นคิดมากเลย
แต่หลังจากนั้นเราก็หยุดคิดไม่ได้ยันวันนี้
เห็นหน้าน้องทีไรรู้สึกผิดทันทีรู้สึกคิดมาก
ทั้งๆที่เรารักมากพอมาคิดแบบนี้แล้วรับไม่ได้แล้ววันนี้เราก็บ้าคิดภาพในหัวว่าตัวเองฆ่าคนในครอบครัวแล้วก็มากลัว
กลัวว่าวันนึงจะฆ่าขึ้นมาจริงๆ