สวัสดีค่ะ ก็ตามหัวข้อเลยเเฟนเราพูดเเบบนี้ใส่เราในตอนที่เราลำบากไม่มีที่พึ่ง...มีบางครั้งเราไม่มีตังจะกินข้าวก็ขอเค้า เค้าก็โอนให้ทีละ100-200เเล้ว2เดือนที่ผ่านมาเค้าก็เป็นคนจ่ายค่าห้องให้ เเต่!!! ช่วงที่เค้าอยู่กับเราเมื่อก่อน....เค้าไม่มีเค้าขอเราเราให้ค่าห้องเราจ่ายคนเดียวตลอดจนย้ายไปอยู่บ้านที่ ตจว เเม่เราก็เป็นคนดูเเลค่าอยู่ค่ากินรวมกับของเราเราก็ไม่ได้ว่าอะไรเค้าเลยเเม้เเต่คำเดียว....ตั้งเเต่กลับมาจากตจวมาอยู่ กทม  เค้าเริ่มไม่เหมือนเดิม เราพึ่งเริ่มงานทางครอบครัวไม่ซับพอร์ต(เพราะเราคบกับเค้าที่เป็นผู้หญิง)มาเริ่มงานใหม่เงินมีติดตัวเเค่5000 ต้องอาศัยเงินเค้ากิน  ตอนนี้เเยกกันอยู่ทำงานคนละที่ เค้าเริ่มขี้วีนเสียงดังตะคอกใส่เราบ่อยขึ้น เราถามอะไรกลายเป็นชวนทะเลาะตลอดเราพยายามใจเย็นจนถึงตอนนี้ เค้าพูดออกมา ว่า เมื่อก่อนเค้าอยากกินอะไรก็ได้กินอยากไปไหนก็ไป จนตอนนี้เงินจะซื้อมาม่ายังไม่มี  ไม่มีตังจะกินข้าว เราควรรคิดยังไง ตอนที่เค้าไม่มีเค้าขอเราให้ไม่เคยขัดรักเค้ามาจนถึงทุกวันนี้