คือเรามีน้องสาว1คนค่ะ เราพยายามที่จะเป็นเด็กดีคนนึงของที่บ้าน ปิดเทอมจากมหาวิทยาลัยเรากลับมาอยู่บ้าน ช่วยทำงานบ้าน(กวาดถู)ทั้งหลัง(บ้านแฝด2หลังติดกัน) น้องไม่คิดจะทำและไม่ทำ ยายบอกให้ทำก็ผลัดไปเรื่อยเราเลยเป็นคนทำค่ะ กับข้าวถ้าวันไหนน้องนอนเล่นไม่อยากไปตลาด เราจะเป็นคนไปกับยาย และเป็นคนทำกับข้าวเอง พอตกเย็นน้องก็จะไปบ้านคนอื่นนั่งเล่นจนดึกดื่นถึงกลับบ้าน เช้ามาก็ไม่อยากล้างจานนอนเล่นโทรศัพท์ เราเห็นเค้าไม่ทำเราก็ทำเองเพราะคิดว่าตอนเราไม่อยู่เค้าก็ต้องทำ และทำก็คอยนวดขาให้ตากับยายอยู่เสมอโดยที่น้องไม่เคยทำและไม่คิดจะทำ อยู่มาวันหนึ่งเราทะเลาะกันค่ะ เพราะงานที่เราต้องรับผิดชอบมีมากเกินไป เราช่วยยายทุกอย่างเช้าและเย็นของแต่ละวันเราก็ต้องไปรดน้ำต้นไม้อีก ส่วนน้องแทบจะไม่ทำอะไรเลย วันนั้นหลังจากเราทะเลาะกัน เราทำเกี๊ยวน้ำและเห็นน้องนั่งกินข้าวแล้ว จึงเรียกกินแค่ยายกับตา และเอาไปให้แม่กินแต่ไม่ได้เรียกน้อง เพราะไม่ได้คุยกัน+เค้ากินข้าวไปแล้ว แต่คนอื่นยังไม่ได้กิน แล้วเราก็ได้รู้ในอีก2วันต่อมาว่ายายไม่พอใจเราที่เราไม่เรียกน้องกินถึงยายขั้นเอาเราไปพูดกับคนอื่นว่าเกรียดเรา เราเห็นแก่ตัวแบบนี้มันใช่หรอ คนที่ยอมที่จะกลับมาอยู่กับเค้าเพราะเค้าจะอยู่กับเราได้อีกไม่นานและพยายามทำทุกอย่างขนาดนี้ เราควรทำยังไงต่อดีคะ ทำดีแล้วเขาไม่เห็นค่าไหนจะโดนด่าอีก เหนื่อยและท้อมากๆค่ะ